نذر قرآن
امين السلام فضل بن حسن طبرسي مؤلف تفسير معروف مجمع البيان در سبزوار مي‌زيست و در سال 548 يا 542 قمري از دنيا رفت و قبر شريفش در مشهد مقدس (روبروي خيابان طبرسي) است. معروف است كه در تخريب اطراف حرم مطهر حضرت رضا ـ عليه السّلام ـ كه در چند سال قبل صورت گرفت قبر علامه طبرسي ويران شد. شاهدان عيني ديدند كه پيكر او با اينكه حدود هشت قرن و نيم از رحلت او مي‌‌گذشت، تر و تازه مانده است. از حكايت‌هاي مشهوري كه به مرحوم طبرسي نسبت مي‌دهند اينكه: سكته سنگين بر او عارض شد به گونه‌اي كه بي‌حركت به زمين افتاد. بستگان و حاضران تصور كردند كه از دنيا رفته است. (با توجه به اينكه وسايل طبي در آن زمان، ‌بخصوص در قريه‌اي مثل سبزوار نبود.) بدن او را غسل دادند كفن كرده و دفن نمودند و بر طبق معمول به خانه‌هايش بازگشتند. ناگهان او در درون قبر، به هوش آمد ولي خود را در قبر يافت. متوجه خداي مهربان شد و نذر كرد هرگاه از آن تنگناي قبر تاريك، نجات پيدا كند و سلامتي خود را بازيابد كتابي در تفسير قرآن تأليف نمايد.
از حسن اتفاق كفن دزدي تصميم گرفته بود قبر او را نبش كند و كفن او را بدزدد. چون كفن دزد قبر را خراب كرد و خشت‌هاي قبر را برداشت و بند كفن را گشود علامه دست او را گرفت. وي سخت ترسيد. سپس علامه با او سخن گفت امّا او بيشتر ترسيد. علامه ماجرا را به او بازگو كرد و گفت: مترس! سپس كفن دزد علامه طبرسي را به دوش گرفت و او را به منزلش برد.
علامه كفن خود را به او داد و اموال بسياري را به كفن دزد داد و او به دست ايشان توبه كرد. سپس علامه به نذر خود وفا كرد و تفسير گرانقدر مجمع البيان را كه در ده جلد است به عربي نوشت.
مجمع البيان، ج 1