قرآنِ طلاكوب را در راه خدا انفاق كرد
«زبيده» از شيعبان و ارادتمندان حضرت موسي بن جعفر (ع) بود، وي همسر «هارون الرّشيد» و يكي از ثروتمندان عصر خود به شمار مي‎رفت. يكي از اموال او سي جزء‌ قرآن بود كه در نود قسمت با زر نوشته و اطرافش طلا كاري شده بود.
يك روز در حالي كه قرآن تذهيب شده خود را مي‎خواند به اين آيه شريفه رسيد «شما هركز به مقام نيكوكاران و خاصان خدا نخواهيد رسيد مگر آن كه از آنچه دوست مي‎داريد در راه خدا انفاق كنيد».
«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون».
با خود فكر كرد چه چيزي از دارايي‎اش را بيشتر از همه چيز دوست دارد، به نظرش رسيد كه قرآن زركوب از همه چيز ديگر نزدش عزيزتر است. به همين دليل تصميم گرفت آن قرآن را در راه خدا انفاق نمايد.
دستور داد استادي كه آن قرآن را درست كرده بيايد و طلاهايي را كه در قرآن بكار رفته در آورده، سپس آنها را در راه خدا انفاق كرد.