چه فرقي ميان خودارضايي و عمل زناشویی است؟ آيا عوارضي مانند عوارض خود ارضايي براي فرد در سکس با همسر وجود ندارد؟
 
دوست خوبم، ارتباط با شما كه ذهن منطقيتان، مشورت را براي گذر از ابهامات برگزيده است، باعث افتخار ماست. اميدواريم پاسخ ارائه شده، فرونشاننده عطش پرسشتان باشد.
جنابت از راه درست كه با فطرت انساني سازگار باشد براي سلامت انسان (هم جسماً و هم روحاً) لازم است. به علاوه همان فرقي كه بين زنا و جماع هست بين استمناء و جماع هم هست. جنابت از بيراهه (خودارضايي يا استمناء، زنا، هم جنس بازي يا لواط) باعث از بين رفتن سلامت روحي و نفساني و جسمي مي شود.
انزال مني كه پس از ازدواج و از طريق ارتباط با همسر صورت مي گيرد، داراي تفاوت هايي است كه به صورت خلاصه به آن اشاره مي شود:
1. چون ارضا از طريق طبيعي صورت مي گيرد به تدريج و پس از گذشت مدتي از ازدواج فاصله بين دفعات ارتباط بيشتر مي شود و حالت حرص و اعتيادي كه در استمنا وجود دارد اينجا ديده نمي شود. بنابراين با كاهش دفعات انزال در ازدواج عوارض جسمي در مقايسه با استمنا بسيار كمتر است.
2. در ارتباط با همسر چون ارتباط عاطفي ايجاد مي شود (از طريق ملاعبه و ...) سيستم اعصاب سمپاتيك و پاراسمپاتيك به صورت متعادل تحريك گشته و اندام هايي كه تحت تاثير اين سيستم ها هستند به صورت طبيعي فعاليتشان افزايش يا كاهش مي يابند. (تندي ضربان قلب، تندي تنفس و ...) اما در استمنا چون فرد از طريق خيالات و بدون وجود ارتباط عاطفي مستقيم خود را تحريك مي كند. تحريك اعصاب فوق به صورت متعادل صورت نمي گيرد. و بنابراين فعاليت اعضاي تحت تاثير اين اعصاب به صورت غيرطبيعي كاهش يا افزايش مي يابد و خود باعث عوارض جسمي مي گردد كه فقط در استمنا ديده مي شود. مانند لرزش اندام ها، عدم تمركز حواس، كم شدن قدرت حافظه و ...
3. در ارتباط طبيعي و به خصوص اگر انزال مني از طريق مقاربت صورت گيرد كيسه هاي منوي به طور كامل تخليه شده و ارضاء كامل صورت مي گيرد. ولي در استمنا بستگي به شدت خيالات فرد تخليه كيسه ها متفاوت است و در بعضي مواقع بزرگي بيش از حد پروستات، عدم تخليه كامل كيسه هاي مني، سوزش ادرار و ... بروز مي دهد.
4. از نظر روحي رواني نيز حالت احساس گناه، پشيماني، افسردگي، اضطراب و ... كه پس از استمنا براي فرد رخ مي دهد پس از مقاربت طبيعي براي فرد وجود ندارد بلكه بر خلاف آن حالت شادي و آرامش روحي ايجاد مي شود.
5. از نظر معنوي نيز بحث ارتكاب گناه و دوري از درگاه حضرت حق مطرح است كه در استمنا وجود دارد ولي در ارتباط با مقاربت انسان حلال الهي را انجام داده است و باعث نزديكي و قرب به درگاه خداست.
6. استمنا در واقع آميزش با خود است لذا تحريك كننده و تحريك پذير يك نفر است. همينطور ايجاد كننده شرائط اوج و لذت (گرم شدن، تصور لذت و...) توسط خود ارضا شونده فراهم مي شود. در اين جا تمام وجود فرد (در عين وحدت و يكپارچگي) بايد دو پاره شود يكي ارضا شونده و ديگري تحريك كننده و ارضا كننده، هم گرم كننده و هم گرم شونده و هم نعوظ آور و هم نعوظ پذير و اين دو پاره شدن، بزرگترين آسيب را در سيستم بينايي و ذهني (عدم تمركز و...) و درنهايت به بخش رواني شخصيت ايجاد مي كند.
7. زماني كه بدن خود انسان تامين كننده نياز جنسي خود قرار مي گيرد در اين صورت، اين بدن هميشه در همراهي با او است. كم كم او را در يك حالت تحريك جنسي دائم قرار مي دهد چون خودش از خودش لذت مي برد و اين نزديكي فاصله و بدون واسطه وي را به سمت حالت تحريك دايم از خود قرار مي دهد و تحريك پذيري سريع زود و دايم جداي از اثرات مخرب اجتماعي و اخلاقي فرد، موجب خرد شدن پيكر آدمي و پيري زودرس و شكستگي چهره مي شود.
8. در ازدواج چون انسان هميشه همسر خود را در اختيار دارد مي تواند نيازهاي جنسي خود را به موقع و از طريقي كه دستگاه خلقت برايش فراهم كرده است، پاسخ گويد. عمل جنسي كه در ازدواج صورت مي گيرد صرفا قرار گرفتن دو جسم مادي در كنار همديگر نيست بلكه اين عمل ظاهري؛ محبت به يكديگر، ايثار و از خودگذشتگي در حق همديگر و بسياري از فوايد روحي و رواني را در پي دارد كه در اين مجال طرح آن ممكن نيست ولي خود ارضايي يك انحراف جنسي است كه عواقب بسيار وخيمي براي فرد به همراه دارد مانند اعتياد و احساس گناه و افسردگي پس از هر بار خودارضايي، كاهش اعتماد به نفس، عدم تمركز حواس، كاهش آستانه تحريك جنسي و زودانزالي و عدم لذت از زندگي زناشويي آينده و...
چنين عوارضي كه به صورت مختصر به آنها اشاره كرديم در هيچ كدام از زن و شوهر كه ازدواج كرده اند رخ نمي دهد.
در زمينه حرمت و گناه خودارضايي گفتني است، اين عمل يكى از راه‏هاى انحرافى در ارضاى ميل جنسى است كه نسل جوان را در معرض آسيب‏هاى جدى قرار مى‏دهد. اين كار عادت بسيار زشت و زيان آوري است كه مي تواند استعداد و توانايي هاي فراوان يك جوان را به نابودي بكشاند و حال و آينده او را تباه كند.
استمنا و يا به عبارتي خود ارضايي، از نظر شرعي واخلاقي، حرام و گناه محسوب مي شود. اين عادت ناپسند به لحاظ اخلاقي، بعد معنوي انسان را به سختي مي آزارد، روح او را تاريك مي نمايد، آزادي معنوي انسان را سلب مي كند و در مسير خود سازي و كمال، آدمي را با چالش جدي مواجه مي كند. مطابق تحقيقات انجام شده توسط روانشناسان، خود ارضايي نوعي اعتياد و بيماري زشتي است كه آثار و ضررهاي فراواني بر جسم و روان آدمي باقي مي گذارد.
كساني كه گرفتار اين عمل شنيع شده اند، آن را گريزگاهي فرعي و عاجل براي خارج شدن از فشار جنسي و پاسخي براي لذت طلبي خود تصور مي كنند، در صورتي كه اگرتوجه نمايند، بدين وسيله گرفتار آثار و تبعات زيان آوري مي شوند كه گاها قابل جبران نيست.
شهوت يكي از اموري است كه با طبيعت انسان در آميخته و در جاي خود از نعمت هاي خداوند است، ولي اگر از حالت تعادل خارج و بر افروخته شود، ممكن است سرمايه هاي عظيم انساني را به خاكستر تبديل كند. اين نيرو به طور قطع نياز به ارضاء دارد، ولي با روشي كه با نظام طبيعت و شريعت سازگار باشد.
خداي متعال كه به حكمت بالغه اش اين غريزه را در نهاد انسان گزارده ، تا نسل انسان باقي بماند، از روي رحمت و هدايت خود راه هاي آسان و معقول كنترل و ارضاء آن را پيش پاي او قرار داده است و نسبت به بيراهه ها و انحراف از مسير درست نيز، هشدارهاي لازم را به انسان داده است ،راههايي كه بايد با شناخت و عمل به آنها، سلامت جسم و جان خويش را پاس بداريم و از خطر و پي آمد كارهايي همچون خود ارضايي و مانند آن برهانيم.
حرمت خودارضايي در آيات و روايات:
خداوند در سوره مؤمنون مي فرمايد يكي از ويژگي هاي انسان هاي مؤمن اين است كه در مسائل جنسي خودشان را از آلوده شدن به گناه حفظ مي كنند و صرفا از طريق ازدواج غريزه جنسي خود را ارضا مي كند سپس مي فرمايد هر كس از غير مسير ازدواج غريزه جنسي خودش را ارضا كند از تجاوز كاران است «الذين هم لفروجهم حافظون . الا علي ازواجهم او ما ملكت ايمانهم فانهم غير ملومين . فمن ابتغاء وراء ذلك فاولئك هم العادون » و عمل استمنا مشمول آيه 7 سوره مؤمنون مي شود كه مي فرمايد هر كسي غير از اين طريق را (جهت بهره گيري جنسي) طلب كند تجاوزگر است».
علاوه بر اين در سخنان گهربار معصومين(ع) نيز از عمل استمنا به زشتي ياد شده و مورد نهي قرار گرفته است كه در اينجا به احاديثي از پيامبر(ص) و امام صادق(ع) اشاره مي كنيم:
1. امام صادق(ع): روز قيامت خداوند با شخص خودارضا گفت و گو نمى‏كند و از چشم خدا مى‏افتد. (ميزان الحكمة، ح 18749)
 2. رسول خدا(ص): لعنت خدا و ملائكه خداوند و تمام بشر بر شخص خودارضا. (همان، ح 18748)
 3. رسول خدا(ص): كسى كه خودارضايى مى‏كند، ملعون است. (همان، ح 18751)
 4. امام صادق(ع): خودارضايى گناه بزرگى است كه خداوند در قرآن از آن نهى فرموده است. (همان، ح 18750)
 5. امام صادق(ع): براى كسى كه خودارضايى كند در قيامت عذاب دردناكى در نظر گرفته شده است. (همان، ح 18749)
گفتنى است؛ كه حرمت استمنا تنها به خاطر آثار و زيان جسمانى آن نيست، بلكه حكمت‏هاى ديگرى نيز دارد كه بر ما مخفى است. پاره‏اى از زيان‏هاى جسمانى، روانى و اجتماعى استمنا عبارتند از: 1. خستگى و كوفتگى، 2. عدم تمركز حواس، 3. ضعف حافظه، 4. استرس و اضطراب. 5. حساسيت بيش از حد و زودرنجى، 6. كمردرد، 7. ريزش موها، 8. ناتوانى جنسى زودرس در جوانى، 9. بى‏خوابى يا بدخوابى و مشكلات مشابه. 10. انزال زودرس و غيرارادى يا خروج منى به صورت قطره قطره، 11. بى‏ميل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، دير ازدواج كردن و لذت نبردن از زندگى مشترك. ر.ك: پرسش‏ها و پاسخ‏ها، شماره 7، ص 285.