هرگز به مال یتیم نزدیک نشویم!
?آیه:
وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ اسرا/34
و به مال يتيم نزديك نشويد مگر به شيوهاى كه نيكو است
?حکایت؛ مرحوم راشد می‌گوید: با پدرم (ملا عباس تربتی) هنگام غروب به ميان زمین‌های زراعتي كاريزك رسيديم، جوي آبی در آن نزدیکی بود. پدرم می‌خواست تجديد وضو كند، از مردي كه در آنجا بود پرسيد: در اين ساعت آب سهم كيست؟ گفت: سهم فلان كس. چون دانست كه در آن ساعت آب سهم صغير و يتيمي نيست به من گفت: من در اينجا تجديد وضو می‌کنم و از همین‌جا به مسجد می‌روم، تو برو به خانه عمه‌ات و خستگي رفع كن و بگو روي بام مسجد اعلام كنند كه مردم براي نماز حاضر شوند. درباره سهم آب بايد توضيحي بدهم: هركس سهم آبش را در گردش چهارده شبانه‌روز، یکبار در روز می‌گرفت و در گردش ديگر یکبار در شب، يعني یکبار فرضاً يك چهارم از روز را آب می‌گرفت و بار ديگر يك چهارم از شب را، زیرا شب و روز در فصول مختلف سال کوتاه وبلند می‌شوند و به اين طريق از لحاظ مدت حقش متعادل می‌گشت. گاه می‌شد شخصي فوت كرده بود و وارثان صغيري داشت كه هنوز به حد بلوغ نرسيده بودند يا در ميان وارثانش صغير هم وجود داشت. پدرم در موقعی كه آب سهم صغيري بود، با آن آب وضو نمی‌گرفت و با آب چاهي كه در خانه بود، وضو می‌گرفت، در حالی که حق وضو گرفتن در هر آب و نماز خواندن در هر زمين براي انسان هست و ً شرعاً اشكالي ندارد و پدرم به ديگران چنين توصیه‌ای نمی‌کرد، اما خودش شخصاً اين را رعايت را می‌کرد.1
?1. با اقتباس و ویراست از کتاب فضیلت‌های فراموش‌شده
