فضیلت
۰.امام علی علیه السلام:
فالمُتَّقُونَ فيها هُم أهلُ الفَضائلِ: مَنطِقُهُمُ الصَّوابُ، ومَلبَسُهُمُ الاقتِصادُ.۱
۰.پرهيزگاران در دنيا اهل فضايلند: گفتارشان بر پايه راستى و درستى است و پوشاكشان (رفتارشان) بر پايه ميانه روى.
۰.امام علی علیه السلام:
مَن أحسَنَ إلى مَن أساءَ إلَيهِ فقد أخَذَ بجَوامِعِ الفَضلِ.۲
۰.هر كس به كسى كه به او بدى كرده است، خوبى كند، بيگمان مجمع فضايل را در اختيار گرفته است.
۰.امام علی علیه السلام:
كُن عَفُوّا في قُدرَتِكَ، جَوادا فيعُسرَتِكَ، مُؤْثِرا مَعَ فاقَتِكَ؛ يَكمُلْ لكَ الفَضلُ.۳
۰.در زمان قدرتمندى با گذشت باش و در گاه سختى و تنگدستى بخشنده و با وجود تهيدستى ايثارگر، تا فضيلت و برترى تو كامل شود.
۰.امام زین العابدین علیه السلام:
إذا كانَ يَومُ القِيامَهِ جَمَعَ اللهُ تبارَكَ وتعالَى الأوَّلينَ والآخِرينَ في صَعيدٍ واحِدٍ، ثُمّ يُنادِي مُنادٍ: أينَ أهلُ الفَضلِ؟ قالَ: فَيَقومُ عُنُقٌ مِن الناسِ، فَتَلقّاهُم المَلائكةُ فيَقولونَ: وما كانَ فَضلُكُم؟ فيَقولونَ: كنّا نَصِلُ مَن قَطَعَنا، ونُعطِي مَن حَرَمَنا، ونَعفُو عَمَّن ظَلَمَنا، فيقالُ لَهُم: صَدَقتُم، ادخُلُوا الجَنَّةَ.۴
۰.چون روز قيامت شود خداوند تبارك و تعالى همه مردم را، از اولين نفر تا آخرين نفر، در يك صحرا جمع كند، آن گاه آواز دهندهاى جار زند: كجايند اهل فضيلت؟ پس گروهى از مردم برخيزند. فرشتگان به استقبال آنان روند و گويند: فضل شما چه بوده است؟ گويند: ما با كسى كه از ما مىبريد پيوند برقرار مىكرديم و به آن كه ما را محروم مىكرد عطا مىكرديم و از كسى كه به ما ستم مىكرد گذشت میكرديم. پس به آنان گفته شود: راست گفتيد، وارد بهشت شويد.
۰.امام علی علیه السلام:
حِفظُ اللِّسانِ وبَذلُ الإحسانِ مِن أفضَلِ فَضائلِ الإنسانِ.۵
۰.نگه داشتن زبان و بذل احسان، از برترين فضايل انسان است.
۰.امام علی علیه السلام:
رَأسُ الفَضائلِ مِلكُ الغَضَبِ، وإماتَةُ الشَّهوَةِ.۶
۰.تسلّط بر خشم و ميراندن شهوت سرآمد فضايل است.
۰.امام علی علیه السلام:
غايَةُ الفَضائلِ العِلمُ.۷
۰.اوج فضيلتها دانش است.
۰.پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:
أيُّها الناسُ، إنّ أفضَلَ الناسِ مَن تَواضَعَ عَن رِفعَةٍ، وزَهِدَ عن غُنيَةٍ، وأنصَفَ عن قُوَّةٍ، وحَلُمَ عن قُدرَةٍ، ألَا وإنَّ أفضَلَ الناسِ عَبدٌ أخَذَ مِن الدنيا الكَفافَ، وصاحَبَ فيها العَفافَ، وتَزَوَّدَ للرَّحيلِ، وتَأهَّبَ للمَسيرِ.۸
۰.اى مردم! همانا برترين مردم، كسى است كه با وجود بلند مرتبگى، فروتنى كند و با وجود توانگرى، به دنيا زهد ورزد و در عين داشتن توانايى، انصاف به خرج دهد و در عين قدرتمندى، بردبار باشد. بدانيد كه برترين مردم، بندهاى است كه از دنيا به قدر كفاف برگيرد و در آن با خويشتندارى و عزّت نفس زندگى كند و براى سفر [آخرت] توشه برگيرد و براى رفتن آماده شود.
۰.امام علی علیه السلام:
أفضَلُ عِبادِ اللهِ عِندَ اللهِ إمامٌ عادِلٌ، هُدِيَ وهَدَى، فَأقامَ سُنَّةً مَعلومَةً، وأماتَ بِدعَةً مَجهولَةً.۹
۰.برترين بندگان خدا نزد خداوند، پيشواى دادگرى است كه رهيافته باشد و رهنما. پس، سنتّى دانسته و شناخته شده را بر پا دارد و بدعتى ناشناخته را بميراند.
۰.امام علی علیه السلام:
إنّ أفضَلَ الناسِ عندَ اللهِ مَن كانَ العَمَلُ بالحَقِّ أحَبَّ إلَيهِ ـ وإن نَقَصَهُ وكَرَثَهُ ـ مِن الباطِلِ وإن جَرَّ إلَيهِ فائدَةً وزادَهُ.۱۰
۰.همانا برترين مردم نزد خداوند، كسى است كه عمل به حق را از عمل به باطل بيشتر دوست داشته باشد، اگر چه حق براى او كمبود و اندوه به بار آورد و باطل سود و فزونى به سويش بكشاند.
1.۱. نهج البلاغة: الخطبة ۱۹۳
2.۲. غرر الحكم: ۸۹۰۵
3.۳. غرر الحكم: ۷۱۷۹
4.۴. الكافي: ۲ / ۱۰۷ /۴
5.۵. غرر الحكم: ۴۸۹۹
6.۶. غرر الحكم: ۵۲۳۷
7.۷. غرر الحكم: ۶۳۷۹
8.۸. أعلام الدين: ۳۳۷ / ۱۵
9.۹. نهج البلاغة: الخطبة ۱۶۴
10.۱۰. نهج البلاغة: الخطبة ۱۲۵