غيبت
۱
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
أَتَدْرونَ مَا الْغيبَةُ؟ قالوا: اَللّه‌ُ وَرَسولُهُ أَعْلَمُ، قالَ: ذِكْرُكَ أَخاكَ بِما يَكْرَهُ قيلَ: أَرَأَيْتَ إِنْ كانَ فى أَخى ما أَقولُ؟ قالَ: إِنْ كانَ فيهِ ما تَقولُ فَقَدِ اغْتَبْتُهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فيهِ ما تَقولُ فَقَدْ بَهَتَّهُ؛۱
۰.آيا مى‌دانيد غيبت چيست؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مى‌دانند. فرمودند: اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مى‌گويم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مى‌گويى در او باشد، غيبتش كرده‌اى و اگر آنچه مى‌گويى در او نباشد، به او تهمت زده‌اى.
۲
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
مَنِ اغْتابَ مُسْلِما أَوْ مُسْلِمَةً لَمْ يَقْبَلِ اللّه‌ُ صَلاتَهُ وَلاصيامَهُ أَرْبَعينَ يَوْما وَلَيْلَةً إِلاّ أَنْ يَغْفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛۲
۰.هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.
۳
۰.امام صادق عليه‌السلام:
اَلْغيبَةُ أَنْ تَقولَ فى أَخيكَ ما سَتَرَهُ اللّه‌ُ عَلَيْهِ وَأَمَّا الأَْمْرُ الظّاهِرُ فيهِ مِثْلُ الْحِدَّةِ وَالْعَجَلَةِ فَلا؛۳
۰.غيبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه خداوند آن را پوشيده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهاى آشكارى چون تندخويى و شتابزدگى غيبت نيست.
۴
۰.امام صادق عليه‌السلام:
إِذا جاهَرَ الفاسِقُ بِفِسْقِهِ فَلا حُرْمَةَ لَهُ وَلا غيبَةَ؛۴
۰.هرگاه شخص فاسق و گنهكار آشكارا گناه كند، نه حرمتى دارد و نه غيبتى.
۵
۰.امام على عليه‌السلام:
اَلسامِعُ لِلْغيبَةِ كَالْمُغْتابِ؛۵
۰.شنونده غيبت، مانند غيبت كننده است.
۶
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
كَفّارَةُ الاِغْتيابِ أَنْ تَسْتَغْفِرَ لِمَنِ اغْتَبْتَهُ؛۶
۰.كفّاره غيبت اين است كه براى شخصى كه از او غيبت كرده‌اى، آمرزش بطلبى.
۷
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
إِذا وُقِعَ فِى الرَّجُلِ وَأَنْتَ فى مَلأٍَ، فَكُنْ لِلرَّجُلِ ناصِرا وَلِلْقَوْمِ زاجِرا وَقَمُ عَنْهُمْ؛۷
۰.اگر در ميان جمعى بودى و از كسى غيبت شد، او را يارى كن و آن جمع را از غيبت كردن بازدار و از ميانشان برخيز و برو.
۸
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
اَلْغيبَةُ اَسْرَعُ فى دينِ الرَّجُلِ المُسْلِمِ مِنَ الآْكِلَةِ فى جَوفِهِ؛۸
۰.غيبت كردن در (نابودى) دين مسلمان مؤثرتر از خوره در درون اوست.
۹
۰.امام باقر عليه‌السلام:
مَنِ اغْتيبَ عِنْدَهُ أَخوهُ الْمُؤْمِنُ فَنَصَرَهُ وَأَعانَهُ نَصَرَهُ اللّه‌ُ فِى الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ وَمَنِ اغْتيبَ عِنْدَهُ أَخوهُ الْمُؤْمِنُ فَلَمْ يَنْصُرْهُ (وَلَمْ يُعِنْهُ) وَلَمْ يَدْفَعْ عَنْهُ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلى نُصْرَتِهِ وَعَوْنِهِ إِلاّخَفَضَهُ اللّه‌ُ فِى الدُّنْيا وَالآْخِرَةِ؛۹
۰.كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او به ياريش برخيزد، خداوند در دنيا و آخرت او را يارى دهد و كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او ـ با آن‌كه مى‌تواند ياريش كند ـ به يارى او برنخيزد و از وى دفاع نكند، خداوند او را در دنيا و آخرت پَست گرداند.
۱۰
۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
يُؤْتى بِأَحَدٍ يَوْمَ القيامَةِ يوقَفُ بَيْنَ يَدَىِ اللّه‌ِ وَيُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتابُهُ فَلايَرى حَسَناتِهِ فَيَقولُ: إِلهى، لَيْسَ هذا كِتابى فَإِنّى لاأَرى فيها طاعَتى؟! فَيُقالُ لَهُ: إِنَّ رَبَّكَ لايَضِلُّ وَلايَنْسى ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغْتيابِ النّاسِ ثُمَّ يُؤْتى بِآخَرَ وَيُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كَثيرَةً فَيَقولُ: إِلهى ما هذا كِتابى فَإِنّى ما عَمِلْتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَيُقالُ: لأَِنَّ فُلانا اغْتابَكَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ إِلَيْكَ؛۱۰
۰.روز قيامت فردى را مى‌آورند و او را در پيشگاه خدا نگه مى‌دارند و كارنامه‌اش را به او مى‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمى‌بيند. عرض مى‌كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى‌بينم! به او گفته مى‌شود: پروردگار تو نه خطا مى‌كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى‌آورند و كارنامه‌اش را به او مى‌دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى‌كند. عرض مى‌كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياورده‌ام! گفته مى‌شود: فلانى از تو غيبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.
۱.۱. الترغيب والترهيب۳/۵۱۵/۳۱
۲.۲. بحارالأنوار۷۵/۲۵۸/۵۳
۳.۳. بحارالأنوار ۷۵/۲۴۶/۷
۴.۴. بحارالأنوار۷۵/۲۵۳/۳۲
۵.۵. غررالحكم۱/۳۰۷/۱۱۷۱
۶.۶. امالى طوسى ص۱۹۲
۷.۷. كنزالعمال۳/۵۸۶/۸۰۲۸
۸.۸. كافى۲/۳۵۷/۱
۹.۹. ثواب الاعمالص۱۴۸
۱۰.۱۰. جامع‌الأخبارص۴۱۲
