شادى
۱
امام صادق عليه‌السلام:
۰.اَلسُّرُورُ فى ثَلاثِ خِلالٍ: فِى الْوَفاءِ وَ رِعايَةِ الحُقوقِ وَ النُّهوضِ فِى النَّوائِبِ؛۱
۰.شادى در سه چيز است: وفادارى، رعايت حقوق و ايستادگى در برابر سختى‌ها.
۲
امام على عليه‌السلام:
۰.اَصْلُ الْعَقْلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ؛۲
۰.ريشه عقل، قدرت است و ميوه آن شادى.
۳
امام على عليه‌السلام:
۰.تَغَرَّبْ عَنِ الأَْوْطانِ فى طَلَبِ الْعُلا وَسافِرْ فَفِى الأَْسْفارِ خَمْسُ فَوائِدَ تَفَرُّجُ هَمٍّ وَاكْتِسابُ مَعيشَةٍ وَعِلْمٌ وَآدابٌ وصُحْبَةُ ماجِدٍ؛۳
۰.براى كسب بلند مرتبگى از وطن خود دور شو و سفر كن كه در مسافرت پنج فايده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزى و دانش و آداب زندگى، و هم‌نشينى با بزرگواران.
۴
امام صادق عليه‌السلام:
۰.النَّشْوَةُ فى عَشَرَةِ اَشْياءَ: فِى الْمَشْىِ وَ الرُّكُوبِ وَ الاِرتِماسِ فِى الْماءِ وَ النَّظَرِ اِلَى الْخُضْرَةِ وَ الاَكْلِ وَ الشُّرْبِ وَ الْجِماعِ وَ السِّواكِ وَ غَسْلِ الرَّأْسِ بِالْخَطْمىِّ وَ النَّظَرِ اِلَى الْمَرْأَةِ الْحَسْناءِ وَ مُحادَثَةِ الرِّجالِ؛۴
۰.نشاط در ده چيز است: پياده روى، سوارى، آب‌تنى (شنا)، نگاه كردن به سبزى، خوردن و آشاميدن، آميزش، مسواك كردن، شستن سر با خطمى، نگاه كردن به زن زيبا و گفتگوى حكيمانه.
۵
امام سجّاد عليه‌السلام:
۰.اللهُمَّ... وَاجْعَلْنى مِمَّنْ اَطَلْتَ عُمْرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ اَتْمَمْتَ عَلَيْهِ نِعْمَتَكَ وَ رَضَيْتَ عَنْهُ وَ اَحْيَيْتَهُ حَياةً طَيِّبَةً فى اَدْوَمِ السُّرورِ وَ اسْبَغِ الْكَرامَةِ وَ اَتَمِّ الْعَيْشِ ؛۵
۰.خداوندا! مرا از كسانى قرار ده كه عمرشان را دراز و كردارشان را نيكو گردانيده‌اى و نعمتت را بر آنان تمام كرده‌اى و از آنان خُرسندى و به آنان زندگى اى پاك، همراه با پايدارترين شادمانى و سرشارترين كرامت و كامل‌ترين رفاه، عطا نموده‌اى.
۶
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.مَنْ أَعْرَضَ عَنْ مُحَرَّمٍ أَبْدَلَهُ اللّه‌ُ بِهِ عِبادَةً تَسُرُّهُ؛۶
۰.هر كس از حرام دورى كند، خداوند به جاى آن عبادتى كه او را شاد كند نصيبش مى‌گرداند.
۷
امام صادق عليه‌السلام:
۰.اَلرَّوْحُ وَ الرّاحَةُ فِى الرِّضا وَ الْيَقينِ وَ الْهَمُّ وَ الْحَزَنُ فِى الشَكِّ وَ السَّخَطِ؛۷
۰.خوشى و آسايش، در رضايت و يقين است و غم و اندوه در شكّ و نارضايتى.
۸
امام على عليه‌السلام:
۰.ما زالَتْ نِعْمَةٌ وَ لا نَضارَةُ عَيْشٍ اِلاّ بِذُنوبٍ اِجْتَرَحوا اِنَّ اللّه‌َ لَيْسَ بِظَلاّمٍ لِلْعَبيدِ، وَ لَوْ اَ نَّهُمُ اسْتَقْبَلوا ذالِكَ بِالدُّعاءِ وَ الاِْنابَةِ لَمْ تَزُل وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذا نَزَلَتْ بِهِمُ النِّقَمُ وَ زالَت عَنْهُمُ النِّعَمُ فَزِعوا اِلَى اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ بِصِدْقٍ مِن نيّاتِهِمْ وَ لَمْ يَهِنوا وَ لَمْ يُسْرِفوا، لاََصْلَحَ اللّه‌ُ لَهُمْ كُلَّ فاسِدٍ وَ لَرَدَّ عَلَيْهِمْ كُلَّ صالِحٍ ؛۸
۰.هيچ نعمت و شادابى زندگى‌اى نابود نشد، مگر به سبب گناهانى كه صاحبانش مرتكب شدند. خداوند هرگز به بندگان ستم نمى‌كند. اگر با دعا و ناله به استقبال بلا مى‌رفتند، آن نعمت‌ها و خوشى‌ها نابود نمى‌شدند، اگر زمانى كه عذاب برايشان فرود آمد و نعمت‌هايشان را گرفت، با نيّت پاك به خداوند عزّوجلّ پناه مى‌بردند و سستى و زياده‌روى (و ستم بر خويشتن) نمى‌كردند، بى‌گمان خداوند، نابسامانى آنان را به سامان مى‌آورد و خوبى‌ها را به ايشان بازمى‌گرداند.
۹
پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
۰.مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ كَتَبَ اللّه‌ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه‌ُ يَوْمَ الْقيامَةِ، وَمَنْ عَلَّمُهُ الْقُرآنَ دُعىَ بِالاَْبَوَيْنِ فَيُكْسَيانِ حُلَّتَيْنِ يُضى‌ءُ مِنْ نورِهِما وُجوهُ اَهْلِ الْجَنَّةِ ؛۹
۰.هر كس فرزندش را ببوسد، خداوند عزّوجلّ براى او ثواب مى‌نويسد و هر كسى كه او را شاد كند، خداوند روز قيامت او را شاد خواهد كرد و هر كس قرآن به او بياموزد، پدر و مادرش دعوت مى‌شوند و دو لباس بر آنان پوشيده مى‌شود كه از نور آنها، چهره‌هاى بهشتيان نورانى مى‌گردد.
۱۰
امام صادق عليه‌السلام:
۰.اِنْ اَحْبَبْتَ اَنْ يَزيدَ اللّه‌ُ فى عُمُرِكَ فَسُرَّ اَبَوَيْكَ ؛۱۰
۰.اگر دوست دارى كه خداوند عمرت را زياد كند، پدر و مادرت را شاد كن.
۱.۱. تحف العقول ص ۳۲۳.
۲.۲. بحارالأنوار ۷۸/۷/۵۹.
۳.۳. مستدرك الوسائل ۸/۱۱۵/۹۱۹۹.
۴.۴. خصال ص ۴۴۳/۳۸.
۵.۵. بحارالأنوار ۹۸/۹۱/۲.
۶.۶. بحارالأنوار ۷۷/۱۲۱/۲۰.
۷.۷. مشكاه‌الأنوار ص ۳۴.
۸.۸. خصال ص ۶۲۴/۱۰.
۹.۹. الكافى ۶/۴۹/۱.
۱۰.۱۰. بحارالأنوار ۷۴ /۸۱ /۸۴.
