1. قال الإمام الکاظم - عليه السلام - (لما سئل عن أوجب الأعداء مجاهدة): أقربهم إليک و أعداهم لک ... و من يحرض أعداءک عليک و هو إبليس.
«تحف العقول، ص 399»
امام کاظم - عليه السّلام - (در پاسخ به اين پرسش که جهاد با کدام دشمن واجب تر است)، فرمود: آن که از همه به تو نزديکتر و دشمنيش با تو بيشتر است و کسي که دشمنان تو را بر ضدت تحريک مي کند و آن شيطان است.
2. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : قال إبليس: خمسة (أشياء) ليس لي فيهن حيلة وسائر الناس في قبضتي من اعتصم بالله عن نية صادقة ... .«الخصال، ج 1، ص 285»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: ابليس گفت: پنج نفر هستند که هيچ چاره اي براي آنها ندارم اما ديگر مردمان در مشت من هستند: هر که با نيت درست به خدا پناه برد و در همه کارهايش به او تکيه کند، کسي که شب و روز بسيار تسبيح خدا گويد، کسي که براي برادر مؤمنش آن پسندد که براي خود مي پسندد، کسي که هر گاه مصيبتي به او مي رسد، بي تابي نمي کند و هر کسي که به آنچه خداوند قسمتش کرده، خرسند است و غم روزيش را نمي خورد.
3. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : أمر الله إبليس بالسجود لآدم، فقال: يا رب وعزتک إن أعفيتني من السجود لآدم لأعبدنک عبادة ما عبدک أحد قط مثلها، قال الله جل جلاله: إني احب أن اطاع من حيث اريد.«بحار الأنوار، ج 63، ص 250»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: خداوند به ابليس دستور داد بر آدم سجده کند. او گفت: پروردگارا! سوگند به عزتت که اگر مرا از سجده بر آدم معاف داري تو را چنان پرستشي کنم که هرگز کسي مانند آن تو را نپرستيده باشد. خداوند جل جلاله فرمود: من دوست دارم آن گونه که اراده مي كنم اطاعت شوم.
4. قال الإمام علي - عليه السلام - : فاعتبروا بما کان من فعل الله بإبليس، إذ أحبط عمله الطويل وجهده الجهيد (الجميل) وکان قد عبد الله ستة آلاف سنة، لايدري أمن سني الدنيا أم من سني الآخرة.«نهج البلاغه، خطبه 192»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: از کاري که خدا با ابليس کرد درس بگيريد، هنگامي كه کار دراز مدت و کوششهاي توان فرساي او را باطل ساخت، او شش هزار سال خدا را پرستش کرده بود که معلوم نيست آيا از سالهاي دنياست يا از سالهاي آخرت.
5. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - (لابن مسعود و هو يعظه): يابن مسعود! اتخذ الشيطان عدوا، فإن الله تعالي يقول: «إن الشيطان لکم عدو فاتخذوه عدوا».«مکارم الأخلاق، ج 2، ص 354»
رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - (در اندرزي به ابن مسعود)، فرمود: اي پسر مسعود! شيطان را دشمن بگير، زيرا خداي متعال مي فرمايد: «همانا شيطان دشمن شماست، پس او را دشمن گيريد»
6. قال الإمام علي - عليه السلام - : احذروا عدوا نفذ في الصدور خفيا، و نفث في الآذان نجيا.«غرر الحکم، ح 2623»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: بپرهيزيد از آن دشمني که پنهاني در سينه ها نفوذ مي کند و آهسته در گوشها افسون مي دمد.
7. قال الإمام زين العابدين - عليه السلام - (في مناجاته): إلهي أشکو إليک عدوا يضلني، وشيطانا يغويني، قد ملأ بالوسواس صدري، و أحاطت هو اجسه بقلبي، يعاضد لي الهوي، و يزين لي حب الدنيا، ويحول بيني وبين الطاعة والزلفي.«بحار الأنوار، ج 94، ص 143»
امام سجاد - عليه السّلام - (در مناجات خود)، فرمود: الهي! از دشمني که مرا گمراه مي کند و از شيطان که مرا به انحراف مي کشاند، به تو شکايت مي کنم، او سينه مرا از وسوسه آکنده و القائات او قلبم را در ميان گرفته است، در پيروي از خواهش هاي نفس مرا ياري مي رساند و دنيا دوستي را در نظرم مي آرايد و ميان من و طاعت و تقرب به تو مانع مي شود.
8. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : إن الشياطين علي المؤمنين أکثر من الزنابير علي اللحم.«بحار الأنوار، ج 64، ص 239»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: هجوم شيطانها به مؤمنان، بيشتر از هجوم زنبورها به گوشت است.
9. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : لقد نصب إبليس حبائله في دار الغرور، فما يقصد فيها إلا أولياءنا.«تحف العقول، ص 301»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: ابليس در اين سراي پر فريب، دامهاي خود را پهن کرده و هدف او کسي جز دوستداران ما نيست.
10. قال الإمام علي - عليه السلام - (في ذم أتباع الشيطان): اتخذوا الشيطان لأمرهم ملاکا، واتخذهم له أشراکا، فباض وفرخ في صدورهم، ... !«نهج البلاغه، خطبه 7»
امام علي - عليه السّلام - (در نکوهش پيروان شيطان)، فرمود: آنان ملاك کارهاشان را شيطان قرار دادند و شيطان هم آنها را در دام خود قرار داد پس در سينه هاي آنان تخم کرد و جوجه گذاشت و به تدريج در خردهاي آنان نفوذ کرد و با چشمهايشان نگريست و با زبانشان سخن گفت، پس آنها را گرفتار خطاها و لغزشها کرد و نادرستي را در نظرشان آراست، کارهاي آنان مانند کار کسي است که شيطان در قدرتش شريک شده و زبان او را به باطل گويا کرده است!
11. قال الإمام علي - عليه السلام - : فاحذروا - عباد الله - عدو الله أن يعديکم بدائه، و أن يستفزکم بندائه، وأن يجلب عليکم بخيله و رجله ... .
«نهج البلاغه، خطبه 192»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: اي بندگان خدا! از دشمن خدا (شيطان) بر حذر باشيد كه همانا او شما را به درد خود گرفتار مي کند و با فرياد خويش شما را از جا مي پراند و نگرانتان مي سازد و سواران و پيادگان خود را عليه شما فراهم مي آورد.
12. قال الإمام الکاظم - عليه السلام - (في وصيته لهشام): فله - أي لإبليس - فلتشتد عداوتک، ولا يکونن أصبر علي مجاهدته لهلکتک منک علي صبرک لمجاهدته، فإنه أضعف منک رکنا في قوته ... .
«تحف العقول، ص 400»
امام کاظم - عليه السّلام - (در سفارشي به هشام)، فرمود: دشمني تو با ابليس بايد سخت باشد و نبايد که او در تلاشش براي نابودي تو، شکيباتر و پايدارتر از تو در مبارزه ات با او باشد، زيرا ابليس با همه قدرتش از تو ناتوانتر است و با همه بديش کمتر از تو مي تواند ضربه زند اگر تو به خداوند پناه بري، هر آينه به راهي راست هدايت شده اي.
13. قال الإمام علي - عليه السلام - : الله الله في عاجل البغي و آجل وخامة الظلم وسوء عاقبة الکبر، فإنها مصيدة إبليس العظمي، ومکيدته الکبري.
«نهج البلاغه، خطبه 129»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: از خدا بترسيد از (کيفر) سرکشي در اين جهان و از زيان ستمگري در آن جهان و از فرجام بد کبر، زيرا اينها (سرکشي و ستمگري و کبر) عظيم ترين دام و بزرگ ترين فريب ابليس است.
14. قال الإمام علي - عليه السلام - : يا کميل! إن إبليس لا يعد عن نفسه، وإنما يعد عن ربه ليحملهم علي معصيته فيورطهم.
«بشارة المصطفي، ص 27»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: اي کميل! ابليس از طرف خود وعده نمي دهد، بلکه از جانب پروردگارش وعده مي دهد تا آنان را به معصيت او وا دارد و در ورطه هلاکتشان افکند.
15. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : إن الشيطان يدير ابن آدم في کل شئ، فإذا أعياه جثم له عند المال فأخذ برقبته.
«الکافي، ج 2، ص 315»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: شيطان آدمي را همه جا مي چرخاند و چون او را خسته و درمانده کرد، نزديک ثروت کمين مي کند و گردنش را مي گيرد.
16. قال الإمام زين العابدين - عليه السلام - (في دعائه): فلولا أن الشيطان يختدعهم عن طاعتک ما عصاک عاص، ولولا أنه صور لهم الباطل في مثال الحق ما ضل عن طريقک ضال.
«صحيفه سجاديه، دعاي 37»
امام سجاد - عليه السّلام - (در دعاي خود) فرمود: اگر شيطان با فريبکاري آنان را از طاعت تو باز نمي داشت، هيچ معصيت کاري معصيت تو نمي کرد و اگر او باطل را در لباس حق براي آنان در نمي آورد، هيچ ره گم کرده اي راه تو را گم نمي کرد.
17. قال الإمام علي - عليه السلام - : اعلموا أن الشيطان إنما يُسَنِي لکم طُرُقَه لتتبعوا عَقِبَهُ.
«نهج البلاغه، خطبه 138»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: بدانيد که همانا شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي کند تا از او دنباله روي کنيد.
18. قال الإمام علي - عليه السلام - : أن الشيطان يُسَنِي لکم طُرُقَه ، ويريد أن يَحُلَ دينَکم عقدة عقدة، ويعطيکم بالجماعة الفرقة.
«نهج البلاغه، خطبه 121»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: همانا شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي کند و مي خواهد گره هاي دين شما را يکي پس از ديگري سست گرداند و به جاي اتحاد، تفرقه به شما دهد.
19. قال الإمام علي - عليه السلام - : الشيطان موکل به - أي العبد - يزين له المعصية ليرکبها، ويُمَنيِه التوبة ليُسَوِفَها.
«نهج البلاغه، خطبه 64»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: شيطان بر بنده گماشته شده است و معصيت را در نظرش مي آرايد تا مرتکب آن شود و او را به توبه کردن اميدوار مي سازد تا آن را به تأخير اندازد.
20. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : جاء إبليس إلي عيسي - عليه السلام - فقال: أليس تزعم أنک تحيي الموتي؟ قال عيسي - عليه السلام - : بلي، قال إبليس: ... .«قصص الأنبياء راوندي، ص 269»
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: ابليس نزد عيسي - عليه السّلام - آمد و گفت: مگر تو نمي گويي که مردگان را زنده مي کني؟ عيسي - عليه السّلام - فرمود: چرا. ابليس گفت: پس (اگر راست مي گويي) خودت را از روي ديوار به زير انداز. عيسي - عليه السلام - فرمود: واي بر تو! بنده که خداوندگار خود را نمي آزمايد. ابليس گفت: اي عيسي! آيا پروردگار تو مي تواند (کره) زمين را در تخم مرغي با همين اندازه اي که دارد جاي دهد؟ عيسي - عليه السّلام - فرمود: خداي عزوجل به هيچ ناتواني وصف نمي شود اما آنچه تو مي گويي ناشدني است.
21. قال الإمام الباقر - عليه السلام - : تحرز من إبليس بالخوف الصادق.«بحار الأنوار، ج 78، ص 162»
امام باقر - عليه السلام - فرمود: با ترس واقعي (ترس از خدا)، خود را از ابليس مصون دار.
22. قال الإمام علي - عليه السلام - : أکثر الدعاء تسلم من سورة الشيطان.«بحار الأنوار، ج 78، ص 8»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: زياد دعا کن، تا از گزند شيطان محفوظ ماني.
23. قال الإمام الصادق - عليه السلام - و قد سئل عن قوله تعالي: «إنه ليس له سلطان مع الذين آمنوا»: يسلط والله من المؤمن علي بدنه ولا يسلط علي دينه.«الکافي، ج 8، ص 288»
امام صادق - عليه السلام - در پاسخ به سؤال از آيه «همانا او را بر کساني که ايمان آورده اند چيرگي نيست»، فرمود: به خدا قسم شيطان بر جسم مؤمن چيره مي شود، اما بر دين او چيره نشود.
24. قال الإمام علي - عليه السلام - : إنما بدء وقوع الفتن أهواء تتبع ... فهنالک يستولي الشيطان علي أوليائه، وينجو الذين سبقت لهم من الله الحسني.«نهج البلاغه، خطبه 50»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: در حقيقت نقطه آغاز فتنه ها و گمراهيها، پيروي از هواهاي نفس است، در اين جاست که شيطان بر دوستان خود استيلا مي يابد، اما کساني که پيشتر لطف خدا شامل حالشان گشته است (از سلطه شيطان) مي رهند.
25. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : بينما موسي - عليه السلام - جالسا إذ أقبل إبليس ... قال موسي: فأخبرني بالذنب الذي إذا أذنبه ابن آدم استحوذت عليه؟ قال: إذا أعجبته نفسه، واستکثر عمله، وصغر في عينه ذنبه.«الکافي، ج 2، ص 314»
رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - فرمود: موسي - عليه السّلام - نشسته بود که ابليس نزد او آمد، موسي فرمود: مرا از آن گناهي خبر ده که اگر آدمي مرتکبش شود تو بر او استيلا مي يابي؟ ابليس گفت: هر گاه خودپسند شود و عملش را زياد بيند و گناهش در نظرش خَُرد آيد.
26. قال الإمام علي - عليه السلام - : مجالسة أهل الهوي منساة للإيمان و محضرة للشيطان.«نهج البلاغه، خطبه 86»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: همنشيني با هوسرانان باعث از ياد رفتن ايمان و حاضر شدن شيطان است.
27. قال الإمام علي - عليه السلام - (من کتابه للأشتر): إياک والإعجاب بنفسک، والثقة بما يعجبک منها، وحب الإطراء، فإن ذلک من أوثق فرص الشيطان في نفسه ليمحق ما يکون من إحسان المحسنين.«نهج البلاغه، نامه 53»
امام علي - عليه السّلام - (در نامه خود به مالک اشتر)، فرمود: از خودپسندي و تکيه به آنچه موجب خودپسندي تو مي شود و از علاقه به مدح و ستايش دوري کن، زيرا اين خصلتها از مهمترين فرصتهاي شيطان است تا نيکي نيکوکاران را نابود کند.
28. قال رسول الله - صلي الله عليه و آله - : ألا اخبرکم بشئ إن أنتم فعلتموه تباعد الشيطان منکم تباعد المشرق من المغرب؟ قالوا: بلي، قال: الصوم يسود وجهه، والصدقة تکسر ظهره ... .«أمالي شيخ صدوق، ص 59»
رسول خدا - صلّي الله عليه و آله - فرمود: آيا شما را از چيزي خبر ندهم که اگر به آن عمل کنيد شيطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمود: روزه، روي شيطان را سياه مي کند و صدقه، پشت او را مي شکند و دوست داشتن براي خدا و همياري در کار نيک، ريشه او را مي کنَد و استغفار، شاهرگش را مي زند.
29. قال الإمام الباقر - عليه السلام - : عليکم بالصدقة، فبکروا بها، فإنها تسود وجه إبليس.«تحف العقول، ص 298»
امام باقر - عليه السّلام - فرمود: بر شما باد به صدقه دادن، صدقه را صبح زود بدهيد، همانا (صدقه) روي ابليس را سياه مي کند.
30. قال الإمام الصادق - عليه السلام - : من لم يبال ما قال وما قيل فيه فهو شرک شيطان، ومن لم يبال أن يراه الناس مسيئا فهو شرک شيطان، ومن اغتاب أخاه المؤمن من غير ترة بينهما فهو شرک شيطان ... .«الخصال، ص 216»
امام صادق - عليه السلام - فرمود: کسي که اهميت ندهد چه مي گويد و درباره اش چه گفته مي شود او شريک شيطان است و کسي که برايش مهم نباشد مردم او را بدکار ببينند (و بشناسند نيز) شريک شيطان است و کسي که از برادر مؤمن خود غيبت کند بي آن که ميانشان ظلم و ستمي رفته باشد، شريک شيطان است و هر که شيفته حرام و شهوت زنا باشد شريک شيطان است.
31. قال الإمام علي - عليه السلام - (من کتاب له إلي الحارث الهمداني): احذر الغضب، فإنه جند عظيم من جنود إبليس.«نهج البلاغه، نامه 69»
امام علي - عليه السّلام - (در نامه خود به حارث همداني)، فرمود: از خشم دوري کن، زيرا که خشم يکي از لشگريان بزرگ ابليس است.
32. قال الإمام علي - عليه السلام - : اتخذوا التواضع مسلحة بينکم وبين عدوکم إبليس وجنوده، فإن له من کل امة جنودا وأعوانا، ورجلا وفرسانا.«نهج البلاغه، خطبه 192»
امام علي - عليه السّلام - فرمود: تواضع و فروتني را سلاح ميان خود و دشمنانتان يعني ابليس و سپاهيانش قرار دهيد، زيرا او در هر امتي لشکريان و ياران و نيروهاي پياده و سواره، دارد.
33. عَنِ اَلْاِمامِ الصَّادِقِ - عليه السّلام - قالَ: قالَ الشَّيْطانُ: إِذا اسْتَمْکنْتُ مِنْ ابْنِ آدَمَ فِي ثَلاثٍ لَمْ اُبالِ ما عَمِلَ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ مِنْهُ إذا اسْتَکثَرَ عَمَلَهُ وَ نَسِيَ ذَنْبَهُ وَدَخَلَهُ الْعُجْبُ.«سفينة البحار، ج 2، ص 161»
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: شيطان (به يارانش) گفت: از راه سه چيز بر بني آدم غلبه مي کنم و در اين صورت باکي ندارم که او چه اعمال (نيکي) انجام مي دهد زيرا اعمال نيک وي در نزد خدا پذيرفته نمي شود. (و آن سه عبارتند از:) هنگامي که «عمل» خود را بيش از واقع آن ارزيابي کند و گناهان خود را فراموش کند و داراي عجب و خودپسندي باشد.
34. عَنِ اَلْاِمامِ الرِّضا - عليه السّلام - قالَ: إِنَّ إِبْلِيسَ لَهُ خُرْطُومٌ کخُرْطُومِ الْکلْبِ واضِعَهُ عَلي قَلْبِ ابْنِ آدَمَ يُذَکرُهُ الشَّهَواتِ وَاللَّذَّاتِ وَ يَأْتِيهِ بِالْأَمانِِي وَيَأْتِيهِ بِالْوَسْوَسَةِ عَلي قَلْبِهِ يُشَککهُ فِي رَبِّهِ ... .«ميزان الحكمه، ج 10، ص 452»
امام رضا - عليه السّلام - فرمود: ابليس داراي پوزه اي است همچون پوزه سگ و هنگامي كه آن پوزه را در دل آدمي مي نهد، او را به ياد شهوات نفساني و لذات جسماني مي اندازد و آرزوهاي آنچناني در او خودنمايي مي کند و وسوسه در قلب وي راه مي يابد و نسبت به پروردگارش در شك و ترديد واقع مي شود و البته هنگامي که بنده «أعوذ بالله السميع العليم» را به زبان آورد، شيطان از قلب او دور مي شود.
35. عَنِ النَّبِيِّ - صلَي الله عليه و آله - قالَ: النَّظر إِلي مَحاسِنِ النِّساءِ سَهْمٌ مِنْ سِهامِ إِبْلِيسِ فَمَنْ تَرَکهُ أَذاقَهُ اللهُ طَعْمَ عِبادَةٍ تَسُرُّهُ.«مستدرک الوسائل، ج 2، ص 554»
پيامبر اکرم - صلَي الله عليه و آله - فرمود: نگاه کردن به زينت هاي زن، تيري از تيرهاي شيطان است. پس کسي که اين عمل را ترک کند خداوند لذت عبادت را به وي بچشاند و در نتيجه مسرورش گرداند.
36. عَنِ النَّبِيِّ - صلَي الله عليه و آله - قالَ: لِکلِّ قَلْبٍ وَسْوَسَةٌ فَاِذا فَتَقَ الْوَسْواسُ حِجابَ الْقَلْبِ وَنَطَقَ بِهِ اللِّسانُ فَلا حَرَجَ.«سفينة البحار، ج 2، ص 655»
پيامبر اکرم - صلَي الله عليه و آله - فرمود: براي هر قلبي وسوسه اي وجود دارد، پس اگر آن وسوسه پرده دل را بدرد و بر زبان جاري شود، آدمي مورد مؤاخذه قرار مي گيرد. ولي اگر اظهار و عملي نشود، مسئوليتي متوجه آدمي نخواهد بود.
37. عَن الامام الصادق - عليه السّلام - قالَ: ما مِنْ أَحَدٍ يَمُوتُ مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَحَبّ إِلي إِبْلِيسَ مِنْ مُوْتِ فَقِيهٍ.«الكافي، ج 1، ص 38»
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: مرگ هيچ مؤمني در نظر شيطان، محبوبتر از موت يک عالم فقيه نيست.
38. قالَ الْنَّبِيِّ - صلَي الله عليه و آله - : کمْ أَعْداءُک مِنْ أُمَّتِي؟ قالَ سِتَّةُ عَشَرَ نَفَراً، أنْتَ يا مُحَمَّدُ (إِنِّي أبْغِضُک)، وَالْعالِمُ الْعامِلْ بِالعِلْمِ، وَحامِلُ الْقُرْآنِ إِذا عَمِلَ بِما فِيهِ، وَالْمُؤَذِّنُ للهِ خَمْسَةُ أَوْقاتٍ، مُحِبٌّ الْفُقَراءِ وَالْمَساکينَ وَالْيَتامي ... .«المواعظ العدديه، ص 226»
پيامبر اكرم - صلَي الله عليه و آله - (از شيطان پرسيد): چند نفر در ميان امت من، دشمنان تواند؟ شيطان گفت: 16 نفر كه اولينشان توئي اي محمد، سپس دانشمندي که به علمش عامل است، اهل قرآني که به آن عمل کند، مؤذن اذان هاي پنجگانه، کسي که دوستدار فقراء و مساکين و يتيمان است، آدم رحيم و مهربان، شخص متواضع در برابر حق، جواني که أهل نماز شب باشد در حالي كه مردم در خوابند، کسي که خود را از ارتکاب بحرام باز مي دارد، کسي که بخاطر خدا ديگران را نصيحت کند کسي که هميشه در حال وضوء است و صاحب اخلاق خوب، آدم تصديق کننده به وعده هاي خدا، زنان پاکدامن و افرادي که خود را براي مرگ آماده مي سازند و آدم سخاوتمند.
39. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : إِنْ کانَ الشَّيْطانُ عَدُوّاً فالْغَفْلَةُ لِماذا.«بحار الأنوار، ج 70، ص 157»
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: اگر شيطان دشمن (شما) است، پس چرا غافليد؟
40. قال الجابر: سمع أمير المؤمنين - عليه السّلام - رجلا يشتم قنبرا و قد رام قنبر أن يرد عليه فناداه أمِيرِ الْمُؤْمِنينَ - عليه السّلام - : مَهْلاً يا قَنْبَرُ، دَعْ شاتِمَک مُهاناً تُرْضِي الرَّحْمنَ وَ تُسْخِطُ الشَّيْطانَ وَ تُعاقِبُ عَدُوَّک ... .«بحار الأنوار، ج 68، ص 424»
جابر گفت: أميرالمؤمنين - عليه السّلام - (هنگامي که شنيد مردي به قنبر فحش مي دهد و قنبر قصد او را كرده است) قنبر را ندا داد كه: اي قنبر آرام باش! فحاش را با بي اعتنايي بحال خود گذار تا خدا را با اين عمل از خود راضي و شيطان را ناراحت و بدحال سازي و از اين راه دشمن خود را عقوبت دهي. قسم به خدائي که گندم را از دل خاک شکافت و گياه را روياند، راضي نمي كند مؤمن پروردگارش را به عملي مانند «حلم» و چيزي ناراحت کننده تر از «سکوت» براي شيطان نمي باشد و آدم أحمق را مکافاتي بدتر از سکوت نيست.
