چرا اهل سنت دست بسته نماز مىخوانند؟
در ابتدا بايد دانست كه علاوه بر شيعيان، يكى از فرقههاى اهل سنت به نام «مالكى»ها، نيز نماز خود را بدون دست بسته، برگزار مىكنند.
با توجه به اينكه شيعيان، روش و كيفيت نماز و عبادات خود را از اهل بيت(عليهمالسلام) فراگرفتهاند و اهل بيت نزديكترين، افراد به پيامبر(صلىاللهعليه) مىباشند و از سوى ديگر دست بسته نماز خواندن در ميان اهل سنت اختلافى مىباشد. به خوبى مىتوان اطمينان يافت كه روش شيعيان مطابق با واقع و براساس سنت و سيره پيامبر(صلىاللهعليه) مىباشد. علاوه بر اينكه؛
اولاً، روايات تكتف در هالهاى از اجمال و ابهام است.
ثانياً، نقلش محصور به تعدادى خاص است.
ثالثاً، غالب سندهاى آن ضعيف است.
رابعاً، در مقابل روايات تكتف، احاديثى وجود دارد كه ظهور در عدم جزئيت و عدم استحباب تكتف در نماز دارد.
ابنرشد قرطبى مىگويد:
«روايات صحيحهاى از پيامبر اكرم(صلىاللهعليه) وارد شده كه در آن خصوصيات نماز پيامبر(صلىاللهعليه) ذكر شده، ولى در آنها از تكتف و قرار دادن دست راست روى دست چپ سخنى به ميان نيامده است... و لذا جماعتى معتقدند لازم است رواياتى را بپذيريم كه در آنها اين زيادتى، يعنى تكتف وجود ندارد، زيرا نقلش بيشتر است». بداية المجتهد، ج 1، ص 137.
از جمله رواياتى كه با احاديث تكتف سازگارى ندارد، روايت ابوحميد ساعدى است، كه جماعتى از محدثان آن را نقل نمودهاند.
ابوحميد مىگويد: هنگامى كه رسول خدا(صلىاللهعليه) به نماز مىايستاد، دستهايش را محاذى دو شانه خود قرار مىداد و تكبير مىگفت، تا آن كه هر عضوى از اعضاى او در جاى خود به طور اعتدال قرار مىگرفت؛ آنگاه قرائت خوانده و تكبير مىگفت، و دستهايش را هنگام تكبير محاذى شانههايش قرار مىداد. سپس به ركوع مىرفت...». سنن بيهقى، ج 2، ص 105، ح 2517 ؛ سنن ترمذى، ج 2، ص 105، ح 304، باب صفة الصلاة.
از اين حديث چنين استفاده مىشود:
1. بزرگان صحابه بيان كيفيت نماز پيامبر(صلىاللهعليه) را از او تقرير كردهاند.
2. او هنگام توصيف و بيان كيفيت واجبات و مستحبات نماز، اشارهاى به تكتف هنگام قيام در نماز نكرده است. و بسيار بعيد است كه ذكر نكردن او را حمل بر نسيان و فراموشى كنيم، خصوصاً با در نظر گرفتن اينكه اصل در قرارگرفتن دستها، رهاشدن است نه بستهبودن.
با مراجعه به روايات اهل بيت(عليهمالسلام) نيز پى مىبريم كه آنان از تكتف احتراز جسته و آن را از عمل مجوس نزد پادشاهان خود مىدانستهاند:
1. محمد بن مسلم از امام صادق يا باقر(عليهمالسلام) نقل مىكند كه به آن حضرت عرض كردم: شخصى دست راستش را در حال نماز روى دست چپ خود مىگذارد؟ حضرت فرمود: اين همان تكفير است كه نبايد انجام داده شود. وسائل الشيعه، ج 4، باب 15 از ابواب قواطع الصلاة.
2. زراره از امام باقر(عليهالسلام) نقل مىكند كه فرمود: «بر تو باد! به اقبال در نماز و از (قرار دادن دست راست روى دست چپ) احتراز كن، زيرا اين عمل از كارهاى مجوس است». همان، ج 2.
با وجود روايات صحيح السندى كه از طرق اهل بيت(عليهمالسلام) رسيده، بر فرض كه روايات تكتف معتبر باشد امر آن دائر مدار سنت و بدعت است، و شكى نيست كه ترك آن به جهت احتمال بدعت، سزاوارتر است.
