پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در بین اصحابشان نشسته بودند.فرمودند ای کاش برادرانم را ملاقات می کردم پس اولی و دومی به حضرتش عرضه داشتند مگر ما برادران شما نیستیم ؟به شما ایمان نیاوردیم ؟ و با شما هجرت نکردیم ؟پیامبر(صلی الله علیه و آله) در پاسخ فرمودند : البته که شما ایمان آوردید و مهاجرت کردید و لکن ای کاش برادرانم را ملاقات می کردم و اطرافیان همان سخنان اول را تکرار کردند حضرت فرمودند : شما اصحاب و یاران من هستید اما برادران من کسانی خواهند بود که بعد از شما خواهند آمد. 1
 
همه ی ما آرزو داریم برای حتی لحظه ای پیامبر(صلی الله علیه و آله) رواز نزدیک زیارت کنیم. چنین کسی که لیاقت زیارت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله)را بیابد از مقام و شأن بالائی برخورداره!  اما بالاتر از اون اینه که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) مشتاق دیدنت باشه. حالا شأن و رتبه ی کسی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) آرزو  و اشتیاق دیدن او را داره چه مقامی خواهد بود؟تصور کنید انسان های عادی به مقامی برسند که پیامبر که اول شخص عالم خلقت است دوست داشته باشد او را ببیند .این فرد چه خصوصیتی دارد که دیدار او برای پیامبر مورد اشتیاق ایشان است ؟
 
خود حضرت جواب سوال ما رو دادند، آقا فرمودند : برادران من کسانی خواهند بود که بعد از شما خواهند آمد  در حالی که به من ایمان می اورند مرا دوست دارند و مرا نصرت کرده و تصدیق و تایید می نمایند در حالی که مرا نمی بینند پس ای کاش ایشان را می دیدم.
 
داود بن كثير رقّى از امام صادق عليه السّلام در باره اين سخن خداى تعالى كه «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ  الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ»2 فرمود: كسى كه به قيام قائم عليه السّلام اقرار كند و بگويد كه آن حقّ است و يحيى بن أبي القاسم گويد: از امام صادق عليه السّلام از معناى آيه شريفه «الم  الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ  الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ» پرسش كردم، فرمودند: مقصود از متّقين، شيعه علىّ عليه السّلام است، و مراد از غيب، حجّت غائب است.
 
لذا شما ببینید این ایمان به غیب آنقدر اهمیت دارد که در این آیه که توصیف متقین است ، بر اقامه نماز هم مقدم گشته است. چرا ؟ چرا خداوند متعال ایمان بغیب یعنی ایمان به حجت غایب رو بر اقامه نماز مقدم کرده است؟
 
كشتي آب مي خواهد و گرنه در خشكي هيچ حركتي از خود نشان نمي دهد. نماز همچون كشتي است كه بايد در درياي ايمان به غيب قرار گيرد تا به حركت درآيد و آدمي را به ساحل نجات برساند، اگر براساس ايمان به غيب نباشد هيچگونه حركتي از خود نشان نخواهد داد. از اين رو قرآن مي گويد: «الذين يؤمنون بالغيب و يقيمون الصلاة» همچنانكه تا آبي نباشد، وجود كشتي فايده اي ندارد، تا ايمان به غيب هم نباشد اقامه نماز سودي نخواهد داشت.
 
بنابراین مهم ترین عامل در این شوق دیدار از نگاه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) یک ویژگی مهم است که همان ایمان به غیب است .
 
در روایتی بسیار ناب و امید دهنده پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) خطاب به مولی امیرالمومنین می فرمایند :«يَا عَلِيُّ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى‏ بَيَاض»3 علی جان ! تعجب برانگیز ترین مردم از نظر ایمان به خدا و از حیث عظمت و بزرگی یقین گروهی از مردم اند که در دوران آخر الزمان یعنی زمانی که به پیامبر و نبیی ملحق نمی شوند زندگی می کنند و حجت خدا بر ایشان پوشیده است با این حال به واسطه ی نوشته های سیاه بر ورق های سفید(همان متن احادیث و روایات) ایمان می اورند.
 
یکی از سران حزب الله لبنان بعد از پایان جنگ سی و سه روزه در مراسمات متعدد در بیان خاطرات دوران جنگ چنین می گوید : ما در جنگ با کفار صهیونیست به راستی حضور امام غائب حضرت حجت را لمس کردیم . در بسیاری از مواقع این ما نبودیم که تصمیم به حمله یا شلیک می گرفتیم بلکه نیرویی فراتر از نیروی انسانی ما را مدد می کرد و این همان نیرویی است که شیعیان در اختناق و تنگنا ها با ایمان به آن راه گشایش و فرج خود را در ان می جویند.ایمان به وجود امام عصر (عج) مهم ترین نمونه ی ایمان به غیب است .
 
مرحوم آقای طالقانی در بیان خاطرات خود از مراحل سخت انقلاب چنین می فرمایند :روزی که بنا بود ملت ایران به فرمان امام خمینی (ره) بر خلاف دستور رژیم شاه منحوس پهلوی حکومت نظامی را شکسته و به خیابان ها بریزند من با امام راحل تماس گرفته و ایشان را از خطر بزرگ خونریزی جوان ها و زنان و کودکان و شکست انقلاب بر حذر داشتم به یک باره امام در پشت گوشی چیزی فرمودند که رنگ چهره مرحوم طالقانی تغییر کرد و جدال با امام پایان یافت . امام خمینی (ره) فرموده بودند : اگر این دستور از ناحیه ی خود امام عصر (عج) باشد باشد باز هم سرپیچی می کنید ؟! بدون شک حرکت انقلاب بدون رهبری امام راحل به ثمر نمی رسید و بدون تردید امام راحل عظیم الشان ما بدون اتکاء به غیب و امداد های غیبی نمی توانست در برابر این همه توطئه و نقشه ، راه صحیح را نشان مردم دهند.
 
کی رفته ای زدل که تمنا کنم تو را
کی بوده ای نهفته که پیدا کنم ترا
باصد هزارجلوه برون آمدی که من
با صدهزار چهره تما شاکنم تو را
غایب نگشته ای که شوم طالب حضور
پنهان نبوده ای که هویدا کنم تورا
یکی از اساتید اخلاق می فرمودند :
 
اکثر ما دوستان اهل بیت عليه السّلام  فقط در مراسمات مذهبی سعی در توجه پیدا کردن به اهل بیت علیهم السلام داریم در حالی که مهم تر از مراسمات و همهمه ها مراقبت و توجه به نظارت اهل بیت در اوقات مختلف زندگی شخصی و خلوت های ماست. کسی که دائماً خود را در مقابل چشمان امام زمان (عج) می داند نمی تواند با عمل اشتباه و گناهانش دل آن محبوب دل ها و نرگس فاطمه را بسوزاند واین همان مفهوم واقعی انتظار و ایمان به غیب است یعنی بی انکه امام زمان عليه السّلام را با چشم ظاهری ببینیم او را در میان خود حس کنیم و مراقب رفتار خود باشیم ما باید باور کنیم که اگر امام حسین عليه السّلام را صدا می زنیم آن وجود مقدس در بلا ها و سختی ها از ما دستگیری می کند و صدای مدد خواهی ما را می شنود و در مقابل از ما انتظار دارد حرمت ارتباط و رفاقت با او را نگه داشته و با گناهان خاطر شریفش را مکدر نکنیم.
 
واقعا اگه بتونیم این باور رو در خودمان ایجاد کنیم ،زندگی مان متحول خواهدشد.آفرین بر شما که هرکاری که میخواید بکنیداگه می خواید مجلسی برید، یا با کسی بیرون برید یا حرفی روبزنید ، اول فکر می کنید که آیا پسر فاطمه با این عمل من دلخوش می شه یا دلگیر؟
آی عاشقای مهدی این عملی است.فکر نکنیم نمی شه ها. تو همین عصر و زمان امروز هم میشه آدم آفتاب پشت ابر غیبت رو باور کنه. من و شما می تونیم آقا رو تو لحظه لحظه زندگی مون بیاریم .
 
اما ایمان به غیب یکی از مهمترین فوائدش تحمل مشکلات ومصائب است. همان ایمان به غیب بود که سبب آرامش آقا رسول الله (صلی الله علیه و آله) در واقعه شعب ابی طالب بود،چرا که آنقدر مصیبت از دست دادن عموو همسر بر حضرت شدید بود که آن سال را عام الحرن نام نهادند،اما جا داره بگیم آقا جان یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) اگه وارد آمدن دو مصیبت آنقدرحزنی را بر شما وارد کرد که آن سال به عام الحزن نام یافت،پس مصائب جانسوز کربلا با دل خانم زینب کبری (سلام الله علیها) چه کرد.هیچ کس به اندازه حضرت مصائب و درد ها را تحمل نکرد تا جائی که ام المصائب لقب گرفت با این همه ایمان و توجه این بانوی با عظمت بود که حادثه جانسوز کربلا را برای ابد درس آموز ساخت و نام و یاد شهدای کربلا را زنده نگه داشت هیچ چیز به اندازه ایمان زینب کبری (سلام الله علیها)  به خدا و اینکه در پس همه ی این سختی ها خداوند شاهد و ناظر است دل اورا آرام نکرد. اما در این میان یک جا صبر زینب (سلام الله علیها)  به سر آمده و طاقتش تاق گشت. انجا در که در مجلس یزید و در هنگام ایراد خطبه های رسواکننده ی او یزید برای ساکت نمودن حضرت دست به دامان اهانت به فرزند فاطمه نمود. با چوب خیزران بر لب و دندان...
 
منبع:
 
[1]   قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ذَاتَ يَوْمٍ يَا لَيْتَنِي قَدْ لَقِيتُ إِخْوَانِي فَقَالَ لَهُ أَبُو بَكْرٍ وَ عُمَرُ أَ وَ لَسْنَا إِخْوَانَكَ آمَنَّا بِكَ وَ هَاجَرْنَا مَعَكَ- قَالَ ص قَدْ آمَنْتُمْ وَ هَاجَرْتُمْ وَ يَا لَيْتَنِي قَدْ لَقِيتُ إِخْوَانِي فَأَعَادَا الْقَوْلَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْتُمْ أَصْحَابِي وَ لَكِنْ إِخْوَانِي الَّذِينَ يَأْتُونَ مِنْ بَعْدِكُمْ- يُؤْمِنُونَ بِي وَ يُحِبُّوَنِّي وَ يَنْصُرُونِّي وَ يُصَدِّقُونِّي وَ مَا رَأَوْنِي فَيَا لَيْتَنِي قَدْ لَقِيتُ إِخْوَانِي ./ امالی مفید / 63‏
 
2- آیه شریفه : الم * ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین * الذین یومنون بالغیب .../ بقره 3
 
3- ‏/ من لا یحضره الفقیه ج 4 / 366