آثار و برکات انتظار چیست؟
آن‌كه خود را به گونه ای تربیت کرد که حالت انتظار داشت و به راستی به اميد ظهور حضرت قائم(عج) شب از روز و روز را از شب نشناخت به واسطه این حالت روحی از بركاتي بهره‌مند خواهد شد...

بركات انتظار كدام است؟
آن‌كه خود را به گونه ­ای تربیت کرد که حالت انتظار داشت و به راستی به اميد ظهور حضرت قائم(عج) شب از روز و روز را از شب نشناخت به واسطه این حالت روحی از بركاتي بهره‌مند خواهد شد كه در اين فراز با تکیه به معنای انتظار به برخي از آن‌ها اشاره‌اي گذرا خواهيم داشت:
روحیّه انتظار انسان را به كمال توحيد سوق مي‌دهد؛ چرا كه مسأله انتظار، همانند اعتقاد به آفريدگار يگانه مي‌باشد كه در دل­ها ريشه دارد، دل خدا را مي‌خواند و چشم در انتظار ديدار انسان كامل يعني مهديّ موعود (عج) به سر مي برد.[1]
چون منتظر است، خويشتن‌دار و خود‌نگهدار خواهد بود؛ هرقدر حالت انتظار در جان آدمی پر رمق‌تر باشد، «تخليه»[2] در او براي تحقّق «تحليه»[3] ظريف‌تر و با ثبات ­تر خواهد بود. چرا كه منتظر خود مي‌داند که به ناگاه فرياد ظهور مولي فرا خواهد ‌رسید. این او است که باید همیشه و هر لحظه آماده جان فشانی بوده و از هر چه در راستای رضای امامش بايد بگذرد.
جامعه به سمت صلاح و سداد خواهد بود؛ وقتي ظلم از برنامه‌هاي شخصي و فردي انسان­ها رخت بر بست، نابرابري از آن جامعه نيز بركنده خواهد شد. در هر حال، او که حیات خویش را در آمادگی به معناي واقعی كلمه می بیند در اصلاح ساير ياران مولي به كسب فضائل، اميدوارانه روي خواهد آورد تا كه زمينه جمعي ظهور را فراهم سازد. چرا كه انتظار، نوعي آمادگي براي پاك شدن، دورماندن از زشتي‌‌ها، وصول به تزكيه نفس و تجديد قواي خود و دیگران براي شركت در نهضتي عظيم و انساني و يافتن صفا و نورانيّتی الهی است.[4]
انتظار شکلی عملی و کاربردی به خود خواهد گرفت؛ هرگز فرامین و دستورات اسلام به مسائل نظری و علمی توقّف نخواهد یافت، كه انتظار جنبه عملي به خود گرفته و فرد منتظر ظهور، چونان فردي كه همواره در انتظار ميهماني بزرگ و فرماندهي عظيم به سر مي‌برد، سعي دارد كه خانه را از هر ناپاكي پاك و منزّه ساخته و هیچ بیگانه را بر نتابد. در نتيجه انتظار، اگر بر اساس ضوابط و اصول باشد و مورد پسند اسلام و اولياء او تحقّق يابد، در اين حالت رفتار، اخلاق و برنامه های عملی در جامعه منتظران ظهور به سمت رشد و صلاح حركت خواهد کرد، تا این که همه اهل اسلام، متّقی و پاک از هر بدی گشته و به راه صلاح و سداد روی نهد.
انتظار فرج، خود فرج است؛ علامه سیّد محمّد حسین طباطبائی در کتاب «المیزان» از «تفسیر عیّاشی» روایتی را نقل فرموده­ اند که محمّدبن فضیل از حضرت علی بن موسی الرّضا (علیه السلام) روایت کرده که من از آن حضرت از مسأله انتظار فرج پرسیدم، حضرت با تعجّب فرمود:
«أوَ لَیسَ تَعلَمُ أَنَّ إنتِظارَ الفَرَجِ مِنَ الفَرَجِ؟»؛[5]
مگر تو نمی دانی که انتظار فرج خود مرحله ای از فرج است؟
آن گاه هشتمين امام (علیه السلام) فرمودند که خداوند تبارک و تعالی می فرماید:
«وَ ارْتَقِبُواْ إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ»؛[6]
شما به انتظار باشید که من نیز با شما در انتظار و مراقبت هستم. [7]

پینوشت:
[1]. براي اطلاع بيشتر، ر.ك: روح الله الموسوي الخميني، چهل حديث، ذیل ح 11، باب فطرت.
[2]. واژه «تخليه» از عناوين اخلاقي است كه انسان تلاش مي‌كند تا كه خود را از گناه و پليدي خالي كند.
[3]. «تحليه» نيز از مراحل اخلاقي است كه انسان تلاش مي‌كند خود را به اعمال خوب، نيك و فضائل اخلاقي زينت دهد.
[4]. علي، قائمي، نگاهي به مسأله انتظار، ص 13 ـ 15.
[5]. الميزان، ج 10، ص 394.
[6]. هود (11)، آیه 93.
[7]. سیّد محمّد حسین طباطبائی Z، المیزان، ترجمه موسوی، ج10، ص 563.

منبع: کتاب "لحظه ای با امام زمان" اثر استاد آقاتهرانی