شماره درس: 11

تاريخ درس: ۱۳۹۰/۵/۲۳

متن درس:

الحمدلله رب العالمین و الصلوة و السّلام علی خیر خلقه أشرف بریة ابوالقاسم محمّد صلی الله علیه و علی آله الطیّبین الطاهرین و علی جمیع الانبیاء والمرسلین سیّما بقیة الله فی الأرضین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین

اظهار ارادت کنید خدمت حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با سه صلوات.

دو فضیلت از فضایل فراموش شده، یکی عفت و یکی غیرت. این دو فضیلت از میوه­های حیاست که مقداری درباره­اش صحبت کردم و به این دو فضیلت، ضربۀ کاری خورده است. و اگر امر چنین جلو رود، یک بی عفتی و یک بی غیرتی در جامعه حکمفرما می­شود. درحالی که این دو فضیلت از فضایل مهم در اسلام است، و ما باید روی این دو فضیلت فراموش شده خیلی کار کنیم و این دو فضیلت را در جامعه جا بیندازیم. الان عفت، حجاب، عفاف در میان خانمها ضربه خورده است. رسیده است به آنجا که چادر بی ارزش شده است. بی بند و باری ارزش شده است. رسیده است به آنجا که غیرت در جامعۀ ما بی ارزش شده است. اگر مردی یک مقدار راجع به غیرت، غیرتی کند او را اُمّل حساب می­کنند. به عکسش بی غیرتی در جامعۀ ما یک شهرتی پیدا کرده است. رسیده است به آنجا که حاضر است زنش با نامحرم بگوید و بخندد، بلکه عیش و نوش داشته باشد. مرد نامحرم، زن نامحرم در مقابل شوهر برقصد. و اینها را خیال نکنید که یک امر ساده ای است بلکه بلاست و بلایش هم بسیار بزرگ است. عقوبت دارد. هم عقوبت در دنیا و هم عقوبت در آخرت. آدم بی عفت، زن بی عفت، زن لاابالی در عفت، حتماً جهنمی است و مورد شفاعت اهل بیت واقع نمی­شود. مرد بی غیرت در روز قیامت مطرود است. حتماً نمی­تواند زیر لوای حمد برود. باید زیر دود و هُرم جهنم، پنجاه هزار سال، تا بالاخره جهنم رود. إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا والآخرة. اگر فساد اخلاقی در جامعه زیاد شد، این جامعه باید گوشمالی شود و باید در این دنیا عذاب به او برسد و عذاب آخرت را هم دارد. و این آیۀ شریفه نمی­فرماید عذاب بلکه می­فرماید لهم عذابٌ الیم یعنی عذاب دردناک، فی الدُّنیا و الآخرة، نمی­فرماید جهنم بلکه می­فرماید علاوه بر جهنم، دنیایش هم جهنم می­شود. دولت و ملت باید برای فساد اخلاقی کاری بکنند. و متأسفانه دولت و ملت راجع به این بی عفتی و راجع به این بی غیرتی، بی تفاوت شده است. بعضی اوقات دامن هم به آتش زده می­شود که این آتش دامن همه را می­سوزاند و خودِ انسان را می­سوزاند و بالاخره بلا در همین دنیا و برای آخرت. در قرآن بیش از بیست آیه راجع به عفت و غیرت است. و کم داریم در قرآن که به بک امری اینقدر پافشاری داشته باشد. در روایات اهل بیت (علیهم السلام) بیش از هزار روایت، راجع به بی عفتی و راجع به بی غیرتی داریم. اگر یک کسی وارد روایات اهل باشد، نه فقط بحار بلکه در کتابهای فقهی و روایی و در همین وسائل الشیعه که چکش برای مرجع تقلید است، می­تواند بیش از هزار روایت راجع به عفت و راجع به عفاف و حجاب زنها و راجع به غیرت و مواظبت کامل مردها، دیده می­شود. لذا مسئله فوق العاده اهمیت دارد. قرآن اولاً برای اینکه جلوی فساد را بگیرد، می­فرماید باید چشم چران نباشید. زن و مرد باید نگاه آلوده نداشته باشند. که دیروز آیه­اش را خواندم که قرآن می­­فرماید همین چشم چرانیهاست که منجر به فساد اخلاقی می­شود و اگر بخواهیم فساد اخلاقی نباشد، از اول باید مردها و زنها چشم چران نباشند. باید مواظب باشید که نگاههای آلوده نداشته باشند. قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ. آقا چشم چران نباش که منجر به زنا و فساد اخلاقی می­شود و اگر بخواهی جامعه پاک باشد، خودت دل پاک باشی و منزه باشی، باید نگاههای آلوده نداشته باشی. بعد هم به زنها می­فرماید: و قُل للمؤمنات یغضُضن مِن أبصارهِنَّ. این مرتبۀ اول در عفاف و حجاب که قرآن صحبت دارد.

بعد راجع به عفاف و حجاب به خانم می­گوید که ای خانم مواظب باش که زینب تو برای شوهر تو. وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ. مواظب باش که صورت زینت شده را نامحرم نبیند. این صورت زینت شده است که منجر به فساد اخلاقی می­شود. بعد قرآن یک مقدار بیش از این می­فرماید: وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى. مواظب باش که اصلاً در راه رفتن، در لباس و در صورت جلب نظر نکنی، که این جلب نظر کردن موجب فساد اخلاقی است. در راه رفتنت و در گفتنت باید مواظب باشی که فساد اخلاقی نباشد. لذا علاوه بر اینکه قرآن می­فرماید زینت خانم باید نمایان نباشد، می­فرماید اصلاً باید تبرُّج نباشد که این خواه ناخواه برای آقایان هم هست. اگر آقا طوری در جامعه بیاید که تبرّج شود و زنها را به خود جلب کند، از نظر پوشیدن لباس و از نظر زلف و از نظر زینت که اینها برای مرد هم حرام است. تبرّج مرد برای زنش و تبرّج زن برای شوهرش است. اگر بخواهد در کوچه طوری جلو بیاید که جلب نظر کند، مرد باشد حرام است و زن هم باشد معلوم است که حرامش بالاتر است. این از موضوع سوم.

چهار ـ قرآن می­فرماید ای خانم، که این مربوط به مردها هم هست. طرز صحبت کردن تو باید با قاطعیت باشد. طوری صحبت کردن که جلب نظر مرد را بکند، حرام است. فَلاَ تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ بعد علتش را هم می­فرماید: فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ. آن افرادی که مریض در شهوتند وقتی تو نازک بار صحبت کنی و جاذبه وار صحبت کنی، در تو طمع می­کنند و این طمع نامحرم به تو کم کم به جای باریکی می­رسد.

پنج ـ می­فرماید باید مقنعه داشته باشید. وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ ، وَ لْیَضرِبْنَ بخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبهِنَّ. باید زیر گلو و گردن تو و گوش تو و همۀ سر و گردن تو و سینۀ تو به واسطۀ این مقنعه پوشیده باشد. اما به این اکتفا نمی­کند. می­فرماید خانم! تو زن باشخصیتی و چون با شخصیتی، مسلمان شخصیت دارد. باید کاری بکنی که این شخصیت تو حفظ باشد و بهترین چیزها که شخصیت تو را حفظ می­کند چادر است. یعنی روی مقنعه باید چادر داشته باشی. يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ (آیه 59، سوره احزاب). قرآن چه کتاب عجیبی است. انسان روی این نکته­های قرآن کمی دقت کند پی می­برد که قرآن از طرف خداست. لذا قرآن به خانمها می­فرماید مقنعه سر کنید و نه اینکه مانتوی فقط باشد. باید آن علامت شخصیت در کوچه با تو باشد و آن چادر است. بعد قرآن می­فرماید نه فقط چادر و رو نگرفتن بلکه، يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ. خوب رو بگیر و این علامت شخصیت توست. بعد هم قرآن می­فرماید خانم و آقا! اختلاط بین زن مرد باید نباشد. حتی خطاب به زنهای پیغمبر است که دیگر بالاتر از این می­شود. یعنی قرآن اینقدر داغ گرفته و راجع به زنهای پیغمبر می­فرماید که: و اذا سألتموهن متاعا فاسئلوهن من وراء حجاب ذلک اطهر لقلوبکم و قلوبهنّ. باید اختلاط بین زن و مرد نباشد، برای اینکه اختلاط بین زن و مرد ناپاکی می­آورد و فساد می­آورد. اگر می­خواهی جامعه بدون فساد باشد و طاهر و مطهر باشد، باید اختلاط بین زن و مرد نباشد. گفتم حتی این آیه خطاب به زنهای پیغمبر است که دیگران و خانمها حساب کنند که وقتی به زنهای پیغمبر اینطور خطاب است، دیگر هر زنی باید مواظب باشد که اختلاط بین زن و مرد، موقوف. و قرآن یک مقدار بالاتر از این در عفاف و حجاب و عفت که آیه­اش را چند روز قبل خواندم و انصافاً آیه با وضعی که ما داریم تکان دهنده است. می­فرماید خانم! در مقابل بچه­های ممیز ولو بالغ نیستند ولو بچه­ها از خودت هستند، متعارف باش. اگر لباس خواب است، برای شوهر است. برای مرد هم همینطور می­گوید که اگر لباس خواب است، برای زن است. حتی برای بچه­ها هم باید متعارف باشید. چرا اینقدر قرآن سفت گرفته است. گفتم کم داریم در قرآن راجع به چیزی اینقدر سفت و محکم گرفته باشد که این آیات بیش از بیست آیه در قرآن است، سفت و محکم هم راجع به مرد و هم راجع به زن که زن باید عفاف و حجاب و عفت عالی داشته باشد، به این می­گوییم زن با شخصیت. مرد باید با غیرت باشد. امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) وقتی آمدند برای حکومت در کوفه، در بازار می­رفتند. همان دفعۀ اول که به بازار رفتند، دیدند که اختلاط بین زن و مرد هست، خیلی ناراحت شدند. آمدند نماز و وسط دو نماز داد امیرالمؤمنین (ع) بلند شد که مگر غیرت ندارید که اختلاط بین زن و مرد در بازار شماست. وقتی اختلاط بین زن و مرد شد، همین مفاسدی که الان می­بینیم، این مفاسد تکان دهنده است و بنیان را می­کَنَد. این مفاسدی که بعضی اوقات جلو می­آید و برایتان می­گویند، این مفاسد از کجا پیدا شده است. وقتی اختلاط بین زن و مرد باشد و بنشینند و بگویند و بخندند و حرفهای شهوت آمیز و کارهای شهوت آمیز، معلوم است که این زن دیگر مال این شوهر نیست و این شوهر مال این زن نیست و اسلام می­خواهد زن مال شوهر و شوهر مال زن باشد. دل مرد راجع به غیر زنش نرود. دل خانم مختص صد در صد به شوهرش باشد. و این خیلی نفع دارد و خیلی تقدّس دارد. بالاترین تقدّسها اینست که زن مختص به شوهر و شوهر مختص به زن و در دل زن ذره­ای غیر شوهر نباشد و در دل مرد ذره­ای غیر خانمش نباشد. تقدّس، رفاه، آسایش، از همین جا پیدا می­شود. وقتی حرف قرآن را نشنیدیم، دلهره­ها و اضطراب خاطرها و نگرانیها از اینجا پیدا می­شود. الان وضع رسیده به اینجا که خانمها، اطمینان به شوهرشان ولو شوهرشان متدین و عالیست اما اعتماد از شوهر سلب شده است. همچنین به عکس. می­داند که زنش خوب و باسواد و مهربان و شوهردوست است اما آن اعتماد صد در صد را به خانمش ندارد. اینها از کجا پیدا شده است؟ وقتی حرف قرآن را نشنیدیم. وقتی عفت ما صد درصد نشد و وقتی عفاف و حجاب ما، عفاف و حجاب قرآنی نشد، اول مصیبتش اینست خلجان ذهنی، اول مصیبتش اینست که شیطان مرتب می­آید و وسوسه و وسوسه و تفحصهای بیجا و ناگهان تفحصها درست از آب در می­آید، هم راجع به زن و هم راجع به مرد. آنگاه وقتی درست از کار درآمد، یک عمر یا باید بسوزند و بسازند و یا همین که الان مشهور شده، طلاق.

در زمان قدیم که طلاق نبود. این جمله­ای که بین خانمها مشهور است همین بود که با چادر سفید باید بیاید و با کفن سفید برود. اصلاً طلاق نبود. زن و مرد هم به هم صد در صد اطمینان داشتند. اما الان می­بینیم که روز به روز طلاق زیاد می­شود. از همین نشست و برخاستها و همین دل رفتن مرد برای زنی و دل رفتن زن برای مردی و همین دوستیابی بین زن و مرد نامحرم که قرآن می­فرماید این زنا است. قرآن می­فرماید زن شایسته اینست که زنا نمی­دهد و دوست نامحرم هم ندارد. بعد می­فرماید مرد شایسته آنست که زنا نمی­دهد و دوست نامحرم هم ندارد. دوستی بین زن و مرد، مختص زن به شوهر و شوهر به زن که می­گوید ای مرد و ای زن! تا سرحد عشق باید با هم مهربان باشید و اطمینان صد در صد و تو مال او و او مال تو، و الاّ قرآن می­گوید اگر دل زن حتی کم تمایل به کسی و دل مرد ولو کم تمایل به زن نامحرمی داشته باشد، این زناست و گناه این مثل زناست. و این زن شایسته نیست و این مرد شایسته نیست. الصالحات غَیرُ مُسابحات و غیر متخذّات أخدان، الصالحین غَیر مُسابحین و لامتخذّی أخدان. زن شایسته، مرد شایسته آنست که زنا نمی­کند و زنا نمی­دهد اما دوست نامحرم هم ندارد. و این قضیۀ دوستیابی از کجا پیدا شده؟ وقتی حرف قرآن را نشنویم، بلا می­آید. لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ. وقتی که بلا آمد، چه بلایی بالاتر از این که مرد اطمینان به زنش و زن اطمینان به شوهرش نداشته باشد. و یا چه بالا بالاتر از این که زن بداند که شوهرش رفیق دارد. شوهر بداند که زنش رفیق نامحرم و رفیق ناباب دارد. چه بلا بالاتر از این. من خیال نمی­کنم که کسی بگوید بلا بالاتر از این هم هست. انسان کور شود و این بلا را نداشته باشد، باز آن کوری بهتر است. چه رسد به اینکه فقیر باشد. چرا چنین شده است؟ به خاطر اینکه حرف قرآن شنیده نمی­شود و به خاطر اینکه بیش از هزار روایت از اهل بیت زیر پا رفته است. بیش از بیست آیه در قرآن و همه راجع به آن بی تفاوت شدند. همه هم به آن دامن می­زنند. روزنامه دولتی است و حسابی بیت المالی است و می­نویسد که این چادر یک لباس متکبّری است و در زمان قاجاریه پیدا شده است. با این حرف چه می­شود کرد. چقدر حرف احمقانه است. اما برای اینکه مراجع تقلید را بکوبند و رساله را بکوبند. برای اینکه این چادر که بی ارزش است، بی ارزش­تر کنند. چادر می­شود لباس متکبّرانه. او می­گوید و دولت ساکت است و مردم هم ساکتند. همۀ شما هم ساکتید. نمی­خواهم بحران درست شود، چون بدتر می­شود، اما لاأقل بگویید. آقا بیست آیه در قرآن راجع به حجاب است. هزار آیه در قرآن راجع به حجاب و عفاف و عفت زن و غیرت مرد است. چرا باید چنین باشد؟ ما بعضی اوقات دیدیم که اگر یک آقایی هم یک جمله­ای به یک خانم بگوید، مردم می­گویند به تو چه. درحالی که قرآن می­گوید که به تو چه، نداریم. به همه باید بگویند. همه باید این بیست آیه در قرآن به بالا را زنده کنند. ما به خاطر اینکه منافع مادیمان، یا دخترمان به شوهر برود، حاضریم که بدحجابی در خانۀ ما بیاید و دخترمان بدحجاب باشد. می­بینیم که مادر روگیری خوبی دارد اما دخترش به دنبالش، رسیده به آنجا که لباس آستین کوتاه دارد. چادر که ندارد، مانتوی او هم لباس آستین کوتاه است. این بی عفتی و بی عصمتی و بی عفافی است و این پاگذاشتن روی بیست آیه است. خانم تو اگر بخواهی از این راهها دختر به نوا برسد، دخترت به بلا می­رسد. اکنون هم می­بینیم که رسیده اما باز متنبه نمی­شویم. مرد باید غیرت داشته باشد. غیرت مرد اینست که نباید حاضر باشد زنش با نامحرم بگوید و بخندد و نامحرم دوستش باشد و در مجالس بنشینند و بگویند و بخندند. همین مجالس اینگونه است که کم کم می­رسد به آنجا که نباید برسد. شیطان از کم شروع می­کند و غیرت را ضربه می­زند و اما کم کم می­رسد به آنجا که مرد می­شود بی غیرت به خاطر اینکه حاضر است زنش بد باشد برای اینکه این به یک نوای هوی و هوسی برسد. اینها همه بلاست و بلایش بزرگ است و باید این غیرت را ما حفظ کنیم. باید این عفت و عفاف و حجاب را ما زنده کنیم و متأسفانه روز به روز بدتر می­شود. اگر اینطور جلو برود، بدانید که از زمان پهلوی بدتر خواهد شد. حالا چیزی باقی نمانده که به زمان پهلوی برسد. این یک لچکی در وسط سرش و همه جایش پیدا و با آن اطوارها آمدن در کوچه و همه ساکت و این می­بیند که این لچک هرچه بالا و پایین رفت، کسی چیز نگفت و پس فردا همین را هم برمی­دارد و دیگر جلویش را هیچ کس نمی­­تواند بگیرد. حالا هم اگر بردارد، کسی نمی­تواند جلویش را بگیرد. درحالی که باید نیروی انتظامی که اصلاً به خاطر همین است اما نمی­کنند و حرف نمی­شنوند. هرچه آنها بی عفت­تر و بی عصمت­تر و بی عفاف­تر ، همۀ ما ساکت هستیم. انسان اینجا دلش می­سوزد که مرا به خیر تو امید نیست، شرّ مرسان. تقاضا داریم که دامن به آتش نزنید. اما دامن هم به آتش زده می­شود. در همین اصفهان نوشتند، هنوز عمل نکردند و اگر ساکت بماند، عمل می­کنند. دوچرخه سواری برای خانمها ان شاء الله زودتر از همه چیز مشهور می­­شود. یعنی زنها عفاف ندارند و حجاب ندارند، حالا دوچرخه سواری و سگ بازی هم داشته باشند. اصلاً می­گویند اینها هنر است و باید باشد، اینها چیزهایی است که در گفتارشان هست که هنر است. در پارکها مخلوط به هم برقصند. وقتی می­گوییم چرا. به من نمی­گویند اما پشت سر من می­گویند که آقا این هنر است. باید زیر پل این هنرها باشد. انسان بمیرد، به راستی جا دارد. الان جامعۀ ما، بی عفت است. ببینید امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) راجع به زنها چه می­گوید. می­فرماید: سه تا صفت که برای مردها خوب نیست، برای زنها خیلی خوب است و برای زنها فضیلت است. یکی ترس، یکی بخل و یکی تکبّر. امیرالمؤمنین (ع) نمی­خواهد بگوید زنها راجع به مادرشوهرها متکبّر باشند و یا در خانه بخیل و خسیس باشند و یا بترسند که در خانه زندگی کنند و شوهر و همه باید پیش آنها باشند. امیرالمؤمنین (ع) یک نکتۀ دقیقی در این روایت دارد. می­فرماید: خانم! در مقابل نامحرم متکبّر باش. چقدر عالیست. چادر علامت شخصیت تو، حرف زدنت با نامحرم و نشست و برخاستت با نامحرم، متکبّرانه و با قاطعیت باشد. اگر قاطعیتت را از دست دادی. قرآن می­فرماید: فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ. مرد طمع می­کند. البته مرد نانجیب و مرد بی غیرت.

زن باید بخیل باشد. هرچه بیشتر روگرفتن، بهتر. حسابی سینه و صورت را بپوشانند. حضرت زهرا (س) چادرش تا روی پایش بود. این احمق حتماً به زهرا هم می­گوید لباس متکبّرانه. معنای بخل راجع به خانم یعنی راجع به عفتت بخیل باش. هرچه بیشتر روگرفتن بهتر است.

خانم! باید در مقابل نامحرم ترسو باشی و در وقتهای خلوت از خانه بیرون نیایی. در تاکسیهای خلوت و در ماشینهای خصوصی سوار نشو و احتیاط کن و بترس. الحمدلله در اصفهان کم است اما در تهران روزی نیست که دختری یا پسری رباییده نشود. از بی احتیاطی این زن. می­نشیند در تاکسی در موقعی که می­بیند که نامحرم هم هست یا می­نشیند در ماشین شخصی و آنهم دیروقت و در حالی که می­بیند که دیروز چه نکبتی جلو آمده است. مگر می­­شود که زن ترسو نباشد. زن باید ترسو باشد از نامحرم. چه روایتهای خوبی. ببینید که امیرالمؤمنین علی (ع) چقدر خوب است. ما فقط تا سر حد عشق علی را دوست داریم. این خوب است. اما آقا، خانم، اگر به راستی یا علی می­گویی، به این روایت امیرالمؤمنین عمل کن. بی احتیاطی راجع به ناموس غلط است. یک مرد نامحرم، یک زن نامحرم با هم اطمینان صد در صد هم دارند، اما نمی­توانند در یک خانه زندگی کنند و این حرام است. در یک اطاق بخواهند نماز بخوانند، آیا می­شود یا نه؟ فقها می­گویند حرام است. روایتها می­گویند نه، نماز باطل است. مگر می­شود مرد نامحرم و زن نامحرم در یک خانه و در خانه بسته باشد یا در یک اطاق و در اطاق بسته باشد. از کم شروع می­شود و ناگهان می­رسد به زنا و بالاتر و ناگهان می­رسد به بی عفتی و بی عصمتی و ناگهان می­رسد به بی­غیرتی و ناگهان می­رسد به جایی که نمی­توانم حرفها را بزنم و خلاف اخلاق است. نمی­شود بعضی از این حرفها را زد چون اشاعۀ فحشاست. اما می­بینیم که مردهای خوب، غیرتشان کم شده است. می­بینیم زنهای خوب، عفتشان کم شده است. معلوم است که جامعه حسابی اثر می­گذارد و مخصوصاً روی جوانها تأثیر عجیبی دارد. اگر بزرگترها بی تفاوت شدند، روی کوچکتر اثر می­گذارد. الان وضع دبیرستانها و دانشگاههای ما و یا یک مقدار برو بالاتر، وضع دبستانهای ما بد است. یعنی در دبیرستانهای ما بی عفافی، بی­حجابی و بی عفتی یک چیز مشهوری شده است و همچنین در دانشگاهها. کارهای فرهنگی می­کنند و در کارهای فرهنگی آیات قرآن را زیر پا می­گذارند و روایات اهل بیت را ندیده می­گیرند و اینها زیاد هم هستند. یک دخترخانمی گفته بود که من از آقای مظاهری تقلید نمی­کنم برای اینکه آقای مظاهری در حجاب سختگیرند. اگر من بگویم نمی­خواهد رو بگیری و در دانشگاه رفیق ناباب هم داشته باشی، طوری نیست. آنوقت من می­شوم مرجع تقلیدی که خوب از من تقلید می­کنند. اینها مصیبت است و اینها بلاست. و این مصیبت و بلا برای ما آمده است. چه کسی آورده؟ خودمان آوردیم. معلوم است وقتی که پا بگذاریم روی بیست آیه و پا بگذاریم روی هزار روایت، امام زمان را ناراحت می­کنیم و وقتی امام زمان ناراحت شد، دعایمان نمی­کند. خدا نکند امام زمان دست عنایتش را از سرمان بردارد. آنوقت به جاهای باریک باریک می­رسد.

یک مصیبت برایتان بخوانم. ببینید که غیرت حسین (ع) چقدر است. ای مردهای باغیرت، ای زن و مردی که برای حسین گریه می­کنید. دلتان پر می­زند که حالا کربلا باشید. باید اول دلتان پر بزند، غیرت حسین و عفت زینب را پیدا کنید و بعد کربلا بروید. غیرت حسین (ع) اینست: آقا افتاده بودند در گودال قتلگاه، ناگهان دیدند این نانجیب مردم رفتند رو به خیام حرم. غیرت امام حسین گُل کرد و می­خواهد بلند شود و نمی­تواند. راوی می­گوید ، دیدم بنا کرد زانو زانو رو به لشکر و خیمه گاه برود. به این اکتفا نکرد. زن و مرد! حسین بنا کرد التماس کند. یا شيعَةَ آلِ أَبی سُفْيانَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دينٌ وَ كُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ فَكُونُوا أَحْرارًا فی دُنْياكُم. ای زن و مرد بدبخت، اگر دین ندارید، اگر معاد ندارید، غیرت داشته باشید. آزادمرد و جوانمرد باشید. یک کسی جلو آمد و گفت حسین چه می­گویی. فرمود من با شما جنگ دارم و شما با من جنگ دارید. عیال من در قیام حرم چه کرده­اند. این نانجیب مردم برگشتند. می­گویند دستور شمر بود که این نانجیب مردم برگشتند و آن کسانیکه که نیزه داشتند، نیزه زدند و کسانی که شمشیر داشتند شمیر زدند و اگر خنجر داشتند، خنجر زدند و آن کسانی که اسلحه نداشتند، سنگ بر بدن مبارک آقا زدند.