وَلاَ تُحَدِّثِ النَّاسَ بِکُلِّ مَا سَمِعْتَ بِهِ، فَکَفَي بِذلِکَ کَذِباً، وَلاَ تَرُدَّ عَلَي النَّاسِ کُلَّ مَا حَدَّثُوکَ بِهِ، فَکَفَي بِذلِکَ جَهْلاً. و هر چه شنيدي بازگو مکن، که نشانه دروغگويي است و هر خبري را دروغ مپندار، که نشانه ناداني است.
بیشتر گرفتاری انسان گرفتاری زبان هست.
حجاج بن ثقفی امد داخل مسجد کوفه سخنرانی کرد تا لشگر جمع کند برای مقابله با عبدالله بن زبیر.
قران ده ویژگی برا سخن بیان کرده:
1-احزاب: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا--يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا (پیامبر همیشه اول سخنرانیش اینو میخوانده)
امام علی(ع)برای فرزندش امام مجتبی(ع)چند سئوال مطرح کرد، و آن حضرت نیز پاسخ داد: سأل علی(ع)ابنه الحسن: فقال: یا بنی مَا السَّدادُ؟ قالَ: دَفْعُ الْمُنْکَرِ بِالْمَعْرُوفِ(برطرف نمودن زشتی به وسیله خوبی)
2-و هُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ (پاکیزه سخن بگویید)در برخی تفاسیر قول طیب را (سبحان الله، والحمدلله ولا إله إلا الله، والله أکبر)میدانند.
رسو ل الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «محبوبترین سخن در نزد خداوند متعال چهار کلمه است، به هریکی از آنها آغاز کنی، باکی ندارد: «سبحان الله، والحمد لله، ولا اله إلاّ الله، والله اکبر»
ذکر ابراهیم موقع بنای کعبه
ذکر ملائکه موقع طواف
اباذر به بلال گفت یابن سوداء
3-وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا(عدالت فقط در محاکم نیست،دیگران رو نکوبیدو...)
4- قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً(برای مردم خیر بخواهید)از امام باقر تفسیر این ایه رو پرسیدند فرمودند همانطوری که دوست دارید درموردتان سخن بگویند شما هم در مورد دیگران سخن بگویید
روزی حضرت محمد (ص) به اصحاب و یارانش فرمودند: آیا می دانید فقیر و بینوا و مفلس کیست؟ اصحاب گفتند: یا رسول اللَّه آدم مفلس در نظر ما به کسی می گویند که دستش از مال دنیا خالی باشد. حضرت فرمود، مفلس آن کسی است که در صحرای محشر قدم بگذارد در حالی که نماز و روزه و... باخودش آورده باشد، اما چون در دنیا حقّ النّاس را اداء نکرده به اینصورت که یک نفر را زده یا به کسی ناسزا گفته یا نسبت ناروا زده، و یا مال کسی را خورده، یاحق کسی را ضایع کرده یا تجاوزی به مال و شخصیّت کسی کرده، یا با آبروی کسی بازی کرده یا صدای مظلومی را شنیده و به فریادش نرفته... خدای متعال از حسنات و کارهای خوب او بر می دارد و به صاحبان حقوق می دهد. چنانچه حسناتش به اندازه کافی نبود، از گناهان آن کسانی که حقی گردن او دارند برمی دارند و بار او می کنند. و او را وارد جهنّم می کنند. به چنین افرادی مفلس و فقیر و بینوا و بیچاره می گویند.
سلمان و خدمت کردن به مردم مدائن