رسيدن به نشاط و شادى دائمى بستگى به عوامل جسمانى دارد و هم عوامل روانى و شناخت. مادر اينجا به برخى از اين عوامل شادى و نشاط جوانى اشاره مى كنيم:
1. انگيزه: انگيزه نقش بسزايى در ايجاد نشاط و انرژى دارد. بايد سعى كنيم انگيزه هاى ما درونى باشد نه عوامل بيرونى مثل تشويق و پاداش، زيرا عوامل بيرونى متغير است و كسى كه انگيزه هايش را به اين عوامل وابسته كند، نمى تواند شادى و نشاط خود را طولانى كند. مراد از انگيزه درونى، رسيدن به كمال انسانى و شكوفا شدن تمام استعدادهاى آدمى است.
2. داشتن اعتماد به نفس: با انسجام بخشيدن به افكار و شناخت ها و باور كردن توان و استعدادهاى خدادادى، مى توان به اعتماد نفس رسيد اعتماد به نفس در يك تعريف ساده يعنى به اين باور برسيم كه كار نشدنى وجود ندارد. يا به عبارت ديگر : مشكلى نيست كه آسان نشود / مرد خواهد كه هراسان نشود
3. خوشبينى و اميد: افراد خوشبين به دنيا و محيط زندگى به عنوان قلمرو دشمن نگاه نمى كنند. براى آنها همه چيز ميدان رقابتى بزرگ است كه در آن مى توانند توانايى و كاردانى خود را نشان دهند. آنان در بحران هاى زندگى هم از موقعيت هاى مطلوب غافل نيستند و بيشترين استفاده را از كمترين امكانات مى كنند.
4. تغذيه مناسب: تداوم نشاط و شادى بستگى دارد به تغذيه كافى و مناسب به دور از پرخورى يا خوردن موادى كه ارزش غذايى كمى دارند. در این زمینه به توصيه هاى زير توجه كنيد :
هفته يك بار دم كرده گياهى كه تأثير نشاط آور دارد مانند: گزنه، برگ درخت غان، بارهنگ خاربن، گل گاوزبان و مانند آن را بنوشيد.
خوردن روزانه يك سيب شما را از مراجعه به پزشك بى نياز مى كند.
خوردن انگور، سلامتى بخش، آرام بخش، ضد التهاب، از بين برنده ترس و بسيار مقوى و مغذى است.
مصرف عناصرى چون: روى، كه در لبنيات، ماهى، ماكارونى، نان فراوان است و نيز يد، كه با مصرف نمك يد دار تأمين مى شود به نشاط افراد خسته كمك مى كند.
5. تحرك: تحرك كليد موفقيت در هر چيز است و از لوازم ضرورى زندگى آدمى است. تحرك نه تنها بسيارى از بيمارها را بهبود مى بخشد و از اضافه وزن و كمر درد جلوگيرى مى كند، بلكه افسردگى را از بين مى برد و نشاط كافى به آدمى اعطا مى كند. انسان مى تواند تحرك را با ورزشهايى چون پياده روى، دوچرخ سوارى، دوش آب سرد بلافاصله پس از دوش با آب داغ، كوهنوردى، شنا، استفاده از پله به جاى آسانسور، دو ماراتن و مانند آن به دست آورد. فعاليتهاى ورزشى سبب افزايش ظرفيت قلب و ريه مى شود، خون بهتر به عضلات و مغز مى رسد، استخوان ها و مفاصل قوى تر مى شوند، سوخت و ساز بدن سريعتر مى گردد، اندام زيباتر مى شود، احساس نگرانى و اضطراب از بين مى رود، مصونيت بدن در مقابل بيمارى ها بيشتر مى شود، خواب عميقتر مى شود، نيروى اراده پرورش يافته و قوى تر مى شود سلامتى بدن و نشاط و شادى زندگى افزون مى گردد.
6. رفتن به دامن طبيعت: رفتن به كنار سبزه و آب و تنفس در هواى مطبوع و تميز آن، رفتن به كنار دريا، به دمانه كوهها، به تماشاى درختان و گل ها اگر به صورت دائمى و هر چند وقت يكبار باشد، و انسان سعى كند استراحت خود را در اين مكان ها قرار دهد، تأثير معجزه آسايى بر نشاط و شادى انسان مى گذارد. اگر هم امكان رفتن به طبيعت را پيدا نكرديم، حداقل كارى كنيم كه طبيعت به نزد ما بيايد. با استفاده از پرورش گل و گياه داخل منزل و نيز استفاده از مواد خشبو كننده طبيعى چون عطر گل ياس، بهار نارنج، گل سرخ، ليمو ترش و استفاده از عصاره هاى آرام بخش چون بابونه، بنفش، نعناع، دارچين، گياه موزنگوش و مانند آن به تاثير فراوان آنها بر سلامت و نشاط روانى خود دست پيدا كنيد.
7. بهداشت: در كنار همه موارد فوق، رعايت بهداشت اهميت ويژه اى دارد، زيرا متخصصين سلامت تاكيد مى كنند پيشگيرى مقدم بر درمان است و راهى آسانتر و مطمئن تر مى باشد. اگر بخواهيم از نشاط و شور و شوق بادوامى برخوردار باشيم لازم است يك چكاب كامل از خود داشته باشيم و به ميزان قند و چربى خون و نيز كاركرد غدد و دستگاههاى بدن توجه كافى داشته باشيم تا در صورت به هم خوردن تنظيم آن، بتوانيم به آسانى از بروز بيمارى هاى خطرناك جلوگيرى كنيم.
8. معاشرت و مصاحبت با دوستان پرنشاط و اميدوار و با استعداد.
9. رابطه با خداوند توسط نماز، دعا و قرائت قرآن.
10. اشتغال به كارهاى هنرى مانند نقاشى، خطاطى، سفالگری، معرق کاری، خياطى، گلدوزى و...
11. مطالعه و كسب علم.