شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
در یک روایت از پیغمبر اکرم صلی الله رسیده که روز قیامت حضرت فاطمه زهرا پیراهن غرق به خون فرزندش اباعبدالله الحسین را می آورند در صحرای محشر، عرضه می دارند: بارپروردگارا تو حکم کن بین ما وکسانی که به ما ظلم کردند و آزار رساندند؛ بعد این جمله را تقاضا می کند از درگاه الهی ؛ «اللهم اشفعنی فی من بکاء علی الحسین علیه السلام » « خدایا هر کس برای مظلومی فرزندم ابی عبدالله گریه کرده واشک ریخته ؛ خدایا من را شفیع او قرار بده تا ازاو شفاعت کنم .
اما بعد از شهادت پیغمبر چه کردند با فاطمه سلام الله ،تنها یادگار پیغمبر، عوض همدردی ، فاطمه جان
چه نیکو با تو همدردی نمودند که با آتش در بیتت را گشودند
سرایت جنت ، ای خاکم به دیده بهشت و شعله ی آتش که دیده
که دیده حور در آتش بسوزد که دیده باغ جنت بر فروزد
گمانم مرتضی شد کشته آن روز که بشنید از تو آن فریاد جانسوز
مرحوم سید ابن طاووس نوشته اند: هنوز بدن پیامبر دفن نشده بود آمدند خانه فاطمه زهرا را آتش زدند، ناله ی زهرا بین درو دیوار بلند شد دو ندا داد یکی پیامبر را صدا زد: «بابا جان برخیز ببین با یادگارت چه کردند ...»
همه گرفتار های عالم ، حلال مشکلات مولا را صدا می زنند؛ مولا در خانه بود اما بی بی شرم و حیا کرد، صدا زد یا فضه مرا در یاب به خدا محسنم را کشتند ...
--------------------------------------------------------------------------------
منبع : اقتباس از روضه خوانی استاد فرحزاد
