کو به کو منزل به مکنزل دیده را دریا کنم گم شوم در اشک شاید مولا را پیدا کنم پای رفتن ده خداوندا من افتاده را تا روم بیرون ز شهر و گریه در صحرا کنم یابن الحسن یابن الحسن... .یک وقتی هم این شعر زبان حال بی بی فاطمه علها السلام بود. مردم آمدند و به اعتراض گفتند: به زهرا علیها السلام بگویید یا شب گریه کند و روز آرام بگیرد یا روز گریه کند و شب آرام بگیرد. همان هنگامی که می فرمود:کو به کو منزل به مکنزل دیده را دریا کنم گم شوم در اشک شاید مولا را پیدا کنم پای رفتن ده خداوندا من افتاده را تا روم بیرون ز شهر و گریه در صحرا کنم رو بگیرم از علی یا از حسن یا از حسین ناله از داغ پسر یا گریه بر بابا کنم طالب مرگم ولی قوت ندارد بازویم من به خون محسنم این صحنه را امضا کنم در دل شب سنگدل ها می برند از ریشه اش روز اگر در سایه ی نخلی عزا بر پا کنم میثم...........................................منبع: گریزهای مداحی، ص388.
