در مورد اسامی روز قیامت توضیحاتی بفرمایید.
پاسخ – پیامبر فرمود: به زمینی ها رحم کنید تا آسمانی ها به شما رحم کنند. ملت ما در ماه رمضان به زمینی ها رحم کردند قطعا رحمت آسمانی ها هم شامل حال آنها خواهد شد. در روایتی پیامبر فرمود: کسی که مالش را در راه خیر مصرف نکند، خداوند مالش را در راه شر قرار می دهد. این یک سنت الهی است که اگر کسی مالش در راه خدا بدهد خدا هم به او می دهد. پس اگر کسی مالش را در راه خیر ندهد به راه شر می رود. این فرصت همیشه برقرار است و شما می توانید به کمک های تان ادامه بدهید.
در سوره غافر که چهلمین سوره قرآن است هشت اسم از اسامی قیامت آمده است. غافر یعنی آمرزنده. خداوند در سوره غافر، سوره توبه و الرحمن خودش را معرفی می کند که همه را مورد رحمت و مغفرت قرار می دهد .در قرآن سوره ای بعنوان شدید العقاب نداریم البته آیات عقاب داریم. واژه ی غفور و غفار 72 بار در قرآن آمده است. غفور صیغه ی مبالغه است یعنی خداوند بسیار آمرزنده است.
قرآن می فرماید: غافر الذنب ،قابل التوب، شدید العقاب .روایت داریم که رحمت خداوند بر عقابش مقدم است. پس همان خدایی که قابل التوب و غافر الذنب است شدید العقاب هم هست. در دعای افتتاح هم در مورد رحمت و هم در مورد غضب خداوند صحبت شده است. ما هم به رحمت الهی و هم به غضب الهی نیاز داریم.
در آیه 15 سوره غافر داریم: خداوند درجات مومنین را بالا می برد،... روز قیامت روز دیدار( یوم التلاق )است. هدف ارسال رسل، انذار بوده است. یعنی مردم از روز ملاقات بترسند. مفسرین می فرمایند که ملاقات بندگان با خداوند ،ملاقات ظالم و مظلوم، ملاقات خلق اول و آخر و ملاقات انسان با اعمالش و ... است.
فردی به پیامبر گفت: به من نصیحتی بفرما .پیامبر فرمود: بترس از روزی که انسان اعمال و خدای خودش را ملاقات می کند. در دعا داریم : خدای روزی که من همه را ملاقات می کنم... در دنیا ممکن است که فردی جرمی مرتکب بشود و فرار کند ولی در قیامت همه باهم جمع می شوند و همدیگر را ملاقات می کنند.
آیه 16 سوره غافر می فرماید: قیامت یومهم البارزون است. در این مورد چند تفسیر وجود دارد :روزی که همه ی مردم در قیامت ظاهر می شوند و حضور پیدا می کنند. در آیه 21 سوره ابراهیم هم داریم: همه ی مردم در قیامت حاضر می شوند.
تفسیر دیگر این است که قیامت روزی است که حالت کسی بر دیگری مخفی نمی ماند مثل آیه 9 سوره طارق است که می فرماید: یوم تبلی السرائر. ممکن است که در دنیا ما را بهترین انسان بدانند زیرا خودمان را خوب نشان داده ایم ولی در قیامت باطن ما آشکار می شود. اینکه در قیامت همه از هم فرار می کنند بخاطر این است که همه می خواهند باطن شان که ظاهر شده، آنها را رسوا نکند. حتی پدر و مادر از فرزندان فرار می کنند تا باطن آنها مشخص نشود. همه ی نقش ها برای دنیاست که باعث نفاق می شود. قیامت محل رسوایی است. ستاریت خداوند برای دنیاست .
در قیامت چه چیزی آشکار می شود؟ ایمان، کفر، اخلاص و ریای انسان ها آشکار می شود. همچنین اعمال انسان هم آشکار می شود. مرحوم علامه طبرسی دارد که اعمال خوب و بد انسان ها برای تمام اهل قیامت آشکار می شود. پس نامه ی اعمال را فقط بدست ما نمی دهند بلکه همه ی افراد قیامت اعمال ما را می بینند. این خیلی خطرناک است. همین خطر کافی است که ما از گناه دست برداریم .
علامه طبرسی می فرماید که همه چیز ظاهر می شود و چیزی باقی نمی ماند یعنی همه نیت و هم اعمال آشکار می شود. در دعا داریم: خدایا مرا در قیامت در جلوی خلق رسوا نکن. پس در قیامت زمینه ی رسوایی وجود دارد و خداوند در آنجا اعمال ما را نمی پوشاند.
در قرآن داریم که در قیامت همه چیز آشکار می شود و چیزی برخدا مخفی نمی ماند. می گویند که مگر در دنیا چیزی بر خدا پنهان بوده است که در آنجا پنهان نماند. بعضی مفسرین می گویند :منظور این است که در قیامت ستاریت خداوند وجود ندارد. علامه طبرسی می فرماید که مردم در دنیا فکر می کردند که اعمال شان مخفی است یعنی خداوند اعمال آنها را مخفی می کند و خدا هم نمی بیند. ولی در قیامت این توهمات برطرف می شود.
در سوره نساء داریم : مردم خیلی از گناهان را در جلوی دیگران بخاطر آبرویشان انجام نمی دهند. ما بعضی مواقع اعمال مباح و حلال را هم در جامعه انجام نمی دهیم و می گوییم که جامعه آنرا نمی پسندد و نگاه مردم از ما بر می گردد ،اگر این مباح را انجام بدهیم.
آیا این رسوایی یومهم البارزون عمومی است یا خیر؟ مردم دو دسته هستند. شیخ صدوق می فرماید: اگر کسی عیب مومنی را بپوشاند، در قیامت خداوند عیب او را می پوشاند. روایت دیگر این است که اگر کسی عیب برادر مسلمانش را به دیگران اعلام کند اولین قدمی که برمی دارد در جهنم است و خداوند عیوبش را در قیامت آشکار می کند. آیات هم انذار است هم بشارت. اگر ما عیبی از دیگران را در دنیا برملا کردیم نمی توانیم انتظار ستاریت داشته باشیم. ما باید اخلاق الهی داشته باشیم. خداوند ستار است، آیا شما در دنیا ستار بودید؟ اگر در دنیا ستار بوده اید، خداوند در قیامت هم برای شما ستار است.
حاج آقا حسین فاطمی یکی از بزرگان حوزه بودند و در خانه شان درس اخلاق داشتند. بزرگان زیادی در کلاس اخلاق ایشان شرکت می کردند. ایشان چهل سال پیش فوت کرده اند و حتی امام خمینی هم در کلاس های ایشان شرکت می کردند. ایشان از شاگردان آیت الله ملکی تبریزی بوده است. حاج آقا حسین فاطمی می گوید: در یک شب ماه رمضان از شهر قم بیرون رفتم و دیدم که عده ای از طلبه های جوان و اهل علم به تفریح رفته اند. ناراحت شدم و گفتم شب هایی با این عظمت چرا به تفریح رفته اند؟ بعد از نماز جماعت آیت الله ملکی تبریزی، این مسئله را مطرح کردم و بعد روضه خواندم. فردا صبح خدمت آیت الله ملکی تبریزی رفتم که سوالی بپرسم. ایشان جواب مرا نداد و فرمود: دیدی دیروز چه کردی؟ چرا در یک جلسه ی عمومی این طور موعظه کردی که چرا عده ای طلبه به تفریح رفته اند؟ مگر تفریح رفتن در ماه رمضان اشکالی دارد که با این لحن صحبت کردی و آبروی آنها را بردی؟ در یک جمع عام از یک عده خاص انتقاد نمی کنند. من گفتم : اشتباه کردم چطور جبران کنم؟ ایشان فرمود: در یک جلسه ی عمومی مغذرت خواهی کن. من در یک جمع از آنها معذرت خواهی کردم.
ما آسان آبروی مردم را می بریم و معذرت خواهی هم نمی کنیم. در رسانه ها و روزنامه ها آبروی مردم را می برند مثل بحث انتخابات و سیاسی. درست نیست که در روزنامه آبروی فردی را ببرند و بعد بنویسند که اشتباه شده است .آیا آبروی رفته برمی گردد؟ با دین مردم بازی نکنید.
حاج آقا حسین فاطمی درکتاب شان نوشته اند که عده ای دزد بودند و داشتند از قافله ای دزدی می کردند. رئیس دزدها داشت تماشا می کرد. دزدها کاغذی پیدا کردند و نزد رئیس شان بردند. در کاغذ نوشته شده بود که هرکس این دعا را بنویسد و همراه داشته باشد از گزند دزد در امان می ماند. رئیس دزدها دستور داد که تمام اموال قافله را برگردانند. دزدها اعتراض کردند و رئیس دزدها گفت :ما دزد مال مردم هستیم نه دین مردم. اگر ما اموال آنها را برداریم این دعا بی اعتبار می شود و دین مردم به خطر می افتد. ما نمی خواهیم دین مردم را بدزدیم.
ما گاهی حرف هایی می زنیم که دین مردم به خطر می افتد. باید نظام ما با نظام های کشورهای دیگر تفاوت داشته باشد. اگر قرار باشد که ما از هر راهی رقیب انتخاباتی را از بین ببریم پس تفاوت ما با کشورهای اروپایی چیست؟ حکومت ما اسلامی و دینی است.
محدث قمی در سفینة البحار می نویسد: داستان یوسف تمام شد. و او پیش پدرش برگشت. روزی حضرت یعقوب از یوسف سوال کرد که تعریف کن از گذشته هایت. یوسف گفت: از من نپرس برادران با من چه کردند، از من بپرس که خداوند چه لطف هایی در حق من کرده است.
حضرت یوسف هجده سال در زندان بوده است. (12 سالگی تا 30 سالگی) یوسف با برادرانش سر سفره می نشست. روزی برادرانش گفتند که سفره ات را از ما جدا کن زیرا وقتی می خواهیم غذا بخوریم یاد اذیت هایی می افتیم که به تو کردیم. حضرت یوسف گفت: شما به من خدمت کردید ، وقتی شما آمدید مشخص شد که من از چه خاندانی هستم .
اگر می خواهیم در قیامت آبروی مان نرود در دنیا پرده پوشی کنیم. ما هم مثل خداوند ستار باشیم.
سوال – صفحه 416 قرآن کریم را توضیح بفرمایید.
پاسخ – در قرآن از مرگ بعنوان توفی یاد کرده است نه فوت( از دست رفتن). توفی یعنی چیزی را بطور کامل دریافت کردن. در این صفحه داریم که ملک الموت همه چیز را دریافت می کند.
خداوند می فرماید: ای پیامبر، مجرمین را می بینی که در روز قیامت سرشان پایین است. و می گویند: خدایا الان شنیدم و فهمیدیم ،ما را برگردان تا اعمال صالح انجام بدهیم. خدا می فرماید: در دنیا امروز را فراموش کرده بودید، ما امروز شما را فراموش می کنیم.
اگر بخواهیم در قیامت سربلند باشیم باید در دنیا سربلند زندگی کنیم.
از سری کتاب های سرنوشت انسان کتابی بعنوان بهشت و جهنم چاپ شده است که نوشته ی حاج آقا عالی است.
در ادامه سوره غافر داریم :در فردای قیامت همه چیز ظاهر می شود و چیزی مخفی نمی ماند. امروز ملک برای کیست؟ جواب می آید که همه چیز برای خداوند است. آیات بعدی داستان حضرت موسی و فرعون را نقل می کند. آیه 28 می فرماید:( مومن آل فرعون به مردم می گوید) ای مردمان، امروز ملک برای شماست ،امروز همه چیز دست شماست ولی چه کسی ما را از عذاب و گرفتاری نجات می دهد. منظور این است که تا دنیا در دست شماست خوب عمل کنید زیرا در قیامت همه اقرار می کنند که همه چیز در دست خداست.
اگر در دنیا هر چه خواستیم گفتیم و نوشتیم کسی از ما بازخواست نمی کند ولی در قیامت شرمنده خواهیم بود. من نگران کسانی هستم که خیلی راحت مقالات را می نویسند زیرا رسانه در دست آنهاست ولی طوری بنویسید که در قیامت شرمنده نشوید و سرتان را پایین نیندازید.
ما می گوییم که در یک خانواده پنج نفره نباید اختلاف باشد و کسی نباید به کسی تهمت بزند. در یک جامعه هم باید همین طور باشد که کسی به کسی تهمت نزند. امروزه دین فروشی خیلی آسان است. از بین بردن گروه های مومن راحت است. خوب است که طوری بنویسید که در قیامت وقتی نامه ی اعمال تان را بدست تان می دهند بگویید :همه بیایید نامه ی اعمال مرا بخوانید.
خدایا آنچه در ماه رمضان به ما عنایت کردی برای ما نگهدار.