قالَ الإمامُ الهادى عليه السلام: أَلدُّنيـا سـُوقٌ رَبِحَ فيها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخـَرُونَ. [تحف العقول، ص 774.]
امام على النقى عليه السلام فرمود: دنيــا بـازارى اسـت كه جمعى درآن سود مى برند وگروهى زيان مى بينند.

بازار چند خصوصیت دارد

۱- انسان وارد باز میشود مقدار محدودی در بازار می ماند و دوباره به خانه برمیگردد یعنی دیگر برای همیشه در بازار باقی نمی ماند. انسان هم در این دنیار مقدار معینی می ماند و بعد به خانه ابدی خود می شتابد. «وَ مَا هَذِهِ الْحَيَاه الدُّنيَا إلاّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إنَّ ألدَّارَ ألآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ» (اين زندگي دنيا جز سرگرمي و بازيچه نيست، و زندگي حقيقي همانا سراي آخرت است؛ اي كاش مي‌دانستند) (عنكبوت ـ 64)

۲- کسی که به بازار میرود برای خرید کالا میرود لذا چیزی با خود میبرد و چیزی را برمیگرداند لذا میگویند باز آر یعنی در عوض آنچه که از پول یا سکه به بازار برده یک چیزی باید با خود برگرداند لذا انسان هم سرمایه اش در این دنیا عمر اوست که در قبال فرسوده شدن و گذر عمر خود باید چیزی را کسب کند. برای سود بردن در زندگی، به «سرمایه»، «تجارت» و «تدبیر» نیاز است. اگر دنیا را بازار و تجارتخانه ای حساب کنیم و خود را سوداگرانی که در پی منافعیم، سرمایه ی ما عمر عزیز ماست. عملی که انجام می دهیم و تلاشهای مختلف ما تجارت است و آینده نگری و آخرت بینی هم تدبیر ما به شمار می آید.

۳- بازار محل خرید و فروش کالا است پس باید مراقب باشیم که کالایی که میخریم کلاه سرمان نرود که کالایی را با هزینه زیاد بخریم که ارزشش را نداشته باشد انسان نباید عمر خود را در راهی صرف کند که ارزشش را ندارد ارزش انسان در این دنیا عبادت بندگی خداست نه پیروی از شیطان. مؤمنان صالح و آخرت باوران متّقی، سودآوران این بازارند، و گنهکاران غافل و دنیا بین، بازندگان این بازار!

۴- بازار همه نوع دلال و فروشنده ای در آن وجود دارد انسان درستکار و همچنین کلاهبردار پس بهتر است که ما بخاطر اینکه دچار ضرر و زیاد نشویم با افرادی معامله کنیم که مومن و متدین و پایبند به اصول اخلاقی و رعایت حلال و حرام هستند پس در دنیا هم باید با کسانی رابطه داشته باشیم که رنگ و بوی خدایی دارند نه کسانی که ما رو دچار انحراف میکنند و به سمت و سوی جهنم دعوت میکنند.

۵- از خصوصیات بازار ضرر و زیان هست که عده ای سود میکنند و عده ایی هم ضرر، پس باید مراقب باشیم که ما هم در دنیا دچار زیان نشویم. در «بازار دنیا»، کسانی سود می برند که از لحظه لحظه ی عمر خویش بهره برداری کنند و این سرمایه را که هیچ جایگزینی برایش نیست، هدر نمی دهند و در راه امور بی ارزش و ناپایدار صرف نمی کنند. چه بسیارند آنان که دستاورد عمرشان یک «حسرت بزرگ» است که:

چه توانی که ز کف دادم مُفت         من نپرسیدم و کس نیز به من هیچ نگفت!

قرآن کریم هم افراد را به تجارتی سودبخش که انسان را از «عذاب دوزخ» می رهاند دعوت می کند و آن ایمان به خدا و رسول و جهاد در راه خدا با مال و جان است. يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ تِجَٰرَةࣲ تُنجِيكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمࣲ ...تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَتُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ بِأَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرࣱ لَّكُمۡ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ (صف، آیات 10 و 11).

به کانال سخنرانی مکتوب و روضه در ایتا بپیوندید 👈👈 Shiaquest_net@