کانال سایت شیعه کوئست در ایتا اینجا کلیک کنید
خداوند،در قرآن کریم می فرماید:(وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ)«بسیاری از جنیان و آدمیان را برای دوزخ آفریده ایم،چرا که دل هایی دارند که با آن،حقایق را دریافت نمی کنند و چشمانی دارند که با آن ها،نمی بینند و گوش هایی دارند که با آن ها، نمی شنوند. آنان همانند چهارپایان،بلکه گمراه ترند.آری آن ها همان غافل ماندگان اند»(سوره اعراف،آیه 179).
از نگاه قرآن کریم، غفلت، بنیان کژی هابوده و سبب می شود،تا آدمی تنها ظاهری از زندگی دنیا را درک کند و به باطن آن ـ که آخرت است ـ،توجه نداشته باشد؛﴿يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ﴾ (سورە روم، آیه 7).
باید توجه داشت که خداوند، کسی را به دلیل ستم هایش و در حال غفلت، پیش از فرستادن پیامبران مجازات نمی کند.یعنی، خداوند، افراد غافل را از روی ظلم و ستم کیفر نمی دهد. کیفر دادن آن ها در این حال، ظلم و ستم است.و خداوند، برتر از این است که دربارە کسی ستم کند.
1.روگردانی از یاد خدا؛﴿لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا﴾؛«تا در این باره،آنان را بیازماییم و هر کس از یاد پروردگار خود،دل بگرداند،وی را در عذابی (روز) افزون درآورد».(سوره جن،آیه 17)
2.فراموش کردن خدا؛﴿وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾؛ و چون کسانی مباشید که خدا را فراموش کرده اند و او (نیز) آنان را دچار خود فراموشی کرد. آنان همان نافرمانان اند.(سوره حشر،آیه 19)
3.عدم ایمان؛﴿وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ﴾؛ و آنان را از روز حسرت بیم ده، آن گاه که داوری انجام گیرد و حال آن که آنها (اکنون) در غفلت بوده و آهنگ ایمان آوردن ندارند.(سوره مریم،آیه 39)
4.فراموش کردن روز حساب؛﴿ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ﴾؛در حقیقت کسانی که از راه خدا به در می روند، به سزای آن که روز حساب را فراموش کرده اند، عذابی سخت خواهند داشت.(سوره ص، آیه 26)
5.تکذیب آیات الهی؛﴿ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا عَنْهَا غَافِلِينَ﴾؛این، بدان سبب است که آنان آیات ما را دروغ انگاشتند و غفلت ورزیدند.(سوره اعراف، آیه 146)
6.فراموش کردن مرگ؛﴿لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ﴾؛ به او می گویند،واقعاً که از این حال سخت در غفلت بودی،ولی ما پرده ات را از جلوی چشمانت برداشتیم و دیده ات امروز تیز است.(سوره ق،آیه 22)
7.همنشینی با دوستان ناباب؛﴿يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا --لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا﴾؛ وای،کاش فلانی را دوست خود نگرفته بودم.او بود که مرا به گمراهی کشانید،پس از آن که قرآن به من رسیده بود و شیطان همواره فرو گذارنده انسان است.(سوره فرقان،آیات 28 و29)
8.ظلم و ستم؛﴿ذَٰلِكَ أَنْ لَمْ يَكُنْ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ﴾؛این اتمام حجت بدان سبب است که پروردگار تو، هیچ گاه شهرها را به ستم نابود نکرده،درحالی که مردم آن غافل باشند.(سوره انعام،آیه 131)
9. غفلت از آیات الهی؛﴿إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ--أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴾؛کسانی که امید به دیدار ما ندارند و به زندگی دنیا دل خوش کرده و بدان اطمینان یافته اند و کسانی که از آیات ما غافل اند. آنان، به کیفر آن چه به دست می آوردند، جایگاه شان آتش است.(سوره یونس،آیات 7 و 8)
10. کفر؛﴿أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾؛آنان، کسانی اند که خدا بر دل ها و گوش و دیدگان شان مهر نهاده و آنان خود غافلان اند.(سوره نحل،آیه 108)
11. علاقه افراطی به اموال و اولاد؛﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ﴾؛ای کسانی که ایمان آورده اید،[زنهار] اموال شما و فرزندان تان شما را از یاد خدا غافل نگرداند و هر کس چنین کند،آنان خود زیانکاران اند.(سوره منافقون آیه 9)