کاربر محترم شما می توانید این مطلب را در سه قسمت مطالعه نمایید.
بچه ها ، موجوداتی لجباز ، بی ادب ، پرخاشگر ، و یا خودخواه متولد نمی شوند، اینها رفتارهایی اکتسابی هستند. زیرا آنها از این روش ها استفاده می کنند تا هرچه را که می خواهند به دست آورند ، مگر آنکه شما مانع این رفتار در آنها شوید. به کودکتان نشان دهید که شوخی هایش همیشه نتیجه بخش نخواهد بود و به او رفتارهای قابل قبولی را یاد نخواهد داد.
اگر کودک دلبندتان یکی از مشکلات ذکرشده را دارد این مقاله می تواند کمک زیادی به شما بکند. برای شروع کار، دقت کنید که نباید توقع داشته باشید تمام مشکلات را با هم برطرف کنید. باید حداقل سه هفته برای تغییر هر رفتار نادرستی که کودکتان دارد در نظر بگیرید.
1- زیاده طلبی
به درخواست کودک برای خرید کردن پاسخ منفی دهید و هیچ احساس گناهی نکنید.
ایفای وظایف ، کار چندان آسانی نیست . مواقعی وجود دارد که کودک تصمیم های شما را دوست ندارد، اما برای تربیت او ، اتخاذ چنین تصمیم هایی لازم است.
اولویت گذاری را به او بیاموزید.
در اعیاد و تولدها از کودکتان بخواهید تا لیستی از هدایای دلخواهش را به ترتیب اولویت تهیه کند، خردسالان می توانند عکس آنها را بکشند.
هنگام پخش آگهی های بازرگانی ، صدای تلویزیون را کم کنید.
تحقیقات نشان داده است که هر چه بچه ها کمتر آگهی بازرگانی ببینند، خواسته های مادی کمتری خواهند داشت. صدای پیام های بازرگانی را قطع کنید، یا حداقل کودکتان را از سیاست تبلیغات آگاه کنید.
بخشش را به او بیاموزید.
از کودکتان بخواهید تا بخشی از پول توجیبی اش را به حساب مؤسسه خیریه با انتخاب خودش واریز کند.
بچه ها را تشویق کنید تا از صمیم قلب، هدایایی را به دیگران ببخشند.
یک سنت خانوادگی را بنا کنید. به این ترتیب هدیه ای را که به دست خود افراد خانواده ساخته شده، به یکدیگر بدهید. این کار باعث می شود بچه ها ، هدایایی را که از روی عشق و علاقه به آنها داده می شود، تشخیص دهند.
2- ح اضرجوابی
حقیقت را همان طور که هست بگویید.
- هرگاه از کودک رفتار بی ادبانه ای سرزد، به او تذکر دهید، مثلاً به او بگویید: "وقتی که دارم با تو حرف می زنم ، چشمهایت این طرف و آن طرف می چرخد، این رفتار بی ادبانه ای است، نباید این کار را بکنی."
به کودکتان کم محلی کنید .
- شانه هایتان را بالا بیندازید و از گفتگو با فرزندتان امتناع کنید تا او متوجه اشتباهش شود و از رفتار بی ادبانه اش دست بردارد.
کودک را تشویق کنید تا مؤدب باشد.
- هرگاه متوجه شدید که رفتار مؤدبانه ای از کودکتان سرزد، از او قدردانی کنید، مثلاً بگویید:" از تو متشکرم ، به خاطر این که وقتی داشتم با تو حرف می زدم ، تا این حد مؤدبانه به حرف های من گوش کردی"
3- ناسزا گویی
لغات زشت و ناپسند را برای بچه ها مشخص کنید و برایشان محدودیت قراردهید.
- مثلاً به او بگویید: وقتی به درستی کلمه ای شک داری ، آن را به زبان نیاور.
دشنام های دیگر را هم که کودکتان در کوچه و مدرسه و جاهای دیگر ممکن است در معرض آنها قرار بگیرد به لیست کلمات ممنوع اضافه کنید تا حرف های زشت و ناپسند را تشخیص دهد.
توضیح دهید که دشنام دادن، بد است زیرا :
- باعث ناراحت شدن مردم می شود.
- اگر یک بار آن را بگویی، برایت به شکل عادت در می آید و آن گاه این کلمات زشت ممکن است به طور ناخود آگاه ، جلوی پدربزرگ ، مادربزرگ و معلمان و یا والدین دوستانت ، از دهانت خارج شود.
- آدم های خوب، دشنام نمی دهند؛ تو که نمی خواهی مردم گمان کنند که تو آدم بدی هستی؟
معادل های مناسبی را بیابید.
به جای دشنام دادن می توانید ابتکار جالبی به کار ببرید ؛ مثلاً به جای دشنام ها، معادلی مانند آن بیابید که توهین آمیز نباشد. حتی او می تواند لغاتی را برای خودش اختراع و نوآوری کند.
عصبانی نشوید و واکنش شدید نشان ندهید.
- وقتی که کودک برای اولین بار، مرتکب خطا می شود عصبانی نشوید، به او بگویید: " ما در این خانواده چنین لغاتی را استفاده نمی کنیم." به بچه های بزرگتر بگویید :" تو به مقررات آشنایی داری ، نمی خواهم آن کلمه را دوباره بشنوم."
4- دروغگویی
از کودکتان انتظار صداقت و راست گویی داشته باشید.
- به کودکتان بیاموزید که «در خانواده ما همه باید با یکدیگر صادق و راستگو باشند».
توضیح دهید که دروغگویی غلط و ناپسند است ، چون :
- باعث دردسر شما و رنجاندن دیگران می شود . باعث می شود دیگران کمتر به شما اطمینان کنند.
- دروغگویی می تواند به شکل یک عادت درآید که در آن صورت ترک آن مشکل خواهد بود.
پرسش های اخلاقی مطرح کنید.
- اگر کودکتان را هنگام دروغگویی، غافلگیر کردید، پرسیدن سؤال هایی از او می تواند باعث بیداری وجدانش گردد، مثلاً از او بپرسید: « آیا کار درستی انجام دادی ؟ فکر می کنی علت نگرانی من چیست؟ اگر همه در خانواده همیشه به هم دروغ بگویند، چه اتفاقی می افتد؟»
ادامه دارد ...