غیبت
حدیث با موضوع غیبت
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند: روز قیامت در لحظهی حسابرسی عدهای زبان به گله باز میکنند و میگویند این پرونده اعمال ما نیست زیرا ما در دنیا کارهای نیک بسیاری انجام دادیم، در جواب خطاب میشود: ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتِیَابِ النَّاسِ،
(خیر چنین نیست، اشتباهی صورت نگرفته بلکه) اعمال خیر تو به خاطر غیبتهایت از بین رفته ( و در نامه عمل غیبت شونده نوشته شده است) .
( جامع الأخبار ، ص و محدث نورى ، مستدرک الوسائل، ج9، ص121، ح10418. )
توضیحات
چند نکته درباره غیبت:
1.یکیازگناهانکبیره غیبت است و غیبت به نظر اکثر مراجع یعنی انسان عیب پنهانی کسی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری بیان کند و هر چند بیان عیب به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت آن فرد نباشد ، هر چند بعضی از مراجع عظام تقلید می فرمایند اگر به قصد تنقیص باشد؛ غیبت محسوب می شود.
2. در حرام بودن عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان وگفتارش باشد و همچنین فرقی نمیکند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را پخش کند .(مشهور؛ استفتائات مکارم ج1 س 552، ج1 س 554، ج3 س 486)
3. همانطوری که غیبت کردن حرام است، چنانچه انسان غیبت را شنید در صورت شرایط نهی از منکر باید نهی از منکر کند یا صحبت دیگری به میان آورده شود تا غیبت قطع شود.
4. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند. برخی از مراجع عظام (مثل مرحوم آیتالله بهجت و مقاممعظم رهبری) میفرمایند: انسان ازشخصیکه از او غیبت نموده باید حلالیت بطلبد بشرطیکه مفسده ای برآن مترتب نشود مثلا سبب کدورت نگردد و اگر حلالیت طلبیدن مفسده دارد همین که برای او ازخدا طلب آمرزش کند کافیاست. (استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 و توضیح المسانل مراجع ج 2ص833 م 31و خویی و تبریزی رساله 2824، استفتائات امام ج3 س59-58 حضرات امام، استفتائات س9و 16و53-مکارم، استفتائات ج1س552- فاضل جامعالاحکام ج1 س982، منهاج سیستانی ج1ص 17)
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام سلامتی مراجع عظام خاصه مقام معظم رهبری صلوات بر محمد و آل محمد.
چند نکته درباره غیبت:
1.یکیازگناهانکبیره غیبت است و غیبت به نظر اکثر مراجع یعنی انسان عیب پنهانی کسی را در غیاب و پشت سرش نزد دیگری بیان کند و هر چند بیان عیب به قصد اهانت و پایین آوردن شخصیت آن فرد نباشد ، هر چند بعضی از مراجع عظام تقلید می فرمایند اگر به قصد تنقیص باشد؛ غیبت محسوب می شود.
2. در حرام بودن عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان وگفتارش باشد و همچنین فرقی نمیکند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را پخش کند .
(مشهور؛ استفتائات مکارم ج1 س 552، ج1 س 554، ج3 س 486)
3. همانطوری که غیبت کردن حرام است، چنانچه انسان غیبت را شنید در صورت شرایط نهی از منکر باید نهی از منکر کند یا صحبت دیگری به میان آورده شود تا غیبت قطع شود.
4. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند. برخی از مراجع عظام (مثل مرحوم آیتالله بهجت و مقاممعظم رهبری) میفرمایند: انسان ازشخصیکه از او غیبت نموده باید حلالیت بطلبد بشرطیکه مفسده ای برآن مترتب نشود مثلا سبب کدورت نگردد و اگر حلالیت طلبیدن مفسده دارد همین که برای او ازخدا طلب آمرزش کند کافیاست.
(استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 و توضیح المسانل مراجع ج 2ص833 م 31و خویی و تبریزی رساله 2824، استفتائات امام ج3 س59-58 حضرات امام، استفتائات س9و 16و53-مکارم، استفتائات ج1س552- فاضل جامعالاحکام ج1 س982، منهاج سیستانی ج1ص 17)
تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام سلامتی مراجع عظام خاصه مقام معظم رهبری صلوات بر محمد و آل محمد.