دوره مهارت های زندگی مشترک –۱۴.گذشت ۱

کانال ایتا شیعه کوئست: @shiaquest_net

بسم الله الرحمن الرحیم

کارشناس: استاد عباسی ولدی

عنوان: گذشت، قسمت اول

یکی از قاعده های مهم در زندگی مشترک این است: علاوه بر اینکه تلاش می کنیم کار اشتباه نکنیم ولی به هرحال معصوم نیستیم و ممکن است که اشتباهی از ما سر بزند این تصمیم را با خودمان بگیریم، هر وقت زمینه عذرخواهی پیش آمد، یعنی اشتباهی کردیم که لازم بود بابتش عذرخواهی کنیم، خودمان را بدون اینکه توجیه کنیم آماده عذرخواهی کنیم.

یعنی تا متوجه شدیم که اشتباه کردیم، بگوییم: عذر می خواهم!

همیشه در مسئله عذرخواهی شیطان به سراغ انسان می آید. چون عذرخواهی خیلی زود مشکلات بین زن و شوهر را حل می کند. اما دائم سراغ انسان می آید که صبر کند و عذرخواهی را بد جلوه می دهد.

امام علی (ع): عذرخواهی دلیل خردمندی است. (عیون الحکم و المواعظ، ص ۳۵)

در زندگی مشترک یکی از اصلی ترین نشانه های مدیریت عاقلانه این است که ما خیلی زود عذرخواهی کنیم و اجازه ندهیم که فرصت از دست برود.

امام باقر (ع): بهترین زنان شما کسی است که اگر عصبانی شد یا اگر همسرش را عصبانی کرد به همسرش بگوید دستم در دستت، چشم بر هم نمی زنم تا از من راضی بشوی!

از آن طرف یکی از نکته های مهم در عذرخواهی این است که گاهی اوقات ما به جای عذرخواهی اشتباهمان را انکار می کنیم.

امام علی (ع): انکار خطا نوعی پافشاری و اصرار بر خطاست.

یک نکته مهم در عذرخواهی: ما علاوه بر اینکه وقت را نباید برای عذرخواهی از دست بدهیم، پذیرش عذر را هم باید سرلوحه کارمان قرار بدهیم. یعنی همسرمان اگر اشتباهی کرد و از ما عذرخواهی کرد ما هم بدون فوت وقت قاعده مان بر این باشد که عذر او را بپذیریم.

امیرالمونین (ع): خردمندترین مردم عذرپذیرترین آنها از مردم است. (غررالحکم، ۲۹۸۸)

اصرار نداشته باشیم که حتما با ببخشید، عذر می خواهم و معذرت می خواهم و این ها عذرخواهی انجام بشود تا ما بپذریم. گاهی اوقات همسر ما یک اشتباهی کرده است که با رفتارش به ما می فهماند که مرتکب اشتباه شده است.

مثلا: صبح اول وقت قبل از سرکار رفتن با همسرمان بحث کردیم و مقصر هم او بود. رفتیم و بعد از انجام کار به خانه برگشتیم.

می بینیم که همسرمان در حال لبخند زدن است یا با یک لیوان شربت به استقبال ما می آید. یا بالعکس. این رفتار نشان از عذرخواهی است. گاهی اوقات بعضی ما دنبال این هستیم که حتما طرف مقابل غرورش را بشکند و در برابر ما با زبانش عذرخواهی کند.

--اگر ما اشتباه کننده هستیم، غرورمان را بشکنیم اما اگر طرف مقابلمان اشتباه کرده اصرار بر این نداشته باشیم که حتما غرورش را بشکند.
--ما اگر اشتباه کردیم عذرخواهی را دلیل بر شکستن غرور ندانیم ولی اگر همسرمان اشتباه کرده حواسمان باشد همین که او پذیرفته اشتباه کرده و با رفتارش این را نشان می دهد ما هم بپذیریم.

در این مقطع و در این مرحله حواسمان باشد، آنهایی که اصرار دارند عذرخواهی نکنند چه با گفتار و چه با رفتارشان یک اتفاق خطرناک را در زندگی رقم می زنند و آن این است: وقتی اشتباهات به دنبال هم انجام می گیرد و عذرخواهی هم انجام نمی گیرد این ناراحتی هایی که در دل همسر جمع و متراکم می شود ممکن است منجر به کینه ای بشود که به راحتی هم قابل درمان نباشد. وقتی تبدیل به کینه بشود می تواند طرف را به جایی برساند که طرف را به فکر انتقال بیندازد.