احترام خاص فاطمه (س) به حدیث پیامبر (ص)

از رحلت پیامبر (ص) چند روزی نگذشته بود شخصی به خانه فاطمه (س) آمد و پس از شرفیابی به حضور آن بانوی گرامی عرض کرد: آیا رسول خدا، (ص) چیزی نزد شما یادگار گذاشته تا مرا از آن بهره مند سازی؟
فاطمه (س) به یاد حدیثی از پیامبر (ص) افتاد و به کنیز خود فرمود:
هات تلک الجریدة :آن سفحه نوشته شده را به اینجا بیاور
کنیز به جستجو پرداخت و آن را نیافت، و بازگشت و به فاطمه (س) گفت: آن را نیافتم
فاطمه (س) به او فرمود:
و یحک اطلبیها فانها تعدل عندی حسناً وحسیناً :
وای بر تو، برو آن را پیدا کن، که ارزش آن در نزد من همطراز ارزش حسن و حسین (ع) است
کنیز رفت و به جستجوی دقیق پرداخت. و سرانجام آن صفحه نوشته شده را در میان خاشاک یافت، آن را پاک کرد و به حضور فاطمه (س) آورد، فاطمه (س) نوشته آنرا برای آن شخص خواند، در آن چنین نوشته شده بود:
لیس من المؤمنین من لم یأمن جاره بوائقه...
از مؤمنان نیست آن کسی که همسایه اش از آزار او در امان نیست و کسی که ایمان به خدا و روز جزا دارد، به همسایه اش آسیب نمی رساند و کسی که به خدا و روز قیامت اعتقاد دارد، سخن نیک می گوید و یا سکوت می کند، خداوند، انسان خیرخواه، بردبار و پاکدامن را دوست دارد و انسان بدزبان و کینه توز و بسیار سؤال کننده (درخواست کننده ) را دشمن دارد، بدانکه حیاء، از ایمان است و ایمان موجب ورود به بهشت می شود و ناسزاگویی از بی شرمی است و بی شرمی موجب ورود به آتش دوزخ است

?دلائل الامامه طبری، ص 1 - سفینةالبحار، ج 1، ص 231