احکام سفر
امام رضا علیه السلام در یک روایت نورانی می فرمایند: ثلاثٌ مِن المُرُوَّةِ فی السَّفرِ: بَذلُ الزّادِ وَ حُسنُ الخُلقِ وَ المِزاحُ فی غَیرِ المَعاصی.
سه خصلت در سفر نشانة جوانمردی است: گشاده دستی و بخشش در زاد و توشه، اخلاق نیکو و شوخ طبعی البته در بدون گناه. (خصال، ج ۱، ص 324)
سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن قبولی طاعات و عبادات شما خوبان و دوستداران حضرت رضا علیه السلام .
با توجه به مقارن شدن ماه رمضان با ایام تعطیلی، یکی از سوالاتی که در ایام بیشتر پرسیده می شود درباره روزه مسافر است که به همین مناسبت به چند نکته خدمت شما خوبان اشاره می کنم:
1. اگر مسافر از شب تصمیمِ سفر به مسافت شرعی یا بیشتر را داشته است و قبل از اذان ظهر به سفر برود هنگامی که از حد ترخص بگذرد می تواند روزه اش را باز کند و نمی خواهد تا رسیدن به مسافت شرعی صبر کند. مثلا اگر کسی می خواهد قبل از اذان ظهر از مشهد به تهران برود ، همین که حدود 1350 متر از مشهد دور شود، که دور شدن به این مقدار را رسیدن به حد ترخص می گویند، در این صورت می تواند روزه اش را باز کند اما قبل از خارج شدن از شهر نمی تواند روزه اش را افطار کند.
2. اگر شخصی بخواهد از وطن یا جایی که قصد ده روز کرده است ، بعد از اذان ظهر سفر کند روزه اش صحیح است، و در این مساله توجه شود که اذان ظهر باید در وطن یا در مکانی که قصد ده روز کرده، باشد و تا اذان نشده به هیچ مقداری از شهر خارج نشود.
3. اگر شخصی در سفر است چنانچه قبل از اذان ظهر به وطن برسد یا مکانی که قصد ده روز کرده است برسد و از اذان تا لحظه رسیدن به وطن، چیزی که روزه را باطل می کند مرتکب نشده باشد باید نیت روزه کند. اما اگر قبل از اذان ظهر به وطن نرسد، به نظر امام خامنه ای و اکثر مراجع معظم تقلید نمی تواند نیت روزه کند هر چند نزدیک وطنش باشد.
خداوند توفیق سفر همه مسافرین خصوصا سفر زائرین حضرت رضا علیه السلام از جمیع بلایا محفوظ نگه دارد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد