حکمت های رضوی - توصیف قرآن

ریّان بن صلت گوید: ازحضرت رضا علیه السلامپرسیدم: ای پسر پیامبر! درباره قرآن چه می فرمایی؟ فرمود: کَلامُ اللِه لا تَتجَاوَزُوهُ، وَ لا تَطلُبُوا الهُدی فی غَیرهِ فَتَضِلّوا؛ (مسند الامام الرضا علیه السلام، ج ۱، ص ۳۰۸)

قرآن کلام خداست. از آن فراتر نروید و هدایت را در غیر قرآن مجویید، که گمراه می شوید.

شرح حدیث:

بیا به دامن قرآن زنیم دست امید                             که روح را به جز این نسخه، هیچ درمان نیست
بود چراغ هدایت به تیرگی، قرآن                      ز انحراف و ضلالت، جز او نگهبان نیست
به بحر ژرف حوادث بود چو کشتی نوح                         کسی که دست در او زد، دچار توفان نیست(۱)

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم برای تداوم هدایت امت مسلمان تا دامنه ی قیامت، دو میراث گرانبها بر جای نهاده است که تمسّک به آنها مصونیت آور است:
یکی قرآن و دیگری عترت
قرآن، کلام خدا و نور هدایت و مشعل بصیرت است.
معارف ژرف قرآن را هم باید از زبان اهل بیت عصمت علیهم السلام آموخت.

در زندگی، راه های بسیاری وجود دارد و اشخاصی به مسیرهای مختلفی دعوت می کنند. ولی مطمئن ترین راه و «صراط مستقیم»، راه قرآن است. اگر هدایت می طلبیم، قرآن کتاب هدایت است. اگر علم و دانش می خواهیم، قرآن سرچشمه ی علوم ناب است. اگر عقاید صحیح می طلبیم، در آیات قرآن نهفته است.

دریغا که کسانی راه روشن قرآن را رها می کنند و به مکتبها و اشخاصی روی می آورند که اندیشه های تأیید نشده دارند.
هر که پیرو این کتاب آسمانی شد، او را به سعادت رهنمون می شود.
هر که بی اعتنا به هدایتهای قرآنی بود، در کوره راه های زندگی سر درگم می شود.

تو فروزنده اختری، قرآن               تو کلام معطّری، قرآن
ز تو باید به حقیقت ره جست             در حقیقت تو رهبری، قرآن(۲)

پی نوشت:
۱. محمد حسین بهجتی (شفق).
۲. عبدالحسین اشعری.

منبع: حکمت های رضوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام رضا علیه السّلام)، جواد محدثی