امیرالمومنین در کنار مزار حضرت زهرا (س)
در روایتی امام صادق علیه السلام فرمودند :وقتی که صدیقه کبری علیها السلام به شهادت رسید،
كان علي عليه السّلام يزور قبرها في كل يوم.فأقبل ذات يوم فانكبّ على القبر و بكى و أنشأ يقول:
▪️امیر المؤمنین (علیه السلام) هر روز قبر مطهر فاطمه زهرا سلام الله علیها را زیارت می کرد، یک روز که به زیارت آمده بود، خود را بر روی قبر انداخت و گریست و شعری را به این مضمون خواند:
ما لى مررت على القبور مسلّماً * قبر الحبيب و لم يردّ جوابي
چه جانگداز است هنگامی که بر قبر حبیبم عبور می کنم و سلام می دهم و جوابی نمی شنوم، ای قبر!چه شده که جواب مرا نمی دهی؟
يا قبر ما لك لا تجيب مناديا*أمللت بعدي خلّة الأحباب
▪️آیا بعد از من، دیگر دوستی با کسان، ملالت آور شده است؟»
پس هاتفی جواب مولا علی علیه السلام را داد و صدایی به گوش حضرت رسید که می گفت :
قال الحبيب و كيف لي بجوابكم*و أنا رهين جنادل و تراب
▪️حبیبت می گوید : دگر چگونه من جواب تو را به گویم در حالی که گرو این خاک ها هستم.
📚 أحسن الجزا ص٢۴٩
📚 نورالابصار ق۴۵
