خدا محبت امام زمان را در اطاعت خود قرار داده، چنانچه شیرینی را در عسل.
امام صادق علیه‌السلام: .. وَ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ یَظْلِمُ النَّاسَ …؛ غیبت، تهمت، هتک احترام مردم و خردکردن شخصیت مردم، ظلم است.
راه اول: کسب حلال
درباره این راه در جلسات اول صحبت کردیم.
راه دوم: اظهار محبت
یکی از اقسامش، «یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا»، چرا در غم ایشان شریک؟ ۱۴۰۰ سال پیش.
شیعه معتقد است «لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ طَرْفَهَ عَیْنٍ مِنْ حُجَّهٍ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا» ما به‌خاطر غم‌ها و شادی‌های امام زمان شاد و محزونیم. وارث غم‌ها زنده است.
تازه کی گفته ائمه مرده‌اند؟! پس چرا در نماز می‌گوییم: السلام علیک ایها النبی؟ مرده‌اند یعنی علقه روح از بدن جدا شده و ما با ارواح سخن می‌گوییم. پس این‌همه آثار و معجزات بقعه‌های مبارکشان چیست؟ مردم به وفور از روضه منوره سلطان سریر ارتضا، امام همام، ثامن ضامن، اباالحسن علی بن موسی الرضا صلوات الله و سلامه علیه این‌همه معجزات باهرات دیده‌اند.
روز ولادت امام جواد علیه‌السلام یک جعبه شیرینی در مغازه، مردم را به‌یاد بیاورید.
چرا مجالس اهل بیت کم‌رنگ‌تر می‌شود و در نتیجه معاصی در اجتماع زیادتر؟! چراکه ولایت ائمه، حصن حصین ولایه الله و نگه‌دارنده جان و جامعه از لغزش‌هاست. وقتی محبت نبود، شیطان نفوذ می‌کند. «إِنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَهَ وَ الْبَغْضاءَ»، همه از هم جدا می‌شوند، چون پیوندشان، با محبت امام زمان بود، که رفت. و الا اهل سنت هم می‌گویند ما ایشان را دوست داریم؛ ولی عملاً نه.
اظهار محبت، نباید صنفی باشد، نباید مخصوص یک عده خاص بشود. محبت اهل بیتی که پدر و مادرهایمان به ما رسانده‌اند، به بچه‌هایمان منتقل کنیم. مادر با جوراب زخیم، دختر با قیافه بزک‌کرده! پدر متدین، اهل هیئت و جلسه، پسرش سر چهارراه مزاحم مردم. دین را برای خودش حفظ کرده.
«قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلِیکُمْ ناراً»؛ پدر و مادر رو می‌خوان به بهشت ببرن، یکی یقه‌اش رو می‌گیرد، فرزندشه، وظایفت را نسبت به من انجام ندادی.
یک نفر وارد محشر، نور صورتش صحرای محشر را فرا گرفته، هرچه جلوتر، نورش کمتر، طلبکارها، بچه‌ها و… از نمازها و حج و… می‌گیرند، نورش تمام، بفرما جهنم. اگر خانه آتش بگیرد، اول خودتان را نجات می‌دهید یا بچه‌ها را؟
سومین راه: خواندن زیارت‌های آن حضرت
خواندن زیارت آل‌یاسین؛ اللهم ادفع عن ولیک؛ دعای ندبه؛ البته با توجه به مضمون تا معرفت بالا برود.
چهارمین راه: دعا کردن برای حضرت
برای تعجیل فرج؛ برای حفظ و سلامتی و طول عمر و عزت و عافیت حضرت.
پنجمین راه: صدقه‌دادن
به فقرا صدقه بدهید و ثوابش رو هدیه به حضرت؛ برای سلامتی ایشان.
ششمین راه: هدیه‌کردن اعمال صالحه
اگر عملی را به غیر هدیه کنید، خدا ثوابش را به هر دو نفر می‌دهد. هدیه، علامت اظهار محبت، نه نیاز او.
طواف از طرف ائمه و حضرت زهرا (ع)
نتیجه هدیه‌کردن اعمال صالحه به ائمه اطهار، این است که ایشان نیز در حق انسان دعا می‌فرمایند.
امام صادق: تا جان به اینجا (حلقوم) برسد با ما باشید، بقیه‌اش با ما.
هفتمین راه: درخواست از خدا
خدا مقلب القلوب است، تأثیر درخواست از خدا، از ریاضت شرعی هم بیشتر است.
اگر با عقلت وجوب محبت را فهمیدی، ولی زورت به نفست نرسید، سر به سجده و از خدا بخواه. بعد از هر نمازواجب، یک دعای مستجاب، شب قدر.
فرق خواستن از خدا و ائمه، اینکه ایشان مستقل نیستند.
ابوبصیر و همسایه از مأموران بنی‌امیه، اهل آواز و ساز و کسی جرأت اعتراض نداشت. قصد مدینه، آمد ملاقات: یک خواهش، سلامم را به امام صادق، بگو می‌خواهم خوب ولی نمی‌توانم. حضرت: بگو قول بده از الآن به بعد خوب، بقیه را من ضمانت.
لباس و وسایل را برای مظلمه رد کرد، چند روز بعد فوت،امام صادق: ما وفا کردیم به وعده خودمان.
روضه خرابه شام
