شخصی از امام رضا علیه‌السلام پرسید: نماز واقعۍ چه نمازیست؟

✸ حضرت علیه السلام فرمودند: «حُضُورُالقَلْبِ وَ فِراغُ الْجَوارِح»؛ نه اینکه موقع نماز با ریش هم بازی کنم، تمام اعضا و جوارحم باید خاشع باشند. وقتی رو به قبله ایستادی، دستت را روی زانو بگذار، طوری که پشت دست رو به قبله باشد؛ مثل عبد ذلیل. قدیم وقتی بنده ها مقابل مولایشان می ایستادند اینطور بودند. جوارح هم نباید مشغول بازی باشند. هم قلب انسان باید حضور داشته باشد خاشع باشد، هیچ کجا نباشد و هم اعضا و جوارحش باید مشغول بازی نباشند.

✸ سر نماز مرتب با انگشتش بازی می کند، با ریشش بازی می کند، انگشت توی بینی اش می کند، گوشش را مےخاراند، مرتب با اعضا و جوارحش بازی می کند، بابا داری نماز می خوانی. این چه نمازی است؟!

✸ پنجاه شصت سال پیش توی مسجد امام صدای طیاره آمد، طیاره در حال گذشتن بود، شخصی هم درحال نماز داشت به آسمان نگاه می‌کرد، این چه نمازیست، این است که می گویم از نماز توبه کنید، استغفار کنید!

✸ حضرت علیه السلام در ادامه فرمودند: «وَ ذُلُّ الْمَقامِ بَیْنَ یَدَیِ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی»ٰ؛ هرچند خودت دارای مقام و منزلت هستی، آیت الله هستی، رئیس‌جمهور هستی، ولو خیلی مهم هستی، رئیس هستی، اما باید خودت را در پیشگاه الهی ذلیل کنی، هر چقدر دارای مقام و منزلت هستی، اما باید در مقابل خداوند که ایستادی ذلیل باشی.

✸ «وَ یَجْعَلُ الْجَنَّةَ عَنْ یَمینِهِ وَالنّارَ یَراهٰا عَنْ یَسارِهِ» : نمازگزار وقتی که نماز مےخواند باید مجسم کند که بهشت این طرف و جهنم آن طرفش است. بهشت را در طرف راست خود و جهنم را در طرف چپ خودش در نظر بگیرد . این نماز، نماز است.

✸ آیت‌الله بروجردی رحمت الله علیه وقتی توی اتاق تنها نماز می خواندند، حاج احمد، که پیشکار ایشان بود میگفت: «من گاهی صدای استخوان‌های آقا را می شنوم، آقا وقتی نماز می خوانند من صدای استخوان هایشان را می شنوم. یکی از علمای تهران به نام آشیخ محمد نوایی به آیت الله بروجردی رحمت الله علیه اقتدا کردند، ایشان می‌گفتند که من در عمرم چنین نمازی نخوانده بودم. وقتی آقای بروجردی نماز می‌خوانند صدای استخوان هایش هم می‌آمد، ولو مرجع است ، اما در مقابل خدا، ذُلُّ المقام، خوار است.

✸ نمازگزار باید بهشت را در طرف راست خود در جهنم را در طرف چپ خود مجسم کند، «وَ الصِّراطَ بَینَ یَدَیهِ» و پل صراط راه هم در مقابل خود قرار دهد. «وَاللهُ اَمامَهُ» وذات اقدس الهی را هم مقابل خود. اگر یک سرلشکری مقابل سربازی باشد یک سرباز چه طور نیستند، دستانش مےلرزد. وقتی رضاشاه وارد عشرت آباد مےشد ، دوش فنگ می کردند، یک سرباز آنقدر ترسیده بود که تفنگش شکست.

✸ یک زمانی رضاشاه می خواست به عشرت آباد بیاید، سرهنگ گفت: نکند از سرباز سوالاتی بکند، به همین خاطر به سرباز گفت: اگر رضاشاه از تو پرسید چند سال است که خدمت مےکنی؟ بگو دو سال. اگر پرسید من را بیشتر دوست داری یا میهن را؟ بگو هر دو را. اینها را روان کن. رضاشاه وارد عشرت آباد شد و اتفاقا از همان سرباز سوال کرد که: پسر چند سالته؟ آن سر باز هم دستپاچه شد آمد بگوید ۲۰ سال، گفت دوسال. رضا شاه پرسید چند سال است که خدمت می کنی؟ سرباز گفت ۲۰ سال.
رضا شاه عصبانی شد و گفت: من خر هستم یا تو؟ سرباز دستپاچه گفت: هر دو

✸ خلاصه اینکه به نمازهایتان یک قدری دقت کنید، اول وقت نماز بخوانید، کسانی که نمازشان را اول وقت نمی خوانند، نماز آنها را نفرین می‌کند، آنهایی که نمازشان را اول وقت مےخوانند، نماز آنها را دعا می کند.

?? منبع
ڪتاب بدیع الحکمة حکمت ۳۱ از مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)