مؤلف:
سيد محمد حسينى شيرازى (م 1345- 1422 ه.ق).
زندگينامه و اظهار نظرها:
آيت الله سيد محمد شيرازى، از علما و مراجع معاصر، داراى تأليفات بسيار گوناگون فقهى، اصولى، علوم قرآنى و تفسيرى و اجتماعى است. وى از دانشمندان بسيار پركار و متنوع نويس است. گسترده ترين اثر علمى وى موسوعه فقهى نام دارد كه 120 جلد است.
معرفى اجمالى كتاب:
اين تفسير به صورت تركيبى و با قرار دادن متن قرآن در بالاى هر صفحه انجام گرفته است و در آن علاوه بر شرح و بسط لغوى و ادبى، به مناسبت، به مسائل كلامى، فقهى، اجتماعى و اخلاقى پرداخته شده است و با قلم شيوا و روان و قابل استفاده براي همه سطوح نگارش يافته است.
مقدمه اين تفسير از كتابى به نام حول القرآن الكريم، اثر مؤلف، گرفته شده و ناشر به آن افزوده است. در اين مقدمه به برخى از مسائل تمهيدى اكتفا شده است; مانند جامعيت قرآن، جاودانگى قرآن و قابل تطبيق بودن دستورات قرآنى با هر عصر و زمان، لزوم تطبيق فكر و عمل با قرآن و توضيحى در باب عظمت و والايى قرآن.
وضعيت نشر:
اين كتاب در در 30 جلد به زبان عربي، به وسيله مؤسسة الوفاء، در بيروت (لبنان) در سال 1400 ه.ق چاپ و منتشر شده است. برخي از مجلدات آن نيز به فارسي ترجمه شده است.
محمدرضا ضميري- کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي، ص 521- 522