فرار مادر از فرزند

كتاب هاى شيعه و اهل سنت از پيامبر روايت كرده اند كه : مادرى با فرزندش كه هر دو بار گناه سنگين دارند وارد عرصه قيامت مى شوند . مادرى كه كانون مهر و محبت و عشق ورزى به فرزند است ; مادرى كه براى پرورش فرزندش حاضر است از شيره جانش به فرزند شير دهد ; مادرى كه براى نجات فرزندش از آسيب و بلا حاضر است خود را به هر آب و آتشى بزند ; مادرى كه ضرب المثل مهر و محبت است ;اين مادر در قيامت به فرزندش مى گويد : به ياد دارى نه ماه تو را در شكم خود حمل كردم و دو سال در آغوشم به تو شير دادم و چگونه در هر موقعيتى از تو نگه دارى و حفاظت كردم و براى به ثمر رسيدنت چه رنج هايى را تحمل نمودم ، اكنون بيا مقدارى از بار گناه من را به پرونده خود منتقل كن تا مرا به دوزخ نبرند . ولى فرزند با شنيدن اين پيشنهاد از مادر مى گريزد و فرار را بر قرار ترجيح مى دهد تا ديگر بار اين پيشنهاد را نشنود !! آرى ، قيامت براى بدكاران روزى است كه :( يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ * وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ * وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ) . روزى كه ] در قيامت [ انسان از برادر و پدر و مادر و همسر و فرزندش مى گريزد .
برگرفته از کتاب داستانهای عبرت آموز استاد حسین انصاریان