امام علی (علیه السلام) و ابطال قضاوت شریح
ابن طلحه در کتاب مطالب السئول فی مناقب آل الرسول حدیث کند که: در ایام خلافت حضرت امیر المؤمنین علیه صلوات رب العالمین زنی وفات کرده و از وی شوهر و دو پسر عمو بجای ماند. یکی از آن دو پسر عمو او را از جانب مادر، برادر بود**یعنی یکی از دو پسر عمو، برادر مادری آن زنی بود. ***. شریح قاضی حکم کرد که نصف میراث آن زن را به شوهرش بدهند و نصف دیگر را به آن پسر عمویی که از جانب مادر، برادر بود. و پسر عموی دیگر را از ارث محروم نمودند. چون این خبر به امیر المؤمنین (علیه السلام) رسید، فرمود:ای شریح! این چه قضا بود که راندی؟ عرض کرد: به حکم قرآن، این حکومت کردم و آن پسر عموی که از جانب مادر، بردارد بود به جای دوبرادر گذاردم که یکی از جانب پدر و یکی از جانب مادر بود. امام علی (علیه السلام) فرمود: آیا در کتاب خدا وارد است که بعد از شوهر آنچه به جا می ماند، آن را پسر عمویی که از جانب مادر، برادر است به میراث می برد؟ شریح عرض کرد: در کتاب خدا، چنین وارد نیست. حضرت فرمود: خدای تعالی می فرماید: و ان کان رجل یورث کلاله او امراه وله اخ او اخت فلکل واحد منهما السدس**نساء/ 12، ترجمه: و اگر مردی بود باشد که کلاله (خواهر یا برادر) از او ارث می برد یا زنی که برادر یا خواهر دارد، سهم هر کدام یک ششم است (اگر برادران و خواهران مادری باشند.) *** پس آن حضرت نصف (یک دوم) میراث را به شوهر واگذاشت و آن دو پسر عمو را آن یک که از جانب مادر برادر بود، ثلت (یک سوم) رسیده و آن دیگر را سدس (یک ششم) و مال میراث بدین قسمت به نهایت شد**ر.ک: قضاوت های حضرت امیر المؤمنین/ 121 120 به نقل از: مطالب السئول فی مناقب آل الرسول. (ابن طلحه.) ***.
علیم علی نه قال و مقال است عن فلان - بل علم او چو در یتیم است بی نظیر
ناصر خسرو