معناى تقليدى نبودن اصول دين چيست؟
اولاً؛ معناي تقليدي نبودن اصول دين و لزوم تحقيق در آن، اين نيست كه يك شخص عامي اعتقادات تمام مذاهب را بداند، بلكه به اندازه فهم و درك خود، بايد از مذاهب و اعتقادات خويش بتواند دفاع كند و به حقانيت آن علم داشته باشد.
روزي رسول خدا(ص) با اصحاب از محلي گذر مي‏كردند. مشاهده كردند پيرزني مشغول نخ‏ريسي با چرخ نخ‏ريسي است. به آن پيرزن فرمود: آيا اين عالَم خدايي دارد؟ او پاسخ داد: بلي! حضرت فرمود: به چه دليل؟ زن از چرخ خود دست برداشت و پس از دقايقي، چرخ از حركت ايستاد. پير زن گفت: چرخي به اين سادگي و كوچكي اگر گرداننده‏اي نداشته باشد، از حركت مي‏ايستد؛ پس چگونه جهاني با اين بزرگي بي‏گرداننده قابل تصور است؟! رسول مكرم اسلام رو به اصحاب كرد و فرمود: دين خود را از اين پيرزن فرا گيريد. معلوم مي‏شود همان 50 يا 60 درصد كه شما گفتيد در مذهب خود مقلد هستند، چنين نيست، گرچه درست است خانواده آنها شيعه بوده‏اند، ولي خود آنها داراي دليل و استدلال كافي مي‏باشند، زيرا لازم نيست استدلال‏ها در اقلب مسائل پيچيده علمي بيان گردد. ثانياً؛ بر فرض كه اعتقادات گروهي، تقليدي باشد، ولي اگر اتفاقاً عقائد آنها مطابق حق باشد، مسقط تكليف است، زيرا به وظيفه خود عمل كرده‏اند، گرچه از ارزش كمتري نسبت به معتقدان از روي تحقيق و دليل برخوردار است.