جواز یا عدم جواز شك در اعتقادات

آيا شک در مورد امور ديني، خدا و کلا هستي جايز است يا خير؟ آيا با شک نيست که به يقين مي رسيم خواهشمند است مستنداتي براي جوابهايتان ارائه کنيد.
جوانان، معمولا در اين سنين، نسبت به مسائل مختلف از جمله اعتقادات و باورهاى دينى خود دچار شك و ترديد مى‏شوند و درصدد پيدا كردن دلايل منطقى و پشتوانه قابل قبولى براى آنها هستند. آنان مى‏خواهند نظام فكرى و اعتقادى خود را تجديد بنا كنند و به آن استحكام بيشترى بخشند. از آن جا كه گاهى گمان مى‏كنند، باورهاى دينى‏شان مبتنى بر تقليد است، تصميم به اصلاح آن مى‏گيرند. ازاين‏رو سعى مى‏كنند با بررسى، تحقيق و موشكافى درباره آنها، به ثبات فكرى دست يابند؛ گرچه فطرت و سرشت پاك، آنان را به اصول كلى اعتقادى و اخلاقى و باورهاى دينى سوق مى‏دهد؛ ولى گاهى دچار شك و شبهه مى‏شوند. چنين ترديدهايى - كه فرد را به تحقيق و كنكاش وامى‏دارد و سپس او را از مرحله شك به مرحله يقين و علم مى‏رساند - خوب و پسنديده است؛ ولى به شرط آن كه به محض ايجاد شك و شبهه، شخص به دنبال پاسخ و حل آن باشد، و با يافتن جواب قانع كننده‏اى، در حالت ترديد باقى نماند؛ زيرا شك توقفگاه خوبى نيست. اما اگر آغازگر حركت باشد، نيكو و شايسته است. بنابراين اگر شك و ترديدهايىاز اين قبيل نگران کننده نيست .ولي بايدبا مطالعه درباره آنها و پرسيدن از اساتيد و كارشناسان، جنبه اعتقادى و فكرى خود را تقويت نمود. و با عمل كردن به دستورات دينى (مثل نماز و عبادات ديگر) و پاى‏بندى بيشتر به آن، ايمان خود را تقويت كرد. اما اگر شك و ترديدها وسواس‏گونه شدو بدون اختيار و به طور مكرر، موضوع و مطالبى به ذهنتان خطور ‏كند و شخص قادر به قطع آن نباشد و اورا از فكر كردن درباره چيزهاى ديگر باز مى‏دارد، اختلالى است كه بايد درمان شود و اصطلاحاً به آن «وسواس فكرى» گويند. در ذهن مبتلايان به آن، افكارى بيهوده، شرم‏آور يا وحشتناكى به وجود مى‏آيد و در يك چرخه‏اى بى‏پايان، آن را به طور مرتب تكرار مى‏كنند. البته گاهى نيز وسواس در دايره عمل افراد وارد مى‏شود و از روى اجبار و بدون اختيار خود، عملى را مرتب تكرار مى‏كنند (مثل دست خود را چندين بار براى پاك شدن يا تميز شدن مى‏شويند) كه به آن «وسواس عمل» گويند.