ابن طاووس گفت: به اسناد خودم از ابي ايّوب روايت مي كنم، كه ايشان فرمود:«كان ابو جعفر و ابو عبدالله ـ عليه السّلام ـ اذا قاما الي الصّلاة تغيّرت الوانهما حمرة و مرّة صفرة كأنّما يناجيان شيئاً يريانه»، يعني: هنگامي كه امام پنجم ـ عليه السّلام ـ و امام ششم ـ عليه السّلام ـ به نماز مي ايستادند، رنگ چهره شان گاه قرمز و گاه زرد مي شد، گويا با كسي مناجات مي نمايند كه او را را مي بينند[1].
[1] . بحارالانوار/ ج 84/ 248، فلاح السائل/161.