نماز جماعت، پاداش بسيار، بركات فراوان، فوايد فردي و آثار اجتماعي بسياري دارد.
ثواب نماز جماعت
در روايتي وارد شده است كه اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد، و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتي ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند ثواب نمازشان بيشتر مي شود تا به ده نفر برسند و عده آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ و درياها مركب و درختها قلم و جن و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمي توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند».[1]
مستحب است كه نمازهاي واجب خصوصاً نمازهاي شبانه روزي به جماعت خوانده شود و در نماز صبح و مغرب و عشاء، خصوصا براي همسايه مسجد و كسي كه صداي اذان مسجد را مي شنود بيشتر سفارش شده است.[2]
مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادي، يعني تنها خوانده شود بهتر است، و نيز نماز جماعتي را كه مختصر بخوانند، از نماز فرادي كه آن را طول بدهند بهتر مي باشد.[3]
وقتي كه جماعت برپا مي شود، مستحب است كسي كه نمازش را فرادي خوانده، دوباره با جماعت بخواند و اگر بعد بفهمد كه نماز اول باطل بوده، نماز دوم او كافي است.[4]
در زمان پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ هر گاه افراد نماز جماعت كم مي شدند آن حضرت به جستجوي افراد مي پرداخت و مي فرمود: «شركت در نماز صبح و عشاء بر منافقان از هر چيز سنگين تر است».[5]
و در حديث آمده: «هر كه نماز جماعت را دوست بدارد، خداوند و فرشتگان او را دوست مي دارند».[6]
[1] . توضيح المسائل، م 1400.
[2] . توضيح المسائل، م 1396.
[3] . توضيح المسائل، م 1402.
[4] . توضيح المسائل، م 1403.
[5] . كنز العمال، ج 8، ص 256 (نقل از پرتوي از اسرار نماز).
[6] . مستدرك الوسائل، ج 1، ص 487، رساله حضرت امام، م 1400.