1. تمام نمازهاي مستحبي به صورت دو ركعتي خوانده مي شوند، مگر نماز وتر در نافله شب، كه يك ركعت است، و نماز اعرابي، كه به صورت يك دو ركعتي و دو چهار ركعتي خوانده مي شود.[1]
2. در نمازهاي مستحبي غيراز چند نماز، خواندن سوره واجب نيست.[2]
3. شكستن نمازهاي مستحبي حتي از روي اختيار جايز است.[3]
4. زياد كردن ركن (مانند ركوع) از روي سهو نمازهاي مستحبي را باطل نمي كند.[4]
5. در نماز مستحب شك ميان ركعت اول و دوم، نماز را باطل نمي كند و نمازگزار مي توان بنا بر هر كدام بگذارد.[5]
6. نمازهاي نافله را مي شود نشسته خواند، ولي بهتر است كه دو ركعت نماز نافله نشسته را يك ركعت حساب كند.[6]
7. نافله ظهر و عصر را در سفر نبايد خواند، ولي نافله عشاء را به اين نيّت كه شايد مطلوب باشد مي تواند به جا آورد.[7]
8. براي نمازهاي واجب، بهتر است انسان به مسجد برود، ولي در باره نوافل چنين دستوري نيست.
9. انجام كم و زياد كردن سهوي در نمازهاي مستحبي سجده سهو ندارد.
10. اگر نماز مستحب را كسي در وقتش نتوانست بخواند قضاي آن را مي تواند انجام دهد.
11. نماز مستحبي را مي شود درحال راه رفتن و سواري خواند و اگر انسان در اين دو حال، نماز مستحبي بخواند لازم نيست رو به قبله باشد.[8]
12. نمازهاي مستحبي را مي توان در حال ايستاده، نشسته، خوابيده، موقع راه رفتن و... بجا آورد كه در اين صورت براي ركوع و سجده مي توان با سر اشاره كرد، البته بايد رو به قبله بودن در حد امكان رعايت شود.
13. در نماز مستحبي، آرامش بدن شرط نيست و اگر سهواً ركني اضافه يا كم شود باطل نمي شود.
14. نماز مستحبي را مي شود نذر كرد، كه بعد مي توان آن را در حالت نشسته و يا ايستاده و در حال راه رفتن به جا آورد، اما از ابتدا نمي تواند نذر كند كه نماز مستحبي را مثلاً نشسته به جا خواهم آورد. امام مي فرمايد: «اين گونه نذر كردن محل اشكال است».
طبق حديث، خداوند به فرشتگان مباهات كرده و مي فرمايد: «به بنده‌ام بنگريد چيزي را كه بر او واجب نكرده ام قضا مي كند».[9]
[1] . العروة الوثقي، ج 2، ص 111، م 6.
[2] . همان منبع، م 7.
[3] . العروة الوثقي، ج 2، ص 111، م 7.
[4] . همان منبع.
[5] . توضيح المسائل، م 1167.
[6] . توضيح المسائل، م 766.
[7] . توضيح المسائل، م 767.
[8] . توضيح المسائل، م 781.
[9] . بحار الانوار، ج 87، ص 202.