حضرت زكریا (علیه السلام) و نماز
۱. نماز و عبادت خالصانه زكریّا علیه اسلام از ویژگیهاى برجسته آن حضرت
هُنالِكَ دَعا زَكَرِیّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَب لى مِن لَدُنكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً اِنَّكَ سَمیعُ الدُّعاء * فَنادَتهُ المَلكَةُ وهُوَ قامٌ یُصَلّى فى المِحرابِ اَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحیى مُصَدِّقـًا بِكَلِمَة مِنَ اللّهِ وسَیِّدًا وحَصورًا ونَبِیًّا مِنَ الصّــلِحِین.
آل عمران (۳) ۳۸ و ۳۹
ترجمه: در آنجا بود كه زكریا، (با مشاهده آن همه شایستگى در مریم،) پروردگار خویش را خواند و عرض كرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاكیزهاى (نیز) به من عطا فرما، كه تو دعا را مىشنوى!»
و هنگامى كه او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند كه: «خدا تو را به» یحیى «بشارت مىدهد؛ (كسى) كه كلمه خدا ( مسیح) را تصدیق مىكند؛ و رهبر خواهد بود؛ و از هوسهاى سركش بركنار، و پیامبرى از صالحان است.»
ذِكرُ رَحمَتِ رَبِّكَ عَبدَهُ زَكَريّا * فَخَرَجَ عَلى قَومِهِ مِنَ المِحرابِ فَاَوحى اِلَیهِم اَن سَبِّحوا بُكرَةً وعَشیـّا.
مریم (۱۹) ۲ و ۱۱
ترجمه: (این) یادى است از رحمت پروردگار تو نسبت به بندهاش زكریا.
او از محراب عبادتش به سوى مردم بیرون آمد؛ و با اشاره به آنها گفت: «(بشكرانه این موهبت،) صبح و شام خدا را تسبیح گویید!»
۲. بشارت اعطاى حضرت یحیى علیه اسلام به حضرت زكریّا علیه اسلام به هنگام نماز، در محراب
هُنالِكَ دَعا زَكَرِیّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَب لى مِن لَدُنكَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً اِنَّكَ سَمیعُ الدُّعاء * فَنادَتهُ المَلكَةُ وهُوَ قامٌ یُصَلّى فى المِحرابِ اَنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكَ بِیَحیى مُصَدِّقـًا بِكَلِمَة مِنَ اللّهِ وسَیِّدًا وحَصورًا ونَبِیًّا مِنَ الصّــلِحِین. آل عمران (۳) ۳۸ و ۳۹
ترجمه: در آنجا بود كه زكریا، (با مشاهده آن همه شایستگى در مریم،) پروردگار خویش را خواند و عرض كرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاكیزهاى (نیز) به من عطا فرما، كه تو دعا را مىشنوى!»
و هنگامى كه او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند كه: «خدا تو را به» یحیى «بشارت مىدهد؛ (كسى) كه كلمه خدا ( مسیح) را تصدیق مىكند؛ و رهبر خواهد بود؛ و از هوسهاى سركش بركنار، و پیامبرى از صالحان است.»
