لقمان و نماز
۱. اقامه نماز، از توصیه هاى لقمان به پسرش

واِذ قالَ لُقمـنُ لاِبنِهِ وهُوَ يَعِظُهُ... * یـبُنَىَّ اَقِمِ الصَّلوةَ... . لقمان (۳۱) ۱۳ و ۱۷

ترجمه: (به خاطر بیاور) هنگامى را كه لقمان به فرزندش -در حالى كه او را موعظه مى‏كرد- گفت: پسرم! چیزى را همتاى خدا قرار مده كه شرك، ظلم بزرگى است.

پسرم! نماز را برپا دار، و امر به معروف و نهى از منكر كن، و در برابر مصایبى كه به تو مى‏رسد شكیبا باش كه این از كارهاى مهم است

۲. توصیه به برپایى نماز، نمودى از حكمت لقمان

ولَقَد ءاتَینا لُقمـنَ الحِكمَةَ... * یـبُنَىَّ اَقِمِ الصَّلوةَ... . لقمان (۳۱) ۱۲ و ۱۷

ترجمه: ما به لقمان حكمت دادیم؛ (و به او گفتیم:) شكر خدا را بجاى آور هر كس شكرگزارى كند، تنها به سود خویش شكر كرده؛ و آن كس كه كفران كند، (زیانى به خدا نمى‏رساند)؛ چرا كه خداوند بى‏نیاز و ستوده است.

پسرم! نماز را برپا دار، و امر به معروف و نهى از منكر كن، و در برابر مصایبى كه به تو مى‏رسد شكیبا باش كه این از كارهاى مهم است.