پسرم چهارم ابتداييه و براي رفتن به مدرسه بي انگيزه است؛ لطفاً منو راهنمايي كنيد كه چطور باهاش رفتار كنم؟
اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
با سلام خدمت شما؛ اين حالت‌ها ممكن است براي هر كودك يا نوجواني در طول تحصيل پيش بيايد. از اين رو نگران نباشيد. فقط لازم است كمي با حوصله وقت بگذاريد و به نكته‌هاي زير توجه فرماييد :
1. از سرزنش و تحقير كودك به اين خاطر كه چرا مدرسه نمي‌رود بپرهيزيد. اين دو رفتار منفي، هم اعتماد به نفس كودك شما را پايين مي‌آورد و هم ممكن است او را روي دنده لجبازي بياندازد.
2. قاطع اما با لحني مهربان به فرزندتان بگوييد كه نمي‌تواند با كوچك‌ترين بهانه‌اي مدرسه رفتن را تعطيل كند. به همين منظور برايش قانون بگذاريد؛ براي مثال بگوييد كه حتماً بايد تب بالا يا علائم روشني از بيماري يا يك دليل قانع كننده و درست داشته باشد تا بتواند به مدرسه نرود.
3. ترتيبي دهيد تا روزهايي كه اگر فرزندتان به دلايل نامعقول در خانه باقي ماند و به مدرسه نرفت، آن روز به او در خانه خوش نگذرد. براي مثال در چنين روزهايي از بازي، تماشاي كارتون و سرگرمي محرومش كنيد. براي مثال اگر به بهانه مريضي مدرسه نرفت، در آن روز غذاهايي را كه مناسب يك بيمار است به او بدهيد و او را در رختخواب نگهداريد.
4. خيلي دوستانه و صميمانه از او بخواهيد تا دربارة اتفاقات شيرين و تلخي كه تا به حال در مدرسه و كلاس برايش اتفاق افتاده است براي شما سخن بگويد. سعي كنيد با زيركي متوجه شويد كه چه عواملي در مدرسه او را آزار مي‌دهد. مي‌توانيد با همراهي فرزندتان فهرستي از هر آنچه در مدرسه خوشايند اوست و هر آنچه دوست ندارد تهيه كنيد. در ادامه روي تك تك موارد درنگ كنيد و از او بپرسيد كه چرا اين مورد خوشايند و يا ناخوشايند اوست. اگر لازم شد مي‌توانيد براي يافتن موارد اين فهرست و همچنين دليل يابي آن از معلم، مسئولين مدرسه و حتي دوستان هم كلاسي او كمك بگيريد؛ البته تا مي‌توانيد اين كار را به صورت مخفيانه از فرزندتان و غيرمستقيم انجام دهيد.
5. اگر دليل بي‌علاقگي فرزند شما به مدرسه، ضعف درسي اوست، با او حتماً در خانه كار كنيد تا با آمادگي كافي سر كلاس درس حاضر شود. با اين كار شما جلوي اضطراب او را نسبت به خجالت كشيدن و تنبيه شدن در كلاس، درمان مي‌كنيد.
6. اگر كسي در مدرسه او را مسخره، تهديد يا اذيت مي‌كند، دليل اين كارش را متوجه شويد. ابتدا از معلم مدرسه بخواهيد كه مسأله را به صورت غير مستقيم پي‌گيري كند. غير مستقيم يعني مثلاً يك روز براي بچه‌ها دربارة زشتي مسخره كردن يا اذيت ديگران و نهي آن در دين و اخلاق سخن بگويد. از طرفي هديه‌اي تهيه كنيد (مثلاً يك بسته شكلات) و به فرزندتان بدهيد تا با هماهنگي معلم بين همه بچه‌هاي كلاس تقسيم كند؛ اين كار يعني محبت كردن براي شكستن سدهاي بي‌مهري. اشتباه نكنيد، اين رشوه نيست، اين همان است كه مي‌گويد «با محبت در ديوار سنگي افراد نفوذ كن» و «از محبت خارها گل می شود». وقتي بچه‌اي كه فرزند شما را مي‌آزارد اين محبت را ببيند، به احتمال زياد زمينه برطرف شدن رفتار نادرستش فراهم مي شود.
7. با شناسايي خوشايندهايي كه درباره مدرسه دارد، در فرصت‌هاي مناسب با فرزندتان دربارة آنها صحبت كنيد. مي‌توانيد در طول روز اين علاقه‌مندي‌ها را نيز به يادش بياوريد. براي مثال بگوييد فرزندم! امروز ورزش داريد مگه نه؟امروز با آقاي ... كلاس داريد مگه نه؟ اين‌گونه او را از جهت عاطفي به مدرسه پيوند بزنيد.
8. از خاطرات شيرين مدرسه خود با كودك سخن بگوييد.
9. در زماني كه مدرسه تعطيل و خلوت است، با هماهنگي معلم‌تان به مدرسه برويد و با فرزند خود در مدرسه، راهروها و كلاسش قدم بزنيد و روي نيمكت‌ها بنشينيد. مي‌توانيد آنجا از خاطرات تلخ و شيرين خود بگوييد. از اين كه بسياري از دانشمندان در راه دانش، سختي فراواني كشيده‌اند اما خسته نشده‌اند و با تلاش پيگير به موفقيت‌هاي بالايي دست يافته‌اند. در ضمن مي‌توانيد از خاطرات او در اين فضاها بپرسيد. از اين كه اين فضا چرا او را ناراحت مي‌كند يا خوشحال. (اين در حقيقت همان تكليف يكي از موارد قبلي بود كه در بالا به آن اشاره شد، البته با اين تفاوت كه اين تكليف در خود فضاي مدرسه اجرا مي‌شود).
10. ترتيبي دهيد تا خواب كودك، كافي (8ساعت) باشد و همچنين وسايل او را شب، قبل از مدرسه رفتن براي نوبت صبحي و چند ساعت قبل، زمان مدرسه رفتن براي نوبت بعدظهري آماده كنيد تا هنگام رفتن به مدرسه با اضطراب روانه مدرسه نشود.
11. به تمام اقدامات مثبت از به موقع خوابيدن، به موقع حاضر شدن براي مدرسه، بدون نق زدن مدرسه رفتن، همكاري با معلم در سر كلاس، درست مشق نوشتن و ... امتياز دهيد. براي هر چند امتياز يك جايزه مناسب قرار دهيد.
12. از موفقيت‌هاي كودكتان در اين زمينه نزد خانواده و ديگران تمجيد كنيد؛ همچنين از تشويق كلامي او وقتي كه دو نفري هستید نيز غافل نباشيد.
