ورود زنان یا دختران به محیط كار مستلزم آن است كه قواعد خاص هر محیط كاری را بشناسند تا بتوانند با همكاران خود بویژه جنس مخالف رابطه‌ای منطقی و سالم برقرار كنند. یكی از نیازهای اساسی زندگی هر فرد، تعامل و ارتباط با دیگران است. تمام افراد به دنبال یافتن كسانی هستند كه در كنار آنها احساس خوبی داشته و در كنارشان منفعت بیشتری كسب كنند.
در جامعه امروزی ما زنان، مردان، دختران و پسران زیادی وارد حوزه‌های مختلف شغلی شده و كنار یكدیگر ساعاتی را برای انجام فعالیت‌های كاری می‌گذرانند. این اوقات، فرصت مناسبی برای سنجش افراد و ایجاد روابط سالم و صمیمانه با آنهاست.
اما نكته قابل توجه آن‌كه ورود زنان یا دختران به محیط كار مستلزم آن است كه قواعد خاص هر محیط كاری را بشناسند تا بتوانند با همكاران خود بویژه جنس مخالف رابطه‌ای منطقی و سالم برقرار كنند.
بنا به گفته روان‌شناسان وقتی فردی وارد جامعه و محیط كاری می‌شود از آنجا كه توانایی شناخت زودهنگام افراد را ندارد و شناسایی آنها بدون برقراری رابطه اجتماعی امكان‌پذیر نیست، باید بسیار محتاطانه و سنجیده عمل كرده و قبل از ورود به این مكان‌ها اطلاعات لازم در برقراری یك ارتباط سالم را از طریق خانواده یا افراد متعهد فراگرفته باشد.
پیام رسانی با ارتباط غیركلامی
خوب است بدانید در هر ارتباطی هر كلمه و حركتی پیام خاصی را به مخاطب می رساند. انتخاب كلمات، شكل ابراز، سرعت گفتار، تكیه یا مكث روی كلمات، حالت‌های چهره، ژست و حركات بدن، بلندی صدا، وقفه‌های صوتی، كیفیت نگاه و... همگی از جمله ابزار ارتباط كلامی و غیركلامی با دریافت‌كننده پیام است و می‌تواند حالات احساسی و رفتاری افراد را منتقل كند.
در اغلب موارد ارتباط غیركلامی مانند نوع نگاه، حركات بدن، حالت چهره و... در مقایسه با ارتباط كلامی كه به وسیله زبان و به كمك كلمات بیان می‌شود صراحت و قابلیت اعتماد بیشتری داشته و برخلاف برخی ارتباطات كلامی، چندپهلو و غیرقابل فهم نیست.
در هر حال، كلامی و غیركلامی بودن رفتار موجب نمی‌شود كه یكی ارتباط نامیده شود و دیگری ارتباط محسوب نشود. هر دو ارتباط هستند و آنچه در ارتباطات نقش اساسی دارد كیفیت ارائه و دریافت محتوای پیام است.
ورود زنان یا دختران به محیط كار مستلزم
وقتی همكار ما یك متخصص و آگاه به دانش پزشكی نیست چه دلیلی دارد كه به او بگوییم در زندگی زناشویی فلان مشكل را داریم یا چه دلیلی دارد كه وارد زندگی خصوصی همكارمان شویم و بخواهیم از كم و كیف آن آگاه شویم یا این‌كه چه لزومی دارد هر روز همكارمان را به مقصد برسانیم یا وقتی بیمار است برایش دلسوزی كنیم و كاسه داغ‌تر از آش شویم یا از الفاظی غیرضروری همچون جانم، عزیزم و... استفاده كنیم.
آن است كه قواعد خاص هر محیط كاری را بشناسند تا بتوانند با همكاران خود بویژه جنس مخالف رابطه‌ای منطقی و سالم برقرار كنند.
از ارتباطات افراطی بپرهیزید
بی‌تردید ارتباطات افراطی، محصول فعالیت و روابط اجتماعی خود فرد است كه باید به آن اعتدال بخشید و راه اعتدال‌بخشی آن هم رعایت حریم خصوصی یكدیگر است.
استمرار ارتباط با همكار جنس مخالف موجب توسعه ارتباط شده و حتی گاهی ارتباط را برای طرفین لذت‌بخش و خوشایند می‌كند. جالب است بدانید ارتباطات هرگز در یك نقطه متوقف نمی‌شود و نمی‌توان گفت این ارتباط تا چه سطحی پیش می‌رود.
ممكن است تا مرزهای پیش‌بینی نشده و حتی ناشناخته‌ای پیش برود كه طرفین انتظار وقوع آن را نداشته باشند. در ارتباطات فرهنگی، تجاری و آموزشی هم همین‌طور است.
به طور مثال دو تاجر هرگز نمی‌توانند پیش‌بینی كنند كه در مشاركت و ارتباط اقتصادی خود تا كجا پیش می‌روند. غفلت از همین امر هم بسیاری از افراد را به پشیمانی می‌كشاند.
رفتارهای بی‌منظوری كه معنادار می‌شود
در محیطهای كاری شاید انجام رفتار خاصی كه برای مردان بی‌مفهوم باشد از نظر زنان معنادار باشد و بعكس، آنچه از نظر زنان بی‌مفهوم است برای مردان مفهومی خاص داشته باشد و زمینه بروز برخی افكار ناشایست را فراهم كند.
همین ناآگاهی از برخی رفتارها موجب می‌شود كه افراد ناخواسته وارد چالش‌ها و سیكل‌های نامعیوبی شوند و به روابط خانوادگی و كاری خود آسیب بزنند.
به گفته روان‌شناسان، اكثر مردان به دلیل آن‌كه مدت‌های زیادی در محیطهای شغلی مختلف فعالیت كرده‌اند با كسب آزمون و خطا به مفاهیم رفتاری گسترده‌ای پی برده‌اند.
البته برخی زنان هم هستند كه سال‌ها شاغل بوده و می‌دانند چگونه با همكاران خود ارتباط سالم و بی‌منظور برقرار كنند، اما در مقابل زنان تازه‌كاری هم هستند كه به دلیل ناآگاهی از این رفتارها به گونه‌ای ناشیانه وارد روابطی می‌شوند كه زندگی زناشویی و كاری شان را تحت‌تاثیر قرار داده وگاهی به علت ناتوانی در اثبات بی‌منظور بودن این‌گونه روابط، زندگی مشترك خود را از دست می‌دهند.
خط قرمزهای خانوادگی را بشناسید
متخصصان معتقدند، افراد در محیط كاری نباید صمیمت را با وارد شدن به حریم خصوصی یكدیگر اشتباه بگیرند. طرز ارائه ارتباطات كلامی و غیركلامی و شیوه رفتار باید به گونه‌ای باشد كه حریم خصوصی حفظ و خط قرمزهای خانوادگی رعایت شود. خیلی‌ها به بهانه صمیمیت از این خط قرمز‌ها عبور كرده و اینجا آغاز ورود به چرخه‌ای معیوب است.
به طور مثال، وقتی همكار ما یك متخصص و آگاه به دانش پزشكی نیست چه دلیلی دارد كه به او بگوییم در زندگی زناشویی فلان مشكل را داریم یا چه دلیلی دارد كه وارد زندگی خصوصی همكارمان شویم و بخواهیم از كم و كیف آن آگاه شویم یا این‌كه چه لزومی دارد هر روز همكارمان را به مقصد برسانیم یا وقتی بیمار است برایش دلسوزی كنیم و كاسه داغ‌تر از آش شویم یا از الفاظی غیرضروری همچون جانم، عزیزم و... استفاده كنیم.
گاهی همسران این‌گونه توجهات را نثار یكدیگر نمی‌كنند كه همكاران با جنس مخالف ابراز می‌كنند. در واقع با این كارها ما خودمان به همكارمان اجازه می‌دهیم كه به حریم شخصی‌مان وارد شود و مرزها را بشكند.
اگر قصد دارید سال‌های طولانی در یك محیط كاری باقی بمانید و كنار همكارانتان (همجنس و غیرهمجنس) ساعات خوبی را بگذرانید و زندگی زناشویی‌تان را حفظ كنید، باید به ارتباطات كلامی و غیركلامی خود توجه كنید
خط قرمزهای خانوادگی را بشناسید (ويژه دختران شاغل) - تصویر 1
كار و زندگی‌تان را دریابید
در نتیجه، اگر قصد دارید سال‌های طولانی در یك محیط كاری باقی بمانید و كنار همكارانتان (همجنس و غیرهمجنس) ساعات خوبی را بگذرانید و زندگی زناشویی‌تان را حفظ كنید، باید به ارتباطات كلامی و غیركلامی خود توجه كنید و اگر در رفتار همكارتان مواردی را دیدید كه خارج از محدوده و انتظارتان بود خیلی صریح و البته شایسته و منطقی به او بفهمانید كه حق ندارد وارد حریم خصوصی‌تان شود و مرزشكنی كند.
منبع : جام جم
