| گروه وهابيت | ||
|
بسم الله الرحمن الرحيم
تبرک پيروان ابن تيميه به ريسمان شپش و آب غسل او
ابن تيميه حراني ، متوفاي 728هـ ، يکي از تئوريسين‌هاي اصلي وهابي‌ها به شمار مي‌رود که براي نخستين بار افکار باطل بني اميه را در باره توسل، تبرک ، شفاعت ، استغاثه، زيارت قبور، نوحه خواني و... علني کرد و براي اثبات آن‌ها کتاب نوشت و تبليغ کرد. علماي اهل سنت وقتي متوجه شدند که او لجوج‌تر از آن است که با استدلال و منطق قانع شود و دست از تبليغ افکار باطلش بردارد، وي را به زندان انداختند و تا آخر عمر در حبس بود و در همان جا نيز از دنيا رفت. از آن جايي که زندان‌هاي آن زمان از نظر بهداشت و نظافت، وضعيت خوبي نداشتند، ابن تيميه را چنان شپش زده بود که مردم نمي‌توانستند نزديک جنازه او شوند . به همين خاطر مجبور شدند، ريسماني را به ماده جيوه آغشته کنند و روي جنازه او بيندازند تا مردم از شر شپش هاي او در امان باشند. پيروان ابن تيميه ، هر نوع توسل، تبرك، طلب شفاعت از اموات و ... همچنين زيارت قبور، ختم كلام الله مجيد براى مردگان را شرك، بدعت و حرام دانسته و شيعيان را به خاطر اعتقاد به اين موارد تكفير مي‌كنند و گمراه مي‌شمارند؛ اما وقتى به سيره عملى خود آن‌ها نگاه مي‌كنيم، مي‌بينيم كه خود آن‌ها عملاً همه اين موارد را قبول دارند و در انجام آن مقيد هستند. ابن كثير سلفى اموى در كتاب البداية والنهاية در شرح حال ابن تيميه مي‌نويسد: وحضر نساء كثيرات بحيث حزرن بخمسة عشر ألف امرأة غير اللاتي كن على الاسطحة وغيرهن الجميع يترحمن ويبكين عليه فيما قيل وأما الرجال فحزروا بستين ألفا إلى مائة ألف إلى أكثر من ذلك إلى مائتي ألف وشرب جماعة الماء الذي فضل من غسله واقتسم جماعة بقية السدر الذي غسل به ودفع في الخيط الذي كان فيه الزئبق الذي كان في عنقه بسبب القمل مائة وخمسون درهما وقيل إن الطاقية التي كانت على رأسه دفع فيها خمسمائة درهما وحصل في الجنازة ضجيج وبكاء كثير وتضرع وختمت له ختمات كثيرة بالصالحية وبالبلد وتردد الناس إلى قبره أياما كثيرة ليلا ونهارا يبيتون عنده ويصبحون ورؤيت له منامات صالحة كثيرة ورثاه جماعة بقصائد جمة ... . زنان بسيارى در (تشييع جنازه ابن تيميه) حاضر شده بودند كه حدود پانزده هزار نفر تخمين زده مي‌شدند؛ البته غير از آن‌هائى كه بر بالاى بام‌ها بودند، همه اين زنان براى اين تيميه طلب رحمت مي‌كردند و برايش گريه مي‌كردند . اما مردان از شصت هزار نفر تا صد و يا دويست هزار نفر تخمين زده مي‌شدند . عده‌اى از تشييع كنندگان از باقى مانده آب غسل ابن تيميه، نوش جان كرده و باقى مانده سدر را كه با آن جنازه را شسته بودند، بين خودشان تقسيم كردند. و نيز ريسمانى را به جيوه آغشته كرده و به گردن او براى دفع شپش‌هايش انداخته بودند، به يك صد و پنجاه درهم خريدند. همچنين گفته‌اند كه طاقيه (نوعى كلاه) او را كه بر سرش بوده، به پانصد درهم خريدند. در تشييع جنازه گريه، زارى و ناله‌هاى زيادى سر داده شد و در صالحيه و شهر چندين قرآن براى او ختم كردند، مردم روزهاى زياد و شبانه روز براى زيارت قبر او مي‌آمدند و در كنار قبر او بيتوته كرده و تا صبح مي‌ماندند، خواب‌هاى خوب زيادى براى او ديدند و جماعتى در رثاى او شعر سرودند. البداية والنهاية، ج 16، ص 210.     و سراج الدين أبو حفص بزاز حنبلي در کتاب الأعلام العليۀ في مناقب إبن تيميه مي‌نويسد: قالوا : وازدحم من حضر غسله من الخاصة والعامة على الماء المنفصل عن غسله حتى حصل لكل واحد مهم شيء قليل. ثم أخرجت جنازته فما هو إلا أن رآها الناس فأكبوا عليا من كل جانب . كل منهم يقصد التبرك بها. گفته‌اند: کساني که در غسل ابن تيميه حاضر بودند ؛ چه از بزرگان و چه از عوام، براي خوردن آب غسل ابن تيميه که از بدن او مي‌ريخت ، ازدحام کردند؛ تا به هر کدام از آن‌ها چيز کمي از آن آب برسد. سپس جنازه را خارج کردند، هنگامي که مردم جنازه را ديدند، خود را از هر طرف روي جنازه انداختند و هدف تمام آن‌ها تبرک به جنازه ابن تيميه بود. الأعلام العلية في مناقب إبن تيميه ، ص617 -618    محمد بن احمد مقدسى در كتاب العقود الدرية من مناقب شيخ الإسلام أحمد بن تيمية علاه بر نقل مطلب ابن كثير اضافه مي‌كند كه مردم دستمال‌ها و عمامه‌هاى خود به منظور تبرك روى جنازه او مي‌انداختند و همچنين زنان مردان، جنازه ابن تيميه را به عنوان تبرك مي‌بوسيدند: وحضر جمع إلى القلعة فأذن لهم في الدخول وجلس جماعة قبل الغسل وقرأوا القرآن وتبركوا برؤيته وتقبيله ثم انصرفوا جماعة من النساء ففعلن مثل ذلك ثم انصرفن واقتصر على من يغسل ويعين في غسله فلما فرغ من ذلك أخرج وقد اجتمع الناس بالقلعة والطريق إلى جامع دمشق وامتلأ الجامع وصحنه والكلاسة وباب البريد وباب الساعات إلى اللبادين والفوارة وحضرت الجنازة في الساعة الرابعة من النهار أو نحو ذلك ووضعت في الجامع والجند يحفظونها من الناس من شدة الزحام وصلى عليه أولا بالقلعة تقدم في الصلاة عليه الشيخ محمد بن تمام ثم صلى عليه بجامع دمشق عقيب صلاة الظهر وحمل من باب البريد واشتد الزحام وألقى الناس على نعشه مناديلهم وعمائمهم للتبرك ... وحضرها نساء كثير بحيث حزرن بخمسة عشر ألفا ... . جماعتى از مردم جلوى قلعه (اى كه ابن تيميه در آن زندانى بود) جمع شده بودند، به همه آن‌ها اجازه ورود داده شد، جماعتى از مردم قبل از غسل ابن تيميه در آن جا نشسته بودند و قرآن مي‌خواندند و به ديدن جنازه و بوسيدن او تبرك مي‌كردند؛ سپس جماعتى از زنان نيز همين كار را انجام دادند (با بوسيدن و ديدن ابن تيميه تبرك كردند) و سپس بازگشتند. خيلى زود او را غسل دادند و به يكديگر براى اين كار كمك كردند؛ بعد از پايان غسل دادن خارج شدند؛ در حالى كه جماعى از مردم در قلعه و مسير مسجد جامع دمشق جمع شده بودند و خود مسجد جامع ، صحن، ايوان، دروازه بريد و دروازه ساعت و ... از مردم مملو شده بود. جنازه را در ساعت چهار بعد از ظهر آوردند و در مسجد جامع گذاشتند؛ در حالى كه نيروهاى انتظامى جنازه را از مردم و شدت ازدحام آن‌ها حفاظت مي‌كردند. بار او در قلعه به جنازه او نماز خواندند و شيخ محمد بن تمام بر ديگران سبقت گرفت؛ سپس در مسجد جامع و پس از نماز ظهر بر جنازه‌اش نماز خواندند و از دروازه بريد او را حمل كردند؛ در حالى ازدحام زيادى شده بود، مردم بر جنازه او دستمال‌ها و عمامه‌هاى خود را به منظور تبرك مي‌انداختند .. . العقود الدرية من مناقب شيخ الإسلام أحمد بن تيمية ، 226-227    و محمد بن أحمد بخاري در کتاب القول الجلي في ترجمه ابن تيميه الحراني تنها بحث تبرک مردم به بوسيدن جنازه ابن تيميه را مطرح کرده است:
وجلس جماعة عنده قبل الغسل وقرأوا القرآن وتبركوا برؤيته وتقبيله وحضر جماعة من النساء ففعلن مثل ذلك ثم انصرفن. گروهي قبل از غسل در کنار جنازه او نشيتند، قرآن خواندند و با ديدن و بوسيدن جنازه او تبرک جستند. گروهي از زنان نيز حاضر شدند و همين کار را انجام دادند و سپس برگشتند. القول الجلي ، ص40   ************* بلي ، پيروان ابن تيميه به ريسمان شپش و كلاه ابن تيميه تبرک مي‌کنند؛ اما تبرک به آثار پيامبر خدا صلى الله عليه وآله و خاندان پاكش را شرك مي‌دانند!!! آب غسل ابن تيميه که از جنازه او مي‌ريخت را مي‌خورند؛ اما خوردن غذاي نذري امام حسين عليه السلام را حرام اعلام مي‌کنند. براى زيارت ابن تيميه از سر شب تا صبح بيتوته مي‌كنند؛ اما زيارت قبر اشرف مخلوقات خداوند را شرك و بدعت مي‌دانند!!! زنان و مردانشان جنازه ابن تيميه را به عنوان تبرّك مي‌بوسند؛ اما بوسيدن ضريح و مطهر پيام‌آور خدا و اهل بيت پاك او را بدعت و شرك مي‌دانند!!! عمامه و دستمال‌هاى خود را به جناز ابن تيميه متبرك مي‌كنند؛ اما اگر يك شيعه همين كار با ضريح رسول خدا صلى الله عليه وآله انجام دهد، او به شدت كتك زده و مشرك مي‌خوانند!!! موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)
|
||
