از میان پیامبران، چرا تنها چهار پیامبر مرسل در رکاب حضرت قائم(عج) قرار می‌گیرند؟

در روایات زیادی به رجعت رسول اکرم(ص)، ائمه اطهار(ع)، و پیامبرانی؛ نظیر اسماعیل بن حزقیل[1] که در راه خدا آزار فراوان دیده‌اند، و قومشان آنها را یاری نکردند، تصریح شده است؛ از این‌رو از روایات برمی‌آید که پیامبران زیادی رجعت خواهند نمود و منحصر به چهار پیامبر مرسل نیست؛ مانند این‌که امام صادق(ع) فرمود: «این سخن خداى متعال که می‌فرماید: "همانا ما پیامبران خود و کسانى را که ایمان آورده‌اند در زندگى دنیا و در روزى که گواهان بر می‌خیزند یارى و نصرت می‌نمائیم"،[2] به خدا قسم که درباره رجعت است، به جهت این‌که بسیاری از پیامبران در دنیا نصرت و یاری نشدند».[3]
به‌علاوه؛ بنابر روایات چهار نفر از انبیا هم‌چنان زنده هستند که دو نفر از آنان یعنی خضر(ع) و إلیاس(ع) بر روی زمین زندگی می‌کنند و دو نفرشان جناب ادریس(ع) و عیسى(ع) در آسمان‌اند: خضر، عیسى، الیاس و ادریس؛[4] نه این‌که مرده باشند و بعد هنگام ظهور امام مهدی(عج) رجعت نمایند.
به هر حال؛ شاید بتوان درباره حکمت رجعت تعدادی از پیامبرانی که رجعت می‌کنند، چنین گفت که ایجاد فرصت براى آنها بشود؛ پیامبرانى که در زندگى خود نسبت به دیگر پیامبران، موفقیت کمتری داشتند و یارى نشدند و مردم، آنها را تنها گذاشتند و نتوانستند ظرفیت‌هاى وجودى خود را تحقّق بخشند، هنگام ظهور امام مهدی(عج) این فرصت را می‌یابند که آن ظرفیت‌ها را به فعلیت برسانند و به کمال لایق خویش دست یابند. از این ره‌گذر، مردم جهان نیز بهره‌مند می‌شوند.

[1]. ر. ک: «مقصود از اسماعیل در سوره مریم»، سؤال 21362.
[2]. غافر، 51.
[3]. حلی، حسن بن سلیمان بن محمد، مختصر البصائر، ص 91 – 92، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، 1421ق؛ جزائری، نعمت الله، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین، ص 4، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1404ق.