با توجه به روايت « فمن ادعي المشاهدة ... فهو كذاب مفتر » ادعاهاي كساني كه مي گويند امام زمان را ديده اند ، چگونه قابل توجيه است ؟

با توجه به روايت «فمن ادعي المشاهدة ... فهو كذاب مفتر» ادعاهاي كساني كه مي گويند امام زمان را ديده اند، چگونه قابل توجيه است ؟
سؤال كننده : محمد
پاسخ:
ما دو نوع ملاقات داريم كه يكي از آنها صحيح و معتبر است و اشكالي بر آن وارد نيست و نوع ديگر غير صحيح است. هر دو نوع آن را شرح مي دهيم تا مطلب روشن شود
1 . قسم اول ملاقاتي است كه با اراده امام زمان و صلاحديد امام زمان عليه السلام صورت مي گيرد و شخص ملاقات كننده خود اراده اي در ملاقات ندارد؛ به اين معنا كه زمان، مكان، مدت و تعداد دفعات ملاقات به دست امام زمان است نه به دست شخص ملاقات كننده. در اين نوع از ملاقاتها و ديدارها شخص نمي تواند با اراده خود ملاقات را تكرار كند يا مثلا بگويد من فلان روز با حضرت ديدار خواهم كرد اين نوع ملاقات صحيح است و معتبر و براي بسياري از بزرگان و عرفا و علما اتفاق افتاده است و داستان آنها را علماي بزرگي همچون علامه مجلسي در بحار الانوار و ميرزاي نوري در نجم الثاقب و شيخ صدوق در كمال الدين و.. نقل كرده اند.
البته اين نكته قابل توجه است در مورد ملاقاتهاييكه براي برخي از بزرگان اتفاق افتاده معمولا از اظهار آن خود داري مي كنند و يا مأمور به كتمان مي باشند و براي هر كسي هم بيان نمي كنند.
آن كه را اسرار حق آموختند مهر كردند و دهانش دوختند.
و غالبا يا بعد از مرگشان توسط نزديكان مشخص مي شود و يا شاگردان نزديك آنها مطلع مي شوند؛ اما روشن است كسي كه ملاقات خود را در ملاء عام اعلام مي كند و اين امر معنوي را طعمه مقاصد مادي مي كند مورد اتهام است.
2 . اما اين كه ملاقات با امام زمان عليه السلام با اراده و اختيار شخص ملاقات كننده صورت گيرد و استمرار داشته باشد به اين معنا كه شخص هر زمان كه بخواهد مي تواند به محضر حضرت مشرف شود و حضرت را ملاقات كند، مردود است و طبق توقيع امام زمان عليه السلام به علي بن محمد سمري آخرين نايب حضرت در غيبت صغري كذاب است:
وسياتي شيعتي من يدعي المشاهدة الا فمن ادعي المشاهدة قبل خروج السفياني والصيحة فهو كذاب مفتر ...
چه بسا افرادي از شيعيان ادعا كنند كه مرا مشاهده نموده اند، آگاه باشيد هر كس قبل از خروج سفيان و صيحه آسماني، چنين ادعايي كند دروغگو و افترا زننده است...
الغيبة شيخ طوسي ص395- احتجاج شيخ طبرسي ج 2 ص 297
اين عبارت تند حضرت:
اولا : به خاطر اين است كه جلوي شيادان وحقه بازان و دروغگويان كه قصد سوء استفاده از عقايد و احساسات مردم دارند گرفته شود تا هر كسي نتواند ادعاي ارتباط كند و مردم را فريب دهد و ديگر اينكه بعد از اتمام غيبت صغري و با شروع غيبت كبري راه ارتباط مستقيم با حضرت طبق مصالح غيبت مسدود شد؛ چرا كه فلسفه غيبت خفاء و عدم دسترسي است واگر قرار باشد هر كس بتواند با حضرت ارتباط داشته باشد و ارتباط را به اطلاع همه برساند خلاف مصلحت و فلسفه غيبت عمل شده است.
ثانيا: حضرت با اين فرمايش خود يك قاعده كلي را براي شيعيان بيان مي كند و آن اين كه اصل اولي در ادعاي ملاقات كذب و دروغ است مگر اين كه خلاف آن ثابت شود همانند اصل طهارت و اصل حليت كه اصل اوليه در تمام اشياء پاكي و حليت است مگر آن كه نجاست و حرمت آن ثابت شود.
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)