گروه  اهل سنت   

توضيح سؤال :
 
بسم اللّه الرحمن الرحيم
 
با سلام فراوان به آن خواهران و برادران محترم
 
غرض از مزاحمت سؤاليست در باره دو حديث در صحيح بخاري است.
 
 در کجا و در چه صفحه اي و در چه بخشي از صحيح بخاري اين دو حديث زير آمده است؟
 
1- حضرت محمّد (ص) فرمودند:
 
هر که فاطمه(س) را اذيّت کند واو را ناراحت کند مرا اذيّت و آزار کرده و هر که مرا اذيّت و آزار کند خدا را اذيّت و آزار کرده!
 
2- حضرت فاطمه(س) فرمودند:
 
من از ابوبکرو عمراذيّت شدم و از دست اين دو نفر دلگيرم !!!!!!!!
 
الطفات کنيد نام و صفحه وشماره اين دو حديث را براي بنده ارسال فرماييد .
 
من با افرادي از برادران تسنن بحث دارم و اين موضوع را در سخنراني آقاي دکتر گرمارودي شنيده ام ولي ايشان اشاره اي  به صفحه و شماره آن نفرمودند.
 
از زحمات شما بينهايت سپاگزارم واجر شما بزرگواران را از حضرت احد خواستارم.
 
   در هر صورت منت گذاشته مرا راهنمايي بفرماييد.
 
با تشکر دوباره از لطف شما خوبان با اميد فرج امام بزرگوارمان حضرت صاحب(ع) شما را به خداي بزرگ ميسپارم
 
س.سليمي
 
پاسخ :
 
روايت اول :
 
حدثنا أبو الوليد حدثنا ابن عيينة عن عمر و ابن دينار عن ابن أبى مليكة عن المِسْوَر بن مَخْرَمَة أنّ رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال: «فاطمة بَضْعَة منّى فمن أغضبها أغضبني».
 
رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمود: فاطمه پاره تن من است؛ كسي كه او را به خشم در آورد مرا به خشم آورده است.
 
صحيح البخارى 4/210، (ص 710، ح 3714)، كتاب فضائل الصحابة، ب 12 ـ باب مَنَاقِبُ قَرَابَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليهوسلم . و4/219، (ص 717، ح 3767) كتاب فضائل الصحابة، ب 29 ـ باب مَنَاقِبُ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ .
 
عَنِ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ، عَنِ الْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ، قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ وَهْوَ عَلَى الْمِنْبَرِ: «إِنَّ بَنِي هِشَامِ بْنِ الْمُغِيرَةِ اسْتَأْذَنُوا فِي أَنْ يُنْكِحُوا ابْنَتَهُمْ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِب فَلاَ آذَنُ، ثُمَّ لاَ آذَنُ، ثُمَّ لاَ آذَنُ، إِلاَّ أَنْ يُرِيدَ ابْنُ أَبِي طَالِب أَنْ يُطَلِّقَ ابْنَتِي وَيَنْكِحَ ابْنَتَهُمْ، فَإِنَّمَا هِيَ بَضْعَةٌ مِنِّي، يُرِيبُنِي مَا أَرَابَهَا وَيُؤْذِينِي مَا آذَاهَا».
 
مسور مي گويد: از رسول خدا صلي الله عليه وآله شنيدم كه روي منبر فرمود: فرزند هشام بن مغيره اجازه خواستند كه دختر شان به ازدواج علي بن ابي طالب در آورند من اجازه ندادم، مگر اين كه علي دخترم را طلاق دهند و دختر آنها را بگيرد؛ زيرا فاطمه پاره تن من است، مرا اندوهگين مي كند آنچه او را اندوهگين سازد واذيت مي كند مرا آنچه كه او را اذيت كند.
 
صحيح البخاري ج 6، ص 158، ح 5230، كتاب النكاح، ب 109 ـ باب ذَبِّ الرَّجُلِ عَنِ ابْنَتِهِ، فِي الْغَيْرَةِ وَالإِنْصَافِ .
 
صحيح مسلم،  ج 7، ص 141، ح 6201، كتاب فضائل الصحابة رضى الله تعالى عنهم، ب 15 ـباب فَضَائِلِ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِيِّ عَلَيْهَا الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ  .
 
روايت دوم :
 
«فَغَضِبَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَهَجَرَتْ أَبَا بَكْر، فَلَمْ تَزَلْ مُهَاجِرَتَهُ حَتَّى تُوُفِّيَتْ».
 
پس فاطمه دختر رسول خدا صلي الله عليه و آله بر ابوبكر خشم گرفت؛ و با ابو بكر قطع رابطه كرد تا اين كه وفات يافت.
 
صحيح البخارى: 4/42، ح 3093، كتاب فرض الخمس، ب 1 ـ باب فَرْضِ الْخُمُسِ .
 
و نيز در روايت ديگري بخاري نقل مي‌كند :
 
فَوَجَدَتْ فَاطِمَةُ عَلَى أَبِي بَكْر فِي ذَلِكَ - قَالَ - فَهَجَرَتْهُ فَلَمْ تُكَلِّمْهُ حَتَّى تُوُفِّيَتْ .
 
 
 
پس فاطمه بر ابو بكر غضب كرد و با او سخن نگفت تا اين كه وفات يافت.
 
صحيح البخارى: 5/82، (ص 802 ح 4240) كتاب المغازى،  ب 38 ـ باب غَزْوَةُ خَيْبَرَ.
 
صحيح مسلم: ج 5، ص 154، ح 4471، كتاب الجهاد والسير (المغازى )، ب 16 ـ باب قَوْلِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم، ج لاَ نُورَثُ مَا تَرَكْنَا فَهُوَ صَدَقَةٌ.
 
و در روايت سوم مي‌نويسد :
 
فَهَجَرَتْهُ فَاطِمَةُ، فَلَمْ تُكَلِّمْهُ حَتَّى مَاتَتْ .
 
فاطمه با ابو بكر قطع رابطه كرد و سخن نگفت تا اين كه از دنيا رفت.
 
صحيح البخارى، ج 8، ص 3، ح 6726، كتاب الفرائض، ب 3 ـ باب قَوْلِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم  لاَ نُورَثُ مَا تَرَكْنَا صَدَقَةٌ .