اعتکاف امام مجتبی علیه السلام و برآوردن حاجت مومن
ميمون بن مهران گويد: امام مجتبى عليه السلام در مسجد اعتكاف كرده بود و من نزد او نشسته بودم كه مردى آمد و عرض كرد: اى فرزند رسول خدا شخصى از من طلب دارد و مىخواهد مرا به اين جهت به زندان افكند، امام عليه السلام فرمود: «بخدا سوگند اكنون ثروتى ندارم كه قرض تو را بپردازم»، آن مرد گفت: شما بيا با او صحبت كن. امام مجتبى عليه السلام كفش خود را پوشيد كه حركت كند. من به امام عرض كردم: اى فرزند رسول خدا آيا اعتكاف خود را فراموش نمودى؟ حضرت فرمود: «فراموش نكردم، ولى از پدرم شنيدم كه مىگفت پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمود: هر كس براى برآورده شدن حاجت برادر دينى خود تلاش كند گويا نه هزار سال خدا را عبادت كرده كه روزها را روزه گرفته و شبها را به نماز ايستاده باشد».
الآداب الدينية للخزانة المعينية با ترجمه عابدى ص 364
اعتکاف و نشستن در نزد دانشمند
حضرت امیر المونین علی علیه السلام : نشستن يك ساعت در پيش دانشمند دوستتر است بسوى خدا از عبادت يك سال كه هيچ معصيت خدا را نكرده باشد و نگاه كردن به عالم دوستتر است بسوى خدا از اعتكاف يك سال در مسجد الحرام و زيارت دانشمند دوستتر است بسوى خدا از هفتاد حج و عمره و بهتر است از هفتاد مرتبه طواف خانهى خدا و خدا برايش هفتاد درجه بلند گرداند و خدا بهر حرفى كه از دانشمند مىآموزد ثواب هفتاد حج قبول شده در نامهى عملش مىنويسد و بر او رحمتش را فرو مىفرستد و فرشتگان گواهى دهند كه بهشت بر او واجب است.
ارشاد القلوب-ترجمه رضايى، ج1، ص: 394
اعتکاف و رفع حاجت مومن
مضر بن قاموس گفت كه: بامام هفتم گفتم بمن خبر رسيده كه از پدرت حسين كه يكى از براى حاجتى نزد او آمد و باو گفتند آن حضرت معتكف است: و او بنزد امام حسن (ع) رفت و اين را باو گفت و آن حضرت فرمود: ندانست كه راه رفتن براى انجام حاجت مؤمن تا برآوردنش بهتر است از اعتكاف دو ماه پياپى در مسجد الحرام با روزه آن سپس امام هفتم (ع) فرمود: و از اعتكاف در همه روزگار.
آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج1، ص: 151
قرض به مومن ، دعای برمومن ، کمک به مومن ستمدیده
امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمنى نباشد كه او مؤمن را بخانه خود برد و سير بآن خوراك دهد جز اينكه بهتر باشد از آزادى يك بنده، و مؤمنى نباشد كه براى رضاى خدا بمؤمنى وامى دهد جز كه خدا مزد صدقه باو دهد و مؤمنى نباشد كه در انجام حاجت برادر مؤمنش راه رود جز كه خدا بهر گامى حسنهاى برايش نويسد و سيئه از او بريزد و درجهاى بالا برد، و باز هم ده حسنه برايش فزايد و در ده حاجت او را واسطه پذيرد، مؤمنى نباشد كه در پشت سر براى برادرش دعا كند جز كه خدا باو فرشتهاى گمارد كه ميگويد مانند آن براى خودت باشد، و مؤمنى نباشد كه گره كار برادر مؤمنش را گشايد جز كه خدا يك گرفتارى آخرت را بر او گشايد، و مؤمنى نباشد كه به مؤمن ستمديده كمك دهد براى رفع ستم او جز كه بهتر باشد از روزه داشتن يكماه با اعتكاف در مسجد الحرام، و مؤمنى نباشد كه يارى كند برادر مؤمنش را (با قدرت بر نصرت او) جز كه خدا او را در دنيا و آخرت يارى كند.
آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار، ج1، ص: 202
احترام به سادات
حسن بن محمّد قمى گفت از مشايخ و پيران قم روايت كردهام كه حسين بن حسن بن جعفر بن محمّد بن اسماعيل بن جعفر صادق عليه السّلام در قم زندگى ميكرد و آشكارا بشرب خمر مىپرداخت يك روز براى احتياجى كه داشت بدر خانه احمد بن اسحق اشعرى رفت كه وكيل اوقاف در قم بود ولى احمد بن اسحاق باو اجازه ورود نداد بناچار با اندوه و ناراحتى بخانه خود برگشت.
احمد بن اسحاق آن سال عازم حج شد همين كه رسيد بسامرا اجازه ورود خواست تا خدمت امام حسن عسكرى عليه السّلام برسد اما امام عليه السّلام باو اجازه ورود نداد و گريهها كرد و بسيار زارى و تضرع نمود تا بالاخره اجازه يافت وقتى وارد شد عرضكرد يا ابن رسول اللَّه چرا بمن اجازه نفرموديد خدمتتان برسم من كه از شيعيان و ارادتمندان شماهم.
فرمود چون پسر عموى مرا از در خانهات راندى احمد گريهاش گرفت و قسم ياد كرد كه اجازه ندادن من بواسطه آن بود كه شايد او از شرابخوارى توبه كند فرمود راست ميگوئى ولى چارهاى نيست بايد آنها را گرامى بداريد و احترام كنيد در هر حال مبادا ايشان را تحقير كنيد و اهانت نمائيد چون انتساب بما خانواده دارند كه در اين صورت زيانكار خواهيد بود.
وقتى احمد بقم برگشت بزرگان بديدن او آمدند حسين نيز از كسانى بود كه بديدن احمد شتافت اما همين كه احمد او را ديد از جاى جست و باستقبالش شتافت و اكرامش نمود و در صدر مجلس او را نشانيد حسين ديدن اين همه احترام برايش بىسابقه بود و بعيد شمرد پرسيد چه شده كه اين قدر بمن احترام ميكنى احمد جريان خود را با امام عسكرى عليه السّلام توضيح داد.
همين كه حسين شنيد از كار زشت خود پشيمان شد و توبه كرد بخانه برگشت تمام شرابهائى كه داشت بزمين ريخت و اسباب و وسائل شراب را شكست و از پرهيزكاران و صالحين و اشخاص با ورع گرديد پيوسته ملازم مسجد بود و اعتكاف مىكرد و شب زندهدار بود تا مرگ گريبانش را گرفت و نزديك قبر حضرت معصومه دفن شد.
زندگانى حضرت جواد و عسكريين عليهم السلام، ص: 283
قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: «اعتكاف عشر فى رمضان يعدل حجّتين و عمرتين».
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «اعتكاف ده روز در رمضان با دو حج و دو عمره برابرى مىكند»
زیارت امام حسین علیه السلام و اعتکاف
امّ سعيد مىگويد: نزد امام صادق (ع) بودم كه كنيزم آمد و گفت: مركب راآوردم. امام (ع) فرمود: اى امّ سعيد، اين مركب چيست و قصد كجا دارى؟ مىگويد: گفتم: مىخواهم به زيارت قبور شهيدان بروم. فرمود: به من بگو چرا امروز كار شما مردم عراق اين قدر عجيب شده است كه از راههاى دور براى زيارت قبور شهداى احد مىآييد و زيارت قبر سيد الشهداء را ترك مىكنيد؟ راستى چرا به زيارت قبر او نمىرويد؟ امّ سعيد مىگويد: گفتم: سيّد الشهداء كيست؟ فرمود: حسين بن على (ع).
گفتم: من يك زن هستم [و به تنهايى نمىتوانم اين كار را انجام دهم]. فرمود: براى امثال تو هيچ گونه مانعى از رفتن به زيارت آن حضرت نيست. گفتم: زيارت او چه ثوابى براى ما دارد؟ فرمود: با يك حجّ و يك عمره و اعتكاف و روزه دو ماه در مسجد الحرام برابر است.
ثواب الاعمال-ترجمه انصارى، ص: 191
پاداش يارى كردن برادر مؤمن
ابراهيم بن عمر يمانى مىگويد: امام صادق (علیه السلام) فرمود: هيچ مؤمنى مؤمن ستمديدهاى را كمك نمىكند مگر اينكه اين عمل او از روزه و اعتكاف يك ماه در مسجد الحرام بهتر است.
ثواب الاعمال-ترجمه انصارى، ص: 285
اعتکاف رسول اعظم صلی الله علیه و آله
صدوق در كتاب «فقيه» به سند خود، از امام صادق عليه السلام نقل ميكند كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در ماه رمضان- سال اول هجرت- در دهه اول در مسجد «اعتكاف» كرد. و سال بعد در دهه دوم اعتكاف نمود، ولى پس از آن هميشه در دهه سوم ماه رمضان اعتكاف نمود.
سنن النبى صلى الله عليه و آله با ترجمه فارسى، ص: 298
یک روز کمک به مومن
قال رسول الله صلی الله علیه و آله : عون العبد أخاه يوما خير من اعتكافه شهرا.
کسی که به برادر خود كمك يك روزه كند بهتر از اعتكاف يك ماهه است.
نهج الفصاحة مجموعه كلمات قصار حضرت رسول ص، ص: 577
قال رسول الله صلی الله علیه و آله : جلوس المرء عند عياله أحبّ إلى اللّه من اعتكاف في مسجدي هذا.
