آیه ۱۴ - سوره حدید
 يُنادُونَهُمْ أَ لَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ قالُوا بَلى وَ لكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمانِيُّ حَتَّى جاءَ أَمْرُ اللهِ وَ غَرَّكُمْ بِاللهِ الْغَرُورُ 

آن‌ها بهشتيان را صدا مى زنند: «مگر ما با شما نبوديم؟!» مى‌گويند: «آرى، ولى شما خود را به گمراهى افكنديد و انتظار [نابودى حق را] كشيديد، و [در همه چيز] شك و ترديد داشتيد، و آرزوهاى دور و دراز شما را فريب داد تا فرمان خدا فرا رسيد، و شيطان فريبكار شما را در برابر [فرمان] خداوند فريب داد.

گفتگوی بهشتیان با جهنمیان:

- بهشتیان از جهنمیان میپرسند که مگر ما با هم نبودیم؟(دوست،همکار ، همسایه ، هم محلی )

میگویند بلی ولی ما: 

1 - وَ لكِنَّكُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَكُمْ (اول از همه کلاه سر خودمان گذاشتیم خطر آنجاست كه انسان خود را فريب دهد و زشت‌ها را با آنكه مى‌فهمد زشت است، زيبا ببيند ، طرف مالیات به دولت میدهد میزند پای خمس و زکات)

2 - وَ تَرَبَّصْتُمْ (در کار خیر تعلل کردیم ، انسان باید در کار خیر شتاب کند همیشه که نیست قرآن میفرماید: فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ )

3 - وَ ارْتَبْتُمْ (دچار شک و تردید شدید)

4 - وَ غَرَّتْكُمُ الْأَمانِيُّ حَتَّى جاءَ أَمْرُ اللهِ («و آرزوهای دور و دراز (آرزوهائی که هرگز دست از سر شما برنداشت) شما را فریب داد تا فرمان خدا (دائر بر مرگتان) فرا رسید»)

5 - وَ غَرَّكُمْ بِاللهِ الْغَرُورُ (از همه اینها گذشته «شیطان فریبکار (که پایگاهش را در وجودتان محکم کرده بود) شما را در برابر (فرمان) خداوند فریب داد»)