اختلالات‌جنسي‌وهويت‌جنسي
اختلالات ميل جنسي به دو گروه تقسيم مي شود :اختلالات كمبود ميل جنسي و اختلال انزجار جنسي در اختلالات كمبود ميل جنسي كمبود يا فقدان خيالپردازي هاي جنسي و ميل به فعاليت جنسي ديده مي شود (جدول 3-9 ) و دو اختلال انزجار جنسي بيزاري و اجتناب از تماس جنسي –تناسلي با شريك جنسي و خود ارضائي وجود دارد (جدول 4-9) اختلال كمبود ميل جنسي از اختلال انزجار جنسي شايع تر است و در زنان بيشتر از مردان ديده مي شود حدود 20% افراد جامعه كمبود ميل جنسي دارند عوامل سببي گوناگوني با اختلالات ميل جنسي در ارتباط هستند بيماران دچار مشكلات ميل جنسي اغلب از مهار ميل جنسي به گونه هاي دفاعي براي محافظت خود در برابر ترس هاي ناخود آگاهشان در مورد رابطه جنسي استفاده ميكنند
 
زيگموند فرويد پايين بودن ميل جنسي را ناشي از مهار در مرحله فاليك رشد رواني جنسي و حل نشدن تعارض هاي اوديپي ميدانستند برخي مردان كه در مرحله فاليك رشد تثبيت شده اند از واژن زن ميترسند و معتقدند اگر به آن نزديك شوند اخته خواهند شد فرويد اين مفهوم را (واژن دنداندار ) ناميده چون به عقيده فرويدچنين مرداني به طور ناخود اگاه معتقدند كه واژن دندار دارد و از تماس با دستگاه تناسلي زن ميپرهيزند به همين ترتيب زنان هم ممكن است دچار تعارضات رشدي حل نشده و مهار ميل جنسي باشند فقدان ميل جنسي ميتواند در نتيجه افسردگي اضطراب يا استرس مزمن نيز ايجاد شود پرهيز ازرابطه جنسي به مدت طولاني گاهي سبب سركوب تكانه هاي جنسي ميشود فقدان ميل جنسي همچنين ممكن است تظاهر خصومت نسبت به شريك جنسي يا علامتي از رابطه اي رو به تباهي باشد در يك مطالعه بر روي همسران جواني كه به مدت دو ماه رابطه جنسي خود را قطع كرده بودند شايع ترين دليل قطع يا مهار فعاليت جنسي ناهماهنگي زنا شويي عنوان شده بود وجود ميل جنسي به چندين عامل بستگي دارد سائق زيستي عزت نفس كافي توانايي پذيرش خويشتن به عنوان يك فرد فعال جنسي تجارب خوب قبلي از رابطه جنسي دسترسي به يك شريك جنسي مناسب و رابطه اي خوب در زمينه هاي غير جنسي با شريك جنسي فقدان هر يك از اين عوامل يا صدمه به آن ها ممكن است سبب كاهش ميل جنسي شود در تشخيص گذاري درمانگر بايد سن سلامت كلي و استرس هاي زندگي بيمار را ارزيابي كند و بايد مشخص كند قبل از شروع اختلال ميل جنسي در چه سطحي بود ه است نياز به تماس و ارضا جنسي در بين افراد مختلف و از زماني به زمان ديگر در هر فرد فرق ميكند در بررسي صد زوج كه زندگي مشترك باثباتي داشتند 8% آن ها اظهار نمودند كه دفعات آميزش ان ها كمتر از يك بار در ماه است در گروه ديگر اززوج ها يك سوم افراد تحت مطالعه اظهار نمودن در دوره هايي كه به طور متوسط بر 8 هفته بالغ مي شد رابطه جنسي نداشته اند و چنين تشخيصي نبايد گذاشته شود مگر اين كه فقدان ميل جنسي سبب ناراحتي بيمار شود
 
 
اختلالات انگيختگي جنسي
 
DSM-IV اختلالات انگيختگي جنسي را به طبقات زير تقسيم كرده است :
 
1- اختلال انگيختگي جنسي زن كه در ان كسب يا حفظ پاسخ ليز شدن –تورم در برابر تحريك جنسي تا تكميل عمل جنسي وجود ندارد يا ناقص است و اين حالت ممكن است به صورت مستمر يا عودكننده بروز كند
 
2- اختلال نعوظ مرد كه وجه مشخصه آن ناتواني نسبي يا كامل –پايدار يا راجعه كسب يا حفظ نعوظ براي انجام عمل جنسي است تشخيص با توجه به تمركز شدت و طول مدت فعاليت جنسي بيمار گذاشته مي شود (جدول 5-9-و6-9 ) اگر تحريك جنسي از نظر تمركز شدت يا مدت ناكافي باشد نبايد اين تشخيص گذاشته شود
 
اختلال انگيختگي جنسي زن
 
شيوع اختلال انگيختگي جنسي زنان معمولا كمتر از حد واقعي بر اورده مي شود زناني كه دچار اختلال مرحله تحريك هستند اغلب اختلال ارگاسمي دارند در مطالعه اي كه روي زن و شوهرهاي نسبتا راضي انجام شد 33% زنان اظهار نمودند در حفظ تحريك جنسي مشكلاتي دارند بسياري از عوامل روانشناختي (مانند اضطراب –احساس گناه – و ترس ) با اختلال انگيختگي جنسي زن ارتباط دارند در بسياري از زنان اختلالات مرحله تحريك همراه با آميزش دردناك (ديس پارونيا ) و فقدان ميل جنسي هستند مطالعات فيزيولوژيك اختلالات عملكرد جنسي نشان مي دهد كه عوامل هروموني ممكن است در پاسخ دهي زنان مبتلا به اختلال عملكرد مرحله تحريك نقش داشته باشد ويليام ماسترز وير جينيا جانسون مشاهده كردند كه زنان به خصوص پيش از شروع پريود ميل زيادي به رابطه جنسي دارند برخي از زنان اظهار ميكنند كه بلافاصله پي از پريود يا در زمان تخمك گذاري حداكثر تحريك جنسي را احساس ميكنند تغييرات سطح تستوسترون – استرروژن – پرولاكتين – و تيروكسين در اختلال انگيختگي جنسي زنان دخيل شمرده شده است همچنين داروهاي داراي خواص آنتي هيستامين و آنتي كولينرژيك ليز شدن واژن را كاهش ميدهند برخي شواهد حاكي از آن است كه زنان دچار اختلال عملكرد جنسي از انگيختگي فيزيولوژيك بدن خود آگاهي كمتري دارند و حس گرما يا ساير حواس ناحيه تناسلي آن ها ضعيف تر از ديگر زنان است
 
اختلال نعوظي مرد
 
اختلال نعوظي مرد اختلال عملكرد نعوظي و يا عنن (ناتواني ) نيز ناميده مي شود در ناتواني سراسر عمر مرد هرگز نعوظ كافي براي دخول در واژن نداشته است در اختلال نعوظي اكتسابي مرد در طول زندگي جنسي خود زماني دخول موفق داشته است ولي بعدا دچار ناتواني شده است در اختلال نعوظي موقعيتي مرد در شرايط خاصي قادر به آميزش است و در موارد ديگر ناتواني است براي مثال ممكن است مردي در رابطه اش با فواحش كاملا موفق باشد ولي در مقابل زن خود ناتوان باشد اختلال نعوظي اكتسابي مرد در 10 تا 20 % مردان گزارش شده است فرويد اعلام كرده بود كه اين اختلال در بين بيمارانش شكايت شايعي است شكايت اصلي بيش از 50% از مرداني كه به علت اختلال عملكرد جنسي تحت درمان هستند ناتواني است اختلال نعوظي سراسر عمر نادر است و در حدود 1% مردهاي زير سن 35 سال ديده مي شود ولي ميزان بروز آن با افزايش سن زياد ميشود ميزان آن در جواني 8% است آلفردكينزي گزارش كرد كه 75% همه مردان در سن 80 سالگي ناتوان هستند مسترز و جانسون اعلام كرده اند كه تمام مردان بالاي 40 سال از ناتواني جنسي ميترسند و محققان معتقدند اين ترس بازتابي از ترس مردانه از فقدان مردانگي با پيشرفت سن است با اين حال اختلال نعوظي مرد در بين همه افراد مسن ديده نمي شود دسترسي به يك شريك جنسي فعاليت جنسي مستمر و فقدان بيماري عروقي با تداوم توانايي جنسي مرد در سنين بالا ارتباط دارد علل اختلال نعوظي در مرد ممكن است عضوي – رواني – يا تركيبي ار هر دو باشد ولي در مردان جوان و ميانسال ناتواني معمولا ريشه رواني دارد گرفتن شرح حال خوب در تعيين علت ناتواني اهميت اساسي دارد اگر مردي اظهار كند كه گاهگاهي بدون هدف آميزش نعوظ پيدا ميكند يا نعوظ هاي  صبحگاهي دارد يا با خود ارضائي يا با شريك جنسي غير معمول نعوظ كامل پيدا ميكند ميتواند از علل عضوي ناتواني صرفنظر كرد و از روش هاي تشخيصي گران قيمت خودداري كرد اختلال نعوظي مرد ناشي از اختلالات طبي عمومي يا مواد دارويي بعدا در اين فصل شرح داده مي شود فرويد يك نوع ناتواني جنسي را ناشي از اين ميدانست كه فرد نمي تواند احساس محبت نسبت به يك زن را با تمايل جنسي نسبت به او وفق دهد مردهايي كه چنين احساسات متعارضي دارند فقط قادرند با زن هايي آميزش جنسي موفقي داشته باشند كه آن ها را پست تر مي پندارند ساير عواملي كه ممكن است در بروز ناتواني سهيم باشند عبارتند از فراخود (سوپر ايگو ) سختگير و كيفر دهنده ناتواني براي اعتماد احساس بيكفايتي يا احساس نا مطلوب بودن به عنوان شريك جنسي مرد ممكن است به دليل ترس اضطراب خشم با مهارهاي اخلاقي نتواند تكانه هاي جنسي خود را ابراز كند در يك رابطه مستمر ناتواني ممكن است بازتاب مشكلات بين طرفين باشد و به خصوص مرد نتواند نيازها يا خشم خود را به طريقي مستقيم يا سازنده ابراز كند به علاوه اگر مرد قبل از هر برخورد جنسي دچار اضطراب فزاينده شود دوره هاي ناتواني ماهيت تشديد كننده خواهند داشت .