خدا عمويم عبّاس را رحمت كند ...
امام سجاد علیه السلام وقتي نگاهش به فرزند عمويش عباس افتاد، گريست سپس فرمود ...
امام سجاد علیه السلام وقتي نگاهش به فرزند عمويش عباس افتاد، گريست سپس فرمود: «رَحِمَ اللهُ عَمّيَ الْعَبّاس؛ خدا عمويم عبّاس را رحمت كند».
اين جمله عاطفي، حكايت از اوج ارادت اهل بيت علیهم السلام به ساحت و جايگاه والاي عباس بن علي علیه السلام دارد. اگر امام حسين علیه السلام ياوراني مانند حضرت علي اكبر و حضرت ابالفضل علیهما السلام نداشت، شايد هرگز به كربلا نمي‌آمد؛ چرا كه از امام علي علیه السلام نيز نقل شده است كه حضرت فرمود: اگر من حمزه و جعفر طيّار را داشتم، خانه نشين نمي‌شدم.
از جمله كارهايي كه مي‌توانيم براي جلب نظر لطف و عنايت امام زمان ارواحنافداه انجام دهيم، اين است كه شب جمعه در كربلا پس از زيارت امام حسين علیه السلام ، در بين الحرمين بنشينيم، دعاي كميل بخوانيم و اگر خواسته يا درد دلي داشتيم، در آن جا مطرح كنيم؛ زيرا وقتي امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از زيارت جدّشان به زيارت عموي خود مي‌آيند، ما را خواهند ديد. ممكن است ما آن حضرت را نبينيم، اما او همه را مي‌بيند. ما كمتر به ياد آن حضرت هستيم، ولي او ما را از ياد نمي‌برد...
