أوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى علیه السلام :
مَنْ مَاتَ تَائِباً عَنِ الْغِيبَةِ فَهُوَ آخِرُ مَنْ يَدْخُلُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ مَاتَ مُصِرّاً عَلَيْهَا فَهُوَ أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ النَّار
از سوى خدا به موسى وحى شد:
هر غيب‏ت كننده‏ اى كه با توبه از دنيا برود، آخرين كسى است كه به بهشت وارد مى‏شود و هر غيبت‏ كننده‏ اى كه بر آن اصرار داشته باشد، و با اين حال از دنيا برود و توبه نكند، اوّلين كسى است كه داخل دوزخ مى‏گردد
?منبع : إرشاد القلوب إلى الصواب ، جلد‏1 ؛صفحه 116
يكي از انواع غيبت ، غيبت با دعا كردن است
به عنوان مثال :
از ما مي پرسند فلان دوستت چطور است ؟
مي گوييم : خدا به همه ي ما اخلاق خوبي عنايت كند ( يعني دوستمان اخلاقش خوب نيست)
يا مي گوييم: خدا بچه هاي ما را از دام اعتياد نجات دهد ( يعني بچه ي او معتاد است)
يا مي گوييم : خدا همسر سازگاري به همه عنايت كند ( يعني همسر او سازگار نيست )
و . . .
لطيفه :
فردي كه يك چشمش نابينا بود به امام جماعت مسجدي توهين مي كند
چند وقت بعد امام جماعت پس از سخنراني ، در دعايش مي گويد :
" خدايا چشمِ ديگرِ انسانهايِ گمراه، را هم كور كن "