نور اخلاص
يكى از شاگردان آيت الله بهاء الدينى مىگويد: درس رسائلى در حجره آقا در مدرسه فيضيه برقرار بود چندى گذشت تعداد شاگردان بيش از وسعت حجره شد بنابر اين به مدرس و سالن زير كتابخانه فيضيه رفتيم. با اين حال روز به روز بر تعداد طلاب افزوده مىشد. يك روز هنگامى كه استاد قصد ورود به مجلس درس داشتند تعدادى از افراد به خاطر كمى جا بيرون ايستاده بودند ناگهان ديديم كه حضرت آيت الله بهاء الدينى قبل از آن كه وارد مجلس درس شوند و بدون اينكه با كسى صحبتى كنند برگشتند!! و فردا اعلام شد كه درس تعطيل است چند نفر از افرادى كه سابقه شاگردى بيشترى در خدمت استاد داشتند و علت تعطيلى درس را جويا شدند استاد فرمود: درسى كه براى نفس باشد نبودن آن بهتر از بودنش است بدبخت كسى است كه با ديدن چند شاگرد براى خود شخصيتى قائل شود درسى كه براى خدا نباشد چه فايدهاى دارد؟.
? آيت بصيرت ص 76